Blu-ray review: The Teenage Prostitution Racket (1975)

 

The Teenage Prostitution Racket

Βασισμένο ένα άρθρο της Marisa Rusconi (που εξιστορούσε πραγματικές ιστορίες εκδιδόμενων ανηλίκων), το Storie di Vita e Malavita (Racket della Prostituzione Minorile) – που είναι και ο αυθεντικός τίτλος της παρούσας ιταλικής ταινίας, δεν διαθέτει μια παραδοσιακή κινηματογραφική αφήγηση όσο είναι μια ‘slice of life’ περίπτωση που μας δείχνει τη διαδρομή μερικών ανήλικων κοριτσιών στο δρόμο της πορνείας των στενών του Μιλάνου – μερικές από αυτές τις ιστορίες συνδέονται κάπως ενώ άλλες όχι, με κυριότερες αυτές μιας 13χρονης που εκδίδεται από μια γιαγιά σε περαστικούς νταλικέρηδες και μιας άλλης νεαρής που ο αγαπητικός της την έβγαλε στο κλαρί με υποσχέσεις αιώνιας αγάπης και γάμου (κλασσική περίπτωση grooming).

 

Παρόλα αυτά, μην μπερδευτείτε, καθώς εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με σκετς τύπου Schoolgirl Report, αλλά με μια πολύ πιο συμβατικό φιλμ, κυρίως χάρη στη σκηνοθεσία του Carlo Lizzani (ο οποίος έγραψε και το σενάριο), ένος πολύ έμπειρου εργάτη του exploitation κινηματογράφου με μακρά θητεία τόσο στα spaghetti western όσο και στα crime action της εποχής.

 

Για μια ταινία που ακροβατεί (με δεξιοτεχνία μάλιστα) μεταξύ sexploitation (άφθονα νεαρά γυναικεία ιταλικά κορμιά παρελαύνουν επί της οθόνης) και crime action (με ελάχιστη δράση, υπό την παραδοσιακή έννοια του όρου), αν εξαιρέσουμε τον χειρισμό και την εκμετάλλευση των γυναικών από περίπου όλους τους άνδρες, η βία σπάνια ξεφεύγει και δεν βλέπουμε πολλά περισσότερα από ένα-δύο χαστούκια και μια μαχαιριά σε πρόσωπο. Εκεί που πραγματικά το φιλμ μοιάζει άβολο – ειδικά για τα σημερινά δεδομένα – είναι η κατήχηση που προσφέρει σε διάφορα σημεία σχετικά με την υποτιθέμενη αγνότητα και τον γάμο ως προορισμό της γυναίκας.

 

Το πρώτο μισό του φιλμ είναι δυναμικό και τόσο sleazy όσο να είναι απολαυστικό, αλλά το δεύτερο μισό ρίχνει κάπως τις ταχύτητες και καταπιάνεται με πιο αδιάφορα ζητήματα όπως η τεχνολογία και η εργασία (παραμένοντας όμως εξίσου συντηρητικό στη ματιά του), με αποτέλεσμα να κουράζει λιγάκι, ειδικά επειδή η διάρκεια του αγγίζει τις δύο ώρες, ενώ θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον 30 λεπτά μικρότερο. Ωστόσο το κρεσέντο βίας που παραμονεύει στο φινάλε θα αποζημιώσει και τον πιο απαιτητικό θεατή. Στα υπέρ της ταινίας συγκαταλέγεται και το πολύ όμορφο soundtrack του Ennio Morricone, το οποίο μοιάζει πολύ με τις δουλειές που είχε κάνει για διάφορα gialli.

 

Το Blu-ray της Raro Video παρουσιάζει την ταινία σε 1.85:1 (16:9), στα αγγλικά (dual mono DTS-HD), και ως πρόσθετες παροχές θα βρείτε ένα ντοκιμαντέρ της Nocturno Cinema στα ιταλικά (αυτό διαρκεί 34 λεπτά και αποτελείται από συνεντεύξεις με τους δημιουργούς) με αγγλικούς υπότιτλους και κομμένες σκηνές (πρόκειται για τα hardcore inserts που γυρίστηκαν από τον βοηθό σκηνοθέτη Mino Giarda, και προβλήθηκαν σε κινηματογράφους χωρών που είχαν χαλαρή λογοκρισία και ήταν ποιο άνετοι με το να δείξουν penetration πάσης φύσεως), καθώς και ένα booklet με ένα σύντομο essay για την ταινία.