Ο Δαίμονας του Λαπλάς - The Laplace's Demon (2017) review

Σύμφωνα με τον μαθηματικό Laplace, αν κάποιος αξιοποιήσει κομμάτια της στατιστικής και της φυσικής, θα μπορέσει να δημιουργήσει έναν «Δαίμονα» ο οποίος θα είναι σε θέση, με βάση ένα μηχανικό μοντέλο, να προβλέψει κάθε συμβάν που θα ακολουθήσει.
Συμπεριλαμβανομένου και της ανθρώπινης συμπεριφοράς!

Με βάση αυτή τη θεωρία μια ομάδα επιστημών θα πραγματοποιήσει ένα πείραμα το οποίο θα τραβήξει την προσοχή ενός ερημίτη άντρα.
Μόλις καταφθάνουν στο σπίτι του όμως γνωρίζουν έναν πραγματικό Δαίμονα, καθώς αυτός ο άντρας ισχυρίζεται ότι έχει τελειοποιήσει τη θεωρία του Laplace.

Και το αποτέλεσμα είναι μια μινιατούρα του κτιρίου στο οποίο βρίσκονται, και η οποία εμπεριέχει και τους ίδιους ως πιόνια που κινούνται σε πραγματικό χρόνο ακολουθώντας κατά γράμμα τις κινήσεις τους!
Αυτό που μένει να δούμε είναι αν μπορούν να διαφύγουν. Αν όμως κάθε τους κίνηση και κάθε τους σκέψη είναι προκαθορισμένη, πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Πολύ ενδιαφέρουσα η ιδέα πάνω στην οποία βασίζεται αυτή η ταινία μυστηρίου που μας έρχεται από την Ιταλία.
Ο σκηνοθέτης Giordano Giulivi με ασπρόμαυρη φωτογραφία και καλλιτεχνικές επιρροές από τις δεκαετίες του 40 και του 50, χτίζει βήμα βήμα έναν φιλοσοφικό εφιάλτη γύρω από την ελεύθερη βούληση.

Στη συνέχεια το μυστήριο και η αγωνία μεγαλώνουν, και με την πετυχημένη σκηνοθεσία, αλλά και με τους ακόμα πιο ενδιαφέροντες προβληματισμούς οι οποίοι προκύπτουν όσο προχωράει το φιλμ, και οι οποίοι μεταφέρονται σταδιακά από τους πρωταγωνιστές προς τους θεατές.

Αν ο Δαίμονας του Laplace είναι υπαρκτός, τότε μπορεί να ονομαστεί και διαφορετικά.
Μοίρα; Θεός;
Ο καθένας δίνει το δικό του όνομα.

Αλλά τι αντίκτυπο έχει αυτό σε εμάς και στις πράξεις μας;
Τι γίνεται με την ελεύθερη βούληση;
Είναι υπαρκτή;
Έχουμε τον έλεγχο της ζωής μας μέσω δικών μας αποφάσεων;
Ή εν αγνοία μας λειτουργούμε σε μια προσχεδιασμένη σκακιέρα;
Οι απαντήσεις δικές σας.

FilmBoy.