Αφιέρωμα στην Άγρια Ορχιδέα (1989 – 1991)

Mickey Rourke και Carre Otis στην Άγρια Ορχιδέα (1989)

 

Αμφότερα σκηνοθετημένα από τον Zalman King [που ήταν ένας εκ των παραγωγών του 9½ Εβδομάδες (Nine ½ Weeks, 1986) και θέλησε να επαναλάβει την επιτυχία] και με τον γνώριμο μας (από τη θητεία του σε κλασικά έργα του Roger Corman) Mark Damon στην παραγωγή (στο πρώτο ήταν ένας εκ των παραγωγών, ενώ στο δεύτερο ένας εκ των εκτελεστών παραγωγής), το δίδυμο της Άγριας Ορχιδέας αγαπήθηκε στα βιντεοκλάμπ της εποχής, επειδή τότε είχαμε χαμηλές προσδοκίες.

 

Άγρια Ορχιδέα (1989)

Άγρια Ορχιδέα (Wild Orchid, 1989)

 

Μια νεαρή δικηγόρος (η Carre Otis που είναι ένα πραγματικό έργο τέχνης) προσλαμβάνεται από μια διεθνή νομική φίρμα και το πρώτο της επαγγελματικό ταξίδι είναι στο Ρίο ντε Τζανέιρο (παρέα με την προϊσταμένη της Jacqueline Bisset), όπου θα γνωρίσει έναν αυτοδημιούργητο πλούσιο (ο Mickey Rourke, που ήταν μεγάλος γόης τότε) ο οποίος θα την οδηγήσει σε έναν κύκλο ακολασίας.

 

Με έναν πρωταγωνιστή «κυνηγό» (predator), stalker, χειριστικό, και κακοποιητικό, η παρούσα ταινία του σκηνοθέτη Zalman King (υπέγραψε και το σενάριο, με την Patricia Louisianna Knop) είναι τόσο politically incorrect με τα σημερινά δεδομένα, που θα ήταν αδύνατο να βρει κοινό εν έτη 2025, αλλά το 1989 τα μυαλά ήταν διαφορετικά και πλέον θεωρείται ένα από τα κλασσικά mainstream ερωτικά φιλμ της εποχής.

 

Συγκεκριμένα, μπορεί το φιλμ να μην έσπασε τα ταμεία με εισπράξεις μόλις 11 εκατομμυρίων δολαρίων (το budget ήταν 7 εκατομμύρια δολάρια, άρα το κέρδος μικρό) και οι κριτικοί να το έθαψαν, αλλά έγινε μια αρκετά δημοφιλής βιντεοκασέτα. Το marketing βοήθησε, αφού κυκλοφορούσαν φήμες πως το πρωταγωνιστικό ζευγάρι έγινε κατά την περίοδο των γυρισμάτων και πραγματικό ζευγάρι, και πως κάποιες ερωτικές σκηνές ήταν αληθινές. Οι ηθοποιοί το αρνήθηκαν αυτό, όμως πράγματι το αρχικό cut της ταινίας ήταν τόσο τολμηρό που η παραγωγή αναγκάστηκε να πραγματοποιήσει περικοπές προκειμένου να λάβει το R rating και όχι το X που θα αποτελούσε εμπορική ταφόπλακα.

 

Αν κάτι ξεχωρίζει από την ταινία σίγουρα δεν είναι η εμμονή της με τον χορό και το τραγούδι (τα γυρίσματα στην Βραζιλία δεν έμειναν ανεκμετάλλευτα), αλλά η εξαιρετική φωτογραφία του Gale Tattersall (ακόμα και όταν θυμίζει διαφημιστικό ή βιντεοκλίπ της εποχής) και οι επιλογές τραγουδιών στο soundtrack (ανάμεσα τους και ένα κομμάτι από τους αγαπημένους μας Public Image Ltd.).

 

Άγρια Ορχιδέα 2 (1991)

Άγρια Ορχιδέα 2 (Wild Orchid: Two Shades of Blue, 1991)

 

Το 1958 στην Καλιφόρνια ένας ντόπιος μουσικός [ο Tom Skerritt του Άλιεν, ο Επιβάτης του Διαστήματος (Alien, 1979)] αντιμετωπίζει πρόβλημα με την ηρωίνη, με αποτέλεσμα αφού πεθάνει τα χρέη του να στοιχειώσουν την 16χρονή κόρη του (Nina Siemaszko, μια πραγματικά κακή επιλογή για τον ρόλο), η οποία θα οδηγηθεί στην πορνεία (την προαγωγό της υποδύεται άριστα η Wendy Hughes και τον προστάτη της ο «σκληρός» αλλά «δίκαιος» Robert Davi, ο οποίος μοιάζει να αναρωτιέται που έμπλεξε πάλι για το μεροκάματο), αλλά η πορεία της θα σημαδευτεί από έναν νεαρό [ο Brent David Fraser του Η Τάξη του ’99 (Class of 1999, 1990)] που την ερωτεύτηκε.

 

Με μια Καλιφόρνια που είναι τόσο τζαζ που θυμίζει τη Νέα Ορλεάνη, και με αχρείαστη θεατρικότητα που παρουσιάζει τον κόσμο των κυριλέ πορνείων με έναν φαντασιακό τρόπο που σε σημεία γίνεται μέχρι και απολογητικός, αυτό εδώ το φιλμ εποχής σε σενάριο και σκηνοθεσία Zalman King διαθέτει εξαιρετική φωτογραφία (αυτή την φορά από τον Marc Reshovsky), αδιάφορο soundtrack, και ελάχιστο ερωτισμό, με αποτέλεσμα να μένει στο μηδέν.