Αφιέρωμα: Sorority House Massacre franchise

Ήδη στα μέσα της δεκαετίας του 1980 είχαμε Michael Meyers, Jason Voorhes, Freddy Krueger, και αμέτρητους άλλους κατά συρροή μακελάρηδες που ξεπηδούσαν από κάθε τυχάρπαστο παραγωγό. 
Ο Roger Corman και η Concorde Pictures του δεν θα μπορούσαν να λείψουν από το πάρτι εσόδων και αίματος, και μας χάρισαν τα The Slumber Party Massacre (1982 – 1990) και την παρούσα σειρά ταινιών που χρωστά ουκ ολίγα στην πλοκή του Halloween (1978).


Sorority House Massacre (1986)

Ο Bobby (κάποιος John C. Russell) σκοτώνει όλη του την οικογένεια, αλλά του ξεφεύγει η αδερφή του, Beth (η Angela O’Neill, που έκτοτε ακολούθησε καριέρα property master). 
Χρόνια μετά η τελευταία και όντας στο πανεπιστήμιο θα ανακαλύψει πως το σπίτι της αδελφότητας είναι το πατρικό της, στο οποίο είχε γίνει το μακελειό.

Ένα σαββατοκύριακο η Beth θα μείνει πίσω στην αδελφότητα μαζί με τις Linda (κάποια Wendy Martel), Sarah [η Pamela Ross του Moonstalker (1989)], και Tracy [η Nicole Rio του The Zero Boys (1986)], ενώ σύντομα θα πλαισιωθούν από τους Craig (κάποιος Joe Nassi), Andy [ο Marcus Vaughter του Nightmare Sisters (1988)], και John [ο Vinnie Bilancio του Blood Gnome (2004)].

Περιττό να σας πω πως σύντομα επιστρέφουν τα σημάδια από το παρελθόν, καθώς και μια μυστηριώδη φιγούρα που ξεκάνει έναν προς έναν τους φοιτητές.

Η σκηνοθεσία της Carol Frank (η οποία έγραψε και το σενάριο) προσφέρει αρκετά τρομακτικά εδέσματα για τους οφθαλμούς σας, ενώ παρέχεται επίσης και λίγο γυμνό, ωστόσο παρά το μικρό της διάρκειας (μόλις 74 λεπτά), το αποτέλεσμα είναι σε αρκετά σημεία κάπως κουραστικό.


Sorority House Massacre II (1990)

Οι Linda [η Gail Harris του Masseuse (1996)], Jessica [η Melissa Moore του One Man Army (1994)], Kimberly (κάποια Stacia Zhivago), Suzanne [η πορνό-σταρ Barbii], και Janey [η Dana Bentley του Bad Girls from Mars (1990)], ως φοιτήτριες που είναι (παρότι όλες τους μοιάζουν να έχουν πατήσει τα 30), αγοράζουν ένα σπίτι (ως είθισται αν σπουδάζεις…) για να στεγάσουν την αδελφότητα τους, αλλά αυτό που δεν υπολόγισαν ήταν πως πριν από πέντε χρόνια εκεί ήταν ο τόπος κάποιον φονικών.

Σύντομα θα κάνει την εμφάνιση του ένας μυστηριώδης γείτονας [ο Peter Spellos του Men in Black II (2002)], ενώ δεν θα αργήσουν να ανακαλύψουν και ένα Ouija board. 
Tα φονικά ξεκινούν και πάλι. 
Ποιος είναι πίσω από αυτά, και θα καταφέρουν οι νεαρές φοιτήτριες (με τα πλαστικά στήθη) να τον σταματήσουν;

Η διάρκεια είναι μόλις 77 λεπτά, εκ των οποίων περίπου ένα δεκάλεπτο είναι οι τίτλοι αρχής και τέλους, και συμπεριλαμβάνει πολλές σκηνές – υπό τη μορφή flashback – από το (ανώτερο) The Slumber Party Massacre (1982), ενώνοντας κατά κάποιο τρόπο τα δύο (ας τα πούμε έτσι) franchise.

Πάντως εδώ δεν προσφέρεται μόνο τρόμος, καθώς το χιούμορ είναι άφθονο (όταν ανακαλύπτονται κάποιες εφημερίδες που γράφουν για τα φονικά, η τελευταία από αυτές αναγράφει “Elvis Lives”), όπως και η παρωδία [γίνεται μια σατιρική αναφορά στο Stripped to Kill (1987) λέγοντας πως το 7ο μέρος μόλις κυκλοφόρησε] και ο ερωτισμός (οι πρωταγωνίστριες περνάνε τον περισσότερο καιρό φορώντας μόνο τα εσώρουχα τους, και κάνοντας μπάνια και μασάζ).

Ο σκηνοθέτης Jim Wynorski [Not of this Earth (1988)] έπεισε την παραγωγό Julie Corman, να γυρίσει την παρούσα ταινία όσο η τελευταία θα έλειπε με τον άντρα της, Roger Corman, για διακοπές μιας εβδομάδας. 
Όταν οι Corman γύρισαν βρήκαν την ταινία έτοιμη (ο Roger δεν ήταν καν ενήμερος για τα γυρίσματα της) και υπό τον τίτλο Nightie Nightmares, τον οποίο άλλαξαν σε αυτόν που γνωρίζεται σήμερα, πουλώντας την ως sequel, παρότι ο Wynorski δεν είχε δει ποτέ του την πρώτη ταινία!


Hard to Die (1990)

Ο Roger Corman έμεινε εκστασιασμένος από το κατόρθωμα του σκηνοθέτη Jim Wynorski να φέρει εις πέρας την παραπάνω ταινία σε μόλις μια εβδομάδα, και έτσι του ζήτησε να το ξανακάνει, με το ίδιο σενάριο, μεταφέροντας μόνο τη δράση σε έναν ουρανοξύστη, διότι τους είχαν ξεμείνει τα σκηνικά του Corporate Affairs (1990).

Το πρόβλημα βέβαια όταν αυτό θεωρείται το τρίτο κεφάλαιο της σειράς που εξετάζουμε – και γιατί όχι, αφού κυκλοφόρησε και ως Sorority House Massacre 3 – διότι πολλοί από τους ηθοποιούς επιστρέφουν, παρότι είχαν πεθάνει στην προηγούμενη ταινία (βέβαια, έχουν άλλα ονόματα, άρα μάλλον οι πολυτάλαντοι παίζουν άλλους ρόλους), ενώ πολλά είναι και τα flashback (βλέπε τόνοι stock footage) που μπερδεύουν ακόμη περισσότερο το timeline, αν κανείς νοιάζεται να βγάλει νόημα από τούτες εδώ τις ταινίες.

Αυτό που αλλάζει λίγο στο σενάριο, είναι η προσθήκη μιας μικρής λεπτομέρειας που έχει να κάνει με το μεταφυσικό, καθώς και το ότι το φινάλε μετατρέπεται σε περιπέτεια αφού οι ανταλλαγές πυροβολισμών δίνουν και παίρνουν.

Το χιούμορ για άλλη μια φορά είναι εντελώς ηλίθιο (ειδικά οι επιλογές των sound effects), ενώ και η επιτακτική ανάγκη που θέλει τις ηθοποιούς να κυκλοφορούν σε όλη την ταινία φορώντας μόνο τα εσώρουχα τους δεν βγάζει κανένα νόημα (παρότι είναι μια απόφαση απόλυτα ευπρόσδεκτη).

Ο σκηνοθέτης της ταινίας, Jim Wynorski (που εδώ υπογράφει με το ψευδώνυμο Arch Stanton), εμφανίζεται σε έναν μικρό ρόλο, ενώ ο αγαπημένος σας Forry (Forrest J. Ackerman) εμφανίζεται σε έναν μεγαλύτερο και καταλυτικό.

Πόρισμα

Όπως και με τις περισσότερες ταινίες που έχει αναμειχτεί ο Roger Corman, έτσι και με αυτές, το πρόβλημα είναι το ίδιο. 
Δηλαδή, ο Corman επηρέασε απεριόριστα το Hollywood, αλλά ζώντας και δρώντας εκεί, δυστυχώς επηρεάστηκε και ο ίδιος από αυτό. 
Αγαπάμε πολύ τις ταινίες του, αλλά μερικές φορές από πάνω τους πλανάται ένας αλά Καλιφόρνια politically correct αέρας, που δεν τις αφήνει να γίνουν τόσο sleazy όσο οι ανάλογες ιταλικές για παράδειγμα.

Το 2001 ο Jim Wynorski γύρισε το Sorority House Massacre III: The Final Exam, το οποίο έκτοτε μετονομάστηκε σε The Final Exam και The Legacy, αλλά δεν κυκλοφόρησε ποτέ.

Χρήστος Μουρούκης.