Galaxy of Horrors (2017) review

Το sci-fi horror είναι το ιδιαίτερο εκείνο υποείδος όπου η επιστημονική φαντασία συναντά τον τρόμο.
Το Galaxy of Horrors είναι ό,τι πιο αντιπροσωπευτικό έχει να επιδείξει αυτό το υποείδος και το συστήνω ανεπιφύλακτα σε όλους τους φαν.

Πρόκειται για μια ανθολογία 9 ταινιών μικρού μήκους που παντρεύουν έξοχα τα δύο είδη, εκ των οποίων η μία είναι η «κεντρική», αυτή δηλαδή που συνδέει όλες τις άλλες μεταξύ τους.
Στην κεντρική ιστορία, παρακολουθούμε έναν επιβάτη ενός διαστημοπλοίου να ξυπνάει μέσα στον θάλαμο του κρυονικού ύπνου και τον υπολογιστή του σκάφους να τον προειδοποιεί ότι είναι θέμα χρόνου να πεθάνει λόγω … βλάβης που έχει επισυμβεί στο σκάφος.

Ο δύστυχος επιβάτης προσπαθεί μάταια να σταματήσει τον υπολογιστή από το να τον υπνωτίζει κάθε λίγο δείχνοντάς του ταινίες sci-fi horror (που είναι οι υπόλοιπες από τις ταινίες της ανθολογίας), διότι γνωρίζει ότι μετά το τέλος καθεμιάς από αυτές, βρίσκεται όλο και πιο κοντά στον θάνατο.

Γιατί το οξυγόνο του θαλάμου μειώνεται όλο και περισσότερο.
Και κάπως έτσι παρακολουθούμε τις ταινίες, των οποίων τα κόνσεπτς κυμαίνονται σε πολύ υψηλά επίπεδα και εκπλήσσουν με το πόσο βαθιά γνώση της επιστημονικής φαντασίας έχουν οι δημιουργοί τους.

Συνήθως αυτό που λέω στις ανθολογίες τρόμου είναι ότι «οι καλές ταινίες συνυπάρχουν με πιο μέτριες ή και κακές» ωστόσο, δεν μπορώ να πω κάτι τέτοιο στη προκειμένη περίπτωση, γιατί όλες τους ήταν εξαιρετικές.

Ελάχιστες ίσως έπασχαν με την έννοια ότι ασχολούνταν με ιδέες που τις έχουμε ξαναδεί κινηματογραφικά, αλλά ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, έβρισκαν καλούς τρόπους να διαφοροποιηθούν.

Ασφαλώς η παρούσα κριτική είναι υποκειμενική δεδομένου ότι η επιστημονική φαντασία και ο τρόμος είναι τα αγαπημένα μου κινηματογραφικά είδη και επομένως το πάντρεμά τους βρίσκεται πάντοτε ψηλά στη συνείδησή μου.
Σίγουρα πάντως δεν θα χάσει τον χρόνο του αυτός που θα δώσει στην ανθολογία αυτή μια ευκαιρία

Βασίλης Γιαννάκης.