Voice from the Stone review

Παρότι τα γυρίσματα του Game of Thrones καταλαμβάνουν πολύ από το χρόνο της, η Emilia Clarke έχει ήδη καταφέρει να μεταπηδήσει και στη μεγάλη οθόνη, έχοντας κάνει τη πρώτη της απόπειρα σε μεγάλη με το -αποτυχημένο- Terminator Genisys, ενώ ακολουθεί και συνέχεια με τη συμμετοχή της στο Han Solo. 
Ενδιαμέσως, συμμετέχει και σε μικρότερες ταινίες όπως το Me Before You και το Voice from the Stone, που είδαμε και σας παρουσιάζουμε.

Βρισκόμαστε στην Ιταλική επαρχία της δεκαετίας του ’50. 
Η Verena είναι μια χαρισματική νοσοκόμα που αναλαμβάνει να θεραπεύσει παιδιά με διάφορα προβλήματα. 
Έχοντας ολοκληρώσει με επιτυχία τη τελευταία της αποστολή, σειρά παίρνει ο μικρός Jakob, ένα αγόρι που δε μιλάει εδώ και επτά μήνες, από τότε που πέθανε η μητέρα του. 

Ο Jacob ζει μαζί με τον αυστηρό πατέρα του και έναν ιδιόρρυθμο οικονόμο σε μια απομονωμένη έπαυλη. 
Η Verena πιάνει αμέσως δουλειά, όμως γρήγορα αντιλαμβάνεται ότι η περίπτωση του αγοριού δεν είναι σαν της άλλες, με τον Jacob να ισχυρίζεται (με τον τρόπο του) ότι ακούει τη φωνή της μητέρας του μέσα στο πέτρινο τοίχο..

Σύμφωνα με τον επίσημο χαρακτηρισμό, το Voice from the Stone είναι ένα “haunting & suspenseful thriller” και εδώ βρίσκεται το πρώτο από τα πολλά προβλήματα της ταινίας, η οποία δεν είναι ούτε στοιχειωτική ούτε αγωνιώδης. 
Αντιθέτως, μόνο ως δράμα μυστηρίου μπορεί να χαρακτηριστεί, και ακόμα και σε αυτόν, πολύ δύσκολα μπορεί να ανταποκριθεί, αφού τόσο το δραματικό στοιχείο όσο και εκείνο του μυστηρίου, παραμένουν στα 2/3 του φιλμ, τελείως στατικά. 

Σε ολόκληρη τη πρώτη ώρα δε συμβαίνει απολύτως τίποτα, δε μαθαίνουμε απολύτως τίποτα, δε παίρνουμε κανένα στοιχείο σχετικά με το τι συμβαίνει, με την υποβλητική -βγαλμένη από την ισπανική horror σχολή- ατμόσφαιρα να είναι το μοναδικό στοιχείο που μας κάνει να κρατάμε τα μάτια μας στην οθόνη ελπίζοντας ότι παρακάτω …κάτι θα γίνει.

Και όντως, στο τελευταίο μισάωρο κάτι συμβαίνει… όμως, παρότι έχουμε επιτέλους μια στοιχειώδη πλοκή, εκεί βγαίνει στην επιφάνεια ένα ακόμα μεγαλύτερο πρόβλημα, αυτό της ανάπτυξης των χαρακτήρων, κάτι που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να έχει επιτευχθεί στο πρώτο μέρος. 

Δυστυχώς όμως αυτό δεν έγινε, με αποτέλεσμα το paranormal psycho-erotic twist να μη βγάζει απολύτως κανένα νόημα, βάζοντας οριστικά ταφόπλακα και στη τελευταία ελπίδα του Voice from the Stone.

Αν δεν σας φτάνουν αυτά, προβλήματα παρατηρούνται στο σενάριο, στο μοντάζ και ειδικά στη καθοδήγηση των ηθοποιών από το σκηνοθέτη, οι οποίοι μοιάζουν να μη ξέρουν σε κάθε σκηνή τις ύφος να πάρουν. 
Τόσο η ερμηνεία της Emilia Clarke όσο και του πολύ πιο έμπειρου Marton Csokas (The Equalizer) είναι εξαιρετικά μέτριες αλλά είναι από τις περιπτώσεις που μάλλον δε μπορούμε να τους ρίξουμε όλο το φταίξιμο.

Το trailer έδειχνε πολλά υποσχόμενο, όμως όταν η ταινία κυκλοφόρησε στην Αμερική το περασμένο Απρίλιο, διόλου τυχαία, το hype βουβάθηκε. 
Το Voice from the Stone είναι ένα βαρετό αρχικά και αλλοπρόσαλλο αργότερα ...τίποτα. 
Δεν είναι δραματικό, δεν είναι τρομακτικό (ούτε κατά διάνοια), δεν έχει σασπένς, για να είμαι ειλικρινής, εκτός από αξιόλογο production design και ατμόσφαιρα, δεν έχει τίποτα παραπάνω.

Η ταινία δεν έχει βρει διανομή στην Ελλάδα και εκτός απροόπτου, σε λίγο διάστημα θα τη βρείτε στα ράφια των βίντεο κλαμπ.

FilmBoy.