Header Ads

DVD Review: Green Room (2015)


Οι Ain't Rights είναι μια ανερχόμενη πανκ μπάντα [τα μέλη τους υποδύονται οι Anton Yelchin {αυτή έμελλε να είναι και η τελευταία του ταινία που κυκλοφόρησε πριν το θάνατο του}, Alia Shawkat {του φετινού Pee-wee's Big Holiday (2016)}, Joe Cole {Secret in Their Eyes (2015)}, και Callum Turner {Victor Frankenstein (2015)}] που βρίσκεται σε περιοδεία μικρών μπαρ. 

Τα έσοδα είναι λίγα, αλλά συνεχίζουν δυναμικά. 
Επόμενος τους σταθμός είναι ένα στέκι λίγο έξω από το Πόρτλαντ, όπου ανακαλύπτουν πως το κοινό τους απαρτίζεται από φασίστες. 

Δεν θα κωλώσουν όμως και θα παίξουν το Nazi Punks Fuck Off των Dead Kennedys (σε μια στιγμή με έντονο άρωμα από την θρυλική πρώτη – και τελευταία ως τη πρώτη διάλυση τους – περιοδεία των Sex Pistols). 

Αφήνοντας πίσω τους τη σκηνή, το νεαρό συγκρότημα ανακαλύπτει ένα πτώμα [η Taylor Tunes] στα καμαρίνια. 
Όταν αποφασίζουν να ειδοποιήσουν την αστυνομία, γίνονται όμηροι των νεοναζί που θέλουν να τους σκοτώσουν. 
Ποια από τις δύο ομάδες θα επιβιώσει τον ολονύκτιο πόλεμο;

Το σενάριο του Jeremy Saulnier [ο οποίος ανέλαβε και τη σκηνοθεσία] είναι πολύ εφηβικό για να είναι καλό (μοιάζει με ιστορία παρέας ανηλίκων) και δυστυχώς δεν μοιάζει να απευθύνεται καν σε αυτό το target group [κυρίως λόγω των αναφορών του σε πραγματικό πανκ (και σε συγκροτήματα όπως οι The Damned) αντί του πρόσφατου εμπορικού]. 
Το αποτέλεσμα είναι άκρως αδιάφορο, και η υπερβολικά σκοτεινή φωτογραφία του Sean Porter [Kumiko, the Treasure Hunter (2014)] χειροτερεύει την κατάσταση και τέσταρε την υπομονή μου.

Πρόκειται για μια παραγωγή των Neil Kopp [Paranoid Park (2007)], Victor Moyers [Buena Vista Social Club: Adios (2016)], και Anish Savjani [Blue Ruin (2013)], που κόστισε 5 εκατομμύρια δολάρια, και παρά τις επιτυχημένες προβολές σε φεστιβάλ όπως αυτό των Κανών (στο πρόγραμμα Directors' Fortnight του 2015), η διανομή της στις αίθουσες απέφερε λιγότερα από 4 εκατομμύρια δολάρια.

Διαβάστε την αναλυτική κριτική του Βασίλη Γιαννάκη, ΕΔΩ.

Χρήστος Μουρούκης.