Blu-ray box-set review: Forgotten Gialli Volume 5 (Vinegar Syndrome)

 

Όμορφη locadina του Tropic of Cancer (1972)

Η Vinegar Syndrome παρουσιάζει τρία ακόμα σπάνια gialli της δεκαετίας του ’70 σε άλλο ένα εντυπωσιακό Region-free box-set, όλα τους σε πραγματικά απολαυστικά 4k scans από τα αυθεντικά αρνητικά των 35mm.

 

Disc 1

 

White Dress for Mariale

White Dress for Mariale (1972)

 

Η μυστηριώδης και γοητευτική γυναίκα του τίτλου (Ida Galli) ζει απομονωμένη σε ένα μακρινό κάστρο παρέα με τους εφιάλτες που της άφησε ένα τραυματικό γεγονός όταν ήταν ακόμα παιδί (είχε δει το πατέρα της να σκοτώνει τη μητέρα της). Τώρα προσκαλεί κάποιους φίλους της για ένα πάρτι (στην ουσία μια κραιπάλη για πλούσιους), όμως ίσως να έχει κάποιον απώτερο σκοπό.

 

Περισσότερο γοτθικό δράμα παρά giallo, και περισσότερο exploitation των υπερβολών που κληρονόμησε η δεκαετία του ’70 από τα swinging ‘60s παρά καθαρόαιμο φιλμ τρόμου, ο λαβύρινθος των ειδών είναι ίσως ένα ασήμαντο μειονέκτημα της ταινίας σε σχέση με το τεράστιο της πρόβλημα που είναι το ότι είναι βαρετή (την πρώτη ώρα δεν συμβαίνει σχεδόν τίποτα), πράγμα αρκετά περίεργο αφού τη σκηνοθεσία υπέγραψε ο Romano Scavolini [Nightmares in a Damaged Brain (1981)]. Αν κάτι σώζει την κατάσταση είναι το ποιητικό και ιδιαίτερα βίαιο φινάλε, η μουσική του Fiorenzo Carpi (με conductor τον Bruno Nicolai παρακαλώ), και κάποιες ενδιαφέρουσες παρουσίες στο καστ (όπως ο Ivan Rassimov).

 

Στις πρόσθετες παροχές θα βρείτε ηχητικό essay της Rachel Nisbet, τα βίντεο Forget that Movie (μια συνέντευξη με τον Romano Scavolini), A White Dress for Evelyn (μια συνέντευξη με την Ida Galli), deleted scenes, ιταλικό και γαλλικό trailer, και εξώφυλλο διπλής όψεως.

 

Disc 2

 

Tropic of Cancer

Tropic of Cancer (1972)

 

Ο Fred Wright (ένας – ως συνήθως – εξαιρετικός Gabriele Tinti) και η Grace (Anita Srindberg, η οποία μοιάζει – εμφανισιακά τουλάχιστον – ως η τέλεια επιλογή για τον ρόλο) ταξιδεύουν στην Αϊτή με σκοπό να σώσουν τον γάμο τους που βρίσκεται σε κρίση. Εκεί θα συναντήσουν τυχαία τον φίλο τους και γιατρό Williams (ο σταρ των γουέστερν Anthony Steffen, που παραδόξως δεν μοιάζει να είναι έξω από τα νερά του), ο οποίος κάνει πειράματα επάνω σε παραισθησιογόνα ναρκωτικά, μια επιλογή που σε συνάρτηση με τις ντόπιες τελετές βουντού, και μια σειρά από περίεργα φονικά, μάλλον δεν θα έχουν καλά αποτελέσματα.

 

Παντελώς άγνωστο giallo (παρότι είχε βρει το δρόμο του σε ελληνική βιντεοκασέτα υπό τον τίτλο Έγκλημα στην Αϊτή) που παίρνει έναν σχετικά γνώριμο σκελετό του είδους και τον πηγαίνει σε μια «εξωτική» τοποθεσία ώστε να πρωτοτυπήσει και να ξεχωρίσει από τον σωρό. Βέβαια το τελικό αποτέλεσμα θυμίζει περισσότερο τις “travelogue” exploitation ταινίες του είδους [το κρεσέντο μιας τελετής βουντού θα μπορούσε να είχε βρει μια θέση και στο Αντίο, θείε Τομ (Addio Zio Tom, 1971), ειδικά με τον τρόπο που έχει κινηματογραφηθεί] αλλά προϋπάρχει των ανάλογων αμερικάνικων φιλμ τρόμου [δεν ξέρω αν το είχε δει ο Wes Craven πριν γυρίσει το Βουντού (The Serpent and the Rainbow, 1988), αλλά οι ομοιότητες είναι πολλές]. Το σενάριο και η σκηνοθεσία επεγράφη από κοινού από τους Giampaolo Lomi [ο οποίος είχε εργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτης στο προαναφερθέν Αντίο, θείε Τομ] και τον Edoardo Mulargia [Viva Django (1971)], με τον Anthony Steffen να βάζει ένα χεράκι στο σενάριο.

 

Στις πρόσθετες παροχές θα βρείτε ηχητικό essay της Rachel Nisbet, το βίντεο Sex, Voodoo and Dictatorship (μια συνέντευξη με τον Giampaolo Lomi), outtakes, ιταλικό και αγγλικό trailer, εναλλακτική σκηνή τίτλων, και εξώφυλλο διπλής όψεως.

 

Disc 3

 

Nine Guests for a Crime

Nine Guests for a Crime (1977)

 

Εννιά μέλη μιας πλούσιας οικογένειας παραθερίζουν σε ένα απόμακρο νησί της μεσογείου, όπου σύντομα ο ένας μετά τον άλλον δολοφονούνται.

 

Τυπικό giallo σε σενάριο Fabio Pittorru («εμπνευσμένο» φυσικά όπως σωστά μαντέψατε από το Ten Little Indians της Agatha Christie) που μεταφέρει τη δράση σε ένα ειδυλλιακό τοπίο, από το οποίο δυστυχώς η ταινία παίρνει λίγα πράγματα, αφού η σκηνοθεσία του Ferdinando Baldi [Τέξας, Αντίο (Texas, Addio, 1966)] είναι απλά εκεί για να διεκπεραιώσει. Το καστ είναι συμπαθητικό (ανάμεσα τους και ο «πολύς» Arthur Kennedy) ενώ το soundtrack του Carlo Savina είναι καλύτερο από την ταινία ως σύνολο.

 

Στις πρόσθετες παροχές θα βρείτε ηχητικό essay της Rachel Nisbet, το βίντεο Giallo in Sardinia (μια συνέντευξη με τον ηθοποιό Massimo Foschi) trailer, και εξώφυλλο διπλής όψεως.