Await further instructions (2018) review

Πρόκειται για μια βρετανική παραγωγή που ανήκει στο είδος του sci-fi τρόμου, σε σενάριο του Gavin Williams και σκηνοθεσία Johnny Kevorkian.
Μας αφηγείται μία ιστορία που τοποθετείται κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων.

Ο Nick (Sam Gittins, Howl) επισκέπτεται το σπίτι των γονιών του για να περάσει μαζί τους τις γιορτές και να τους συστήσει το κορίτσι του, τη Annji (Neerja Naik).
Τόσο οι γονείς, όσο και η αδερφή του με τον άντρα της, αλλά πολύ περισσότερο ο παππούς της οικογένειας, δεν εγκρίνουν την επιλογή του να κάνει δεσμό με μία κοπέλα αραβικής καταγωγής και από την πρώτη στιγμή συμπεριφέρονται ρατσιστικά στην Annji.

Κάποια στιγμή το βράδυ που έρχεται, η οικογένεια ανακαλύπτει ότι το σπίτι τους έχει καλυφθεί εξολοκλήρου από ένα μαύρο υλικό που δεν τους επιτρέπει να βγουν έξω, ενώ η τηλεόρασή τους προβάλλει ένα μήνυμα: «Αναμείνατε περαιτέρω οδηγίες». (Await further instructions).
Τα μέλη της οικογένειας αναρωτιούνται αν πρόκειται για κάποια κατάσταση συναγερμού που οφείλεται σε πυρηνική έκρηξη ή σε τρομοκρατική ενέργεια.
Αποφασίζουν λοιπόν να ακολουθήσουν κατά γράμμα τις οδηγίες που τους δίδονται από την τηλεόραση, γεγονός που έχει ως συνέπεια να συγκρουστούν άσχημα μεταξύ τους.

Η ταινία δεν το κρύβει ούτε στιγμή ότι αποτελεί μια δυστοπική αλληγορία μικρής κλίμακας (περιορίζεται στα πέντε δωμάτια του σπιτιού) και από αυτή την άποψη δεν εδράζεται εξολοκλήρου στην κοινή λογική.
Αφορά το εξόφθαλμο κοινωνικό σχόλιο της πλύσης εγκεφάλου που γίνεται από την τηλεόραση.

Παράλληλα όμως, κανιβαλίζει τον συντηρητισμό.
Σύμφωνα με μία από τις πολλές έννοιες της λέξης, «συντηρητικός» είναι ο άνθρωπος που δεν είναι ανοιχτός σε νέες ιδέες και νέα ήθη.
Αυτό η ταινία μας το υπογραμμίζει σε σημείο που να μοιάζει ότι μας κουνάει διδακτικά το δάχτυλο.
Η συμπεριφορά του πατέρα, του παππού και της αδερφής του Nick είναι τόσο απαράδεκτη, που ο θεατής τους αντιπαθεί από την πρώτη κιόλας στιγμή, σε βαθμό που να απορεί το πόσο ανέχεται τα αισχρά τους σχόλια το πρωταγωνιστικό ζεύγος.

Γενικότερα οι χαρακτήρες εμφανίζονται τόσο over-the-top που καταλήγουν να μοιάζουν με καρικατούρες, ώστε να καταστήσει σαφές ο σεναριογράφος το μήνυμά του.
Και αυτή είναι η μοναδική ίσως ένσταση που έχω με αυτή την κατά τα άλλα πολύ αξιόλογη προσπάθεια.
Ότι δεν αφήνει πολλά ανοιχτά σε ερμηνείες, δεν υπαινίσσεται το μήνυμα που θέλει να περάσει με λεπτό τρόπο, αλλά το βροντοφωνάζει διαρκώς, καταφεύγοντας σε μεθόδους εξίσου γραφικές με τις ιδέες που καυτηριάζει.

Αλλά το αποτέλεσμα είναι εξαιρετικό, άκρως ψυχαγωγικό και τόσο σκοτεινό όσο αρμόζει σε μια καλή sci-fi horror ταινία που αξίζει τον χρόνο της.
Δεδομένου μάλιστα ότι αποτελεί την πρώτη μεγάλου μήκους απόπειρα του Kevorkian, δείχνει ότι πρόκειται για έναν πολύ αξιόλογο δημιουργό, ικανό να μας δώσει ακόμη καλύτερα έργα στο μέλλον.

Αφήστε λοιπόν τη λογική κατά μέρος και απολαύστε το Await further instructions με το μυαλό ανοιχτό.
Σε περίπτωση μάλιστα που σας αποθάρρυνε το παρόν review να το τολμήσετε, μην πτοείστε καθόλου.
Άλλωστε η ίδια ταινία επισημαίνει ότι δεν έχουν καλό τέλος όσοι ακολουθούν κατά γράμμα τις οδηγίες.

Βασίλης Γιαννάκης.