Deadly Intentions: Δύο τηλεταινίες με άρωμα τρόμου

Ελάτε να εξετάσουμε δύο τηλεταινίες με άρωμα τρόμου, που βασίστηκαν σε μια αληθινή ιστορία.

Deadly Intentions (1985)

Η Ελληνίδα Katherine [η Madolyn Smith Osborne του 2010 (1984)] αντιλαμβάνεται μέσω της συντηρητικής οικογενείας της τον θεσμό του γάμου ως κάτι βαρύγδουπο, και τελικά παντρεύεται τον φαινομενικά «καλό γαμπρό» Charles [ο Michael Biehn του The Terminator (1984)], ο οποίος «εγκρίνεται» από το σόι της επειδή είναι γιατρός.

Ωστόσο σύντομα η νεόνυμφη θα ανακαλύψει τη σκοτεινή πλευρά του συζύγου της, ο οποίος θέλει να τη δολοφονήσει. Θα καταφέρει να του ξεφύγει;

Το σενάριο του Andrew Peter Marin [The Million Dollar Rip-Off (1976)] είναι βασισμένο στο ομότιτλο βιβλίο του William Randolph Stevens, το οποίο καταγράφει μια πραγματική ιστορία, ιδανική για νοικοκυρές που ονειρεύονται γάμους με γιατρούς, που όμως μπορεί να έχουν βίτσια.

Δεν είναι περίεργο λοιπόν που η ιστορία αυτή βρήκε το δρόμο της προς τη μικρή οθόνη του καναλιού ABC [η παραγωγή είναι του Neil T. Maffeo, associate producer του Don’t Be Afraid of the Dark (1973)], προβαλλόμενη σε δύο μέρη (έκαστο ξεπερνά σε διάρκεια τη μιάμιση ώρα, και συνολικά τις τρεις, αλλά το αποτέλεσμα σπάνια κουράζει).

Εμάς μας ενδιαφέρει διότι παρά την σκηνοθεσία διεκπεραίωσης του Noel Black [Mirrors (1978)] υπάρχουν αρκετά στοιχεία τρόμου εδώ για να κρατήσουν το ενδιαφέρον μας ζωντανό.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα σημειώνεται στο καστ, το οποίο σπάνια γίνεται πιστευτό. 
Επίσης προβληματικό είναι το ότι το πρώτο μέρος (βασικά ένα μέτριο αλά Hitchcock δράμα) είναι τελείως διαφορετικό από το δεύτερο (βασικά ένα δικαστικό δράμα, αλά true crime τηλεοπτική ρουτίνα).


Deadly Intentions… Again? (1991)

Ο δολοφονικός γιατρός [αυτή τη φορά τον υποδύεται ο Harry Hamlin του Clash of the Titans (1981)] επιστρέφει, αποφυλακίζεται, και σχεδιάζει το φόνο της δεύτερης συζύγου του, σε αυτό το meta-sequel, του οποίου το σενάριο [από τον William Wood {Murder in New Hemisphere: The Pamela Wojas Smart Story (1991)}] αναγνωρίζει την ύπαρξη και του παρελθόντος της πραγματικής ιστορίας, καθώς και του βιβλίου και της ταινίας.

Τη σκηνοθεσία αυτή τη φορά έχει αναλάβει ο James Steven Sadwith [την ίδια χρονιά έκανε και το In Broad Daylight (1991)] και είναι σαφέστατα πιο κινηματογραφική από αυτή της πρώτης τηλεταινίας (αν και εδώ μιλάμε και πάλι για τηλεταινία του ABC).

Την παράσταση κλέβει η πανέμορφη Fairuza Balk [The Craft (1996)] που υποδύεται μια έφηβη που στο δωμάτιο της έχει αφίσες των Guns N’ Roses και Motley Crue.

Πόρισμα

Παρότι αμφότερες οι ταινίες βλέπονται ευχάριστα, θα σας πρότεινα, αν όντως ψάχνετε ταινίες με μανιακούς λάτρες του θεσμού της οικογένειας, να στραφείτε στην τριλογία του The Stepfather (1987 – 1992).

Χρήστος Μουρούκης.