Creep 2 (2017) review

To Creep 2 είναι μια ταινία του Patrick Brice και αποτελεί συνέχεια του πρώτου Creep που κυκλοφόρησε το 2014.
Εντύπωση μου προξένησε το γεγονός ότι είχα προσπεράσει την πρώτη ταινία και δεν την είχα δει όταν είχε προβληθεί, μέχρι που διαπίστωσα ότι αυτό το sequel έχει αποσπάσει καλές κριτικές και μάλιστα θεωρείται από πολλούς «καλύτερο από το πρώτο».

Αποφάσισα λοιπόν να δω τις δυο ταινίες και διαπίστωσα ότι πράγματι, επρόκειτο για έργα που υπό φυσιολογικές συνθήκες θα προσπερνούσα.
Μιλάμε για ψυχολογικά θρίλερ μηδενικού μπάτζετ τα οποία έχουν μορφή found footage.

Ο εκάστοτε «κινηματογραφιστής», ανταποκρίνεται θετικά στην αγγελία που βάζει κάποιος Aaron (Mark Duplass, The Lazarus Effect), ο οποίος ζητά κάποιον να τον τραβήξει σε φιλμ για 24 ώρες, προσφέροντας μια αξιόλογη αμοιβή.

Ο Aaron όμως είναι ένας θεοπάλαβος serial killer, που φλομώνει στα ψέματα όσους δέχονται να επιτελέσουν το έργο που επιθυμεί –στην πρώτη ταινία ισχυρίζεται ότι έχει καρκίνο και ότι θα πεθάνει- και στο τέλος τους σκοτώνει, εμπλουτίζοντας τη συλλογή του με το υλικό της βιντεοσκόπησης.
Στη δεύτερη ταινία ο Aaron αντιμετωπίζει μια κρίση μέσης ηλικίας και δεν ευχαριστιέται πλέον το ξεπάστρεμα των θυμάτων του.

Ζητάει λοιπόν τη βοήθεια μιας blogger που κάνει αποτυχημένες εκπομπές στο ιντερνέτ να τον κινηματογραφήσει, αλλά αυτή τη φορά της αποκαλύπτει ξεκάθαρα ότι είναι serial killer και ότι δεν αντλεί πλέον ευχαρίστηση από τους φόνους.

Η blogger ονομάζεται Sara (Desiree Akhavan) και δέχεται να περάσει λίγο καιρό μαζί του, εφόσον δεν παίρνει σοβαρά τις αποκαλύψεις του, αλλά επιπλέον θεωρεί ότι αυτή τη φορά έχει υλικό για μια πολύ ενδιαφέρουσα εκπομπή.
Όταν διαπιστώνει ότι ο Aaron είναι όντως serial killer είναι ήδη αργά και η τελική σύγκρουση είναι θέμα χρόνου.

Ο Duplass δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία ως Aaron προβαίνοντας σε κάθε λογής παλαβομάρες που προκαλούν γέλιο στον θεατή.
Έχω την αίσθηση ότι στο πρώτο Creep τον είχε βοηθήσει ο ρόλος που ήταν αβανταδόρικος αλλά στο δεύτερο εμφανίζεται αισθητά βελτιωμένος και καλός σε αυτό που κάνει.

Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται για κακές ταινίες, απλώς η αναγωγή τους σε franchise αποσκοπεί στο να τραβήξει το κοινό περισσότερο απ’ ότι οι αρετές τους.
Πολλοί όπως κι εγώ, γνώρισαν το Creep όταν βγήκε το δεύτερο μέρος.
Αν τυχόν βγουν περισσότερες συνέχειες, όλο και περισσότεροι θα μπούνε στον πειρασμό να τις δούνε όλες μαζεμένες.

Και αυτό είναι ίσως το δυνατότερο χαρτί που έχει να επιδείξει ο Brice με τις ταινίες του –ο οποίος μάλιστα υποδύεται τον κινηματογραφιστή-θύμα της πρώτης ταινίας: Όσο περισσότερο γνωρίζουμε τον Aaron, τόσο περισσότερο κερδίζουν το ενδιαφέρον μας τα όσα βλέπουμε.

Αλλά στην πραγματικότητα το Creep 2 και το Creep είναι διασκεδαστικά θριλεράκια που τα απολαμβάνει κανείς μόνο όταν δεν έχει να δει κάτι πιο αξιόλογο.

Βασίλης Γιαννάκης.