Mirada de cristal (2017) review

Κατά τη διάρκεια μιας επίδειξης μόδας, το διάσημο μοντέλο Alexis Carpenter, έχοντας κάψει το μυαλό του από το αλκοόλ και τη κοκαΐνη, αυτοπυρπολείται πάνω στην πασαρέλα, προκαλώντας ισχυρό σοκ στην κοινή γνώμη.
Αρκετό καιρό μετά, ενώ ετοιμάζεται μια νέα επίδειξη αφιερωμένη στη μνήμη της, ένας προς ένας οι συντελεστές δολοφονούνται από μια κούκλα βιτρίνας που κινείται σαν να είναι ζωντανή.

Το Mirada de cristal σε σενάριο και σκηνοθεσία των Ezequiel Endelman και Leandro Montejano, είναι μια ταινία που υπάγεται στην κατηγορία των gialli.
Τα gialli (όρος που στα ελληνικά σημαίνει «κίτρινο») είναι ταινίες τρόμου που μεσουράνησαν στην Ιταλία κατά τη διάρκεια των 70's και των 80's.

Ουσιαστικά επρόκειτο για αστυνομικές ιστορίες επηρεασμένες από το έργο της Agatha Christie, οι οποίες κατατάσσονταν στον τρόμο εξαιτίας κυρίως της νοσηρής τους ατμόσφαιρας, του στιλιζαρισμένου gore που περιλάμβαναν, αλλά και της υποβλητικής –συνήθως ηλεκτρονικής- μουσικής τους.
Μεγάλοι «μετρ» του είδους υπήρξαν ο Dario Argento και ο Lucio Fulci.
Πολλά ήταν επίσης και τα κλισέ, όπως τα εξπρεσιονιστικά χρώματα, τα παιδικά παιχνίδια και οι κούκλες, ο δολοφόνος που έκρυβε το πρόσωπό του και φορούσε γάντια κλπ.

Όλα αυτά τα στοιχεία υπάρχουν στην ταινία των Endelman και Montejano δημιουργώντας μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και αισθητική, που σε όσους είναι αμύητοι στο είδος μπορεί να φαντάζει ακόμη και εξωγήινη.
Τα gialli συγγενεύουν αρκετά με τα slasher ωστόσο ποντάρουν στην υψηλή αισθητική τους και στην αστυνομική πλοκή προκειμένου να διαφοροποιηθούν.

Οι Endelman και Montejano προσθέτουν επιπλέον και κάποιες νουάρ πινελιές που ταιριάζουν άψογα με το όλο σύνολο.
Πρόκειται κατά κύριο λόγο για μια εμπειρία που στο μεγαλύτερο μέρος της εμφανίζεται ως αισθαντική προκειμένου να καλύψει τις αδυναμίες, που υπάρχουν στα περισσότερα gialli και που οι σκληροπυρηνικοί φαν του είδους όπως εγώ, δεν τις δίνουμε ιδιαίτερη σημασία.

Το μόνο ουσιαστικό πρόβλημα που υπάρχει είναι ότι οι ερμηνείες είναι κάπως υπερβολικές και σχεδόν θεατρικές.
Αν όμως αφεθείς και το αφήσεις να σε ρουφήξει στον κόσμο του, το Mirada de cristal δεν πρόκειται να σε απογοητεύσει.

Δεδομένου ότι θα προβληθεί στο φετινό Horrorant Film Festival, το συνιστώ σε όλους όσους είναι φαν των παραδοσιακών gialli, αλλά και σε όσους δεν γνωρίζουν σχετικά με αυτά και θέλουν να δουν πώς είναι.

Βασίλης Γιαννάκης.