Night of the Living Deb review

Μετά από μια νύχτα κρεπάλης, η Deb (Maria Thayer, State of Play) ξυπνάει στο κρεβάτι ενός ελκυστικού άντρα, του Ryan (Michael Cassidy, Batman vs. Superman: Dawn of Justice).
Νιώθει χαρούμενη που κατάφερε να τον ρίξει, αλλά δεν θυμάται πολλά για το πώς έφτασε ως εκεί.

Εκείνος την απορρίπτει λέγοντας ότι η προηγούμενη βραδιά ήταν ένα λάθος και λίγο αργότερα οι δρόμοι τους χωρίζουν έξω από το σπίτι του.
Δεν προλαβαίνουν όμως να κάνουν πάνω από μερικά μέτρα, όταν συνειδητοποιούν ότι ο κόσμος δεν είναι πια ο ίδιος.
Γιατί παντού έχει ξεσπάσει ένας ιός που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ανθρωποφάγα ζόμπι.

Από εκεί και πέρα η Deb και ο Ryan αναγκάζονται να συνεργαστούν προκειμένου να επιβιώσουν.
Και όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις, μέχρι το τέλος της ταινίας, θα έχουν ερωτευθεί παράφορα ο ένας τον άλλο.

Αν μπορούσα να χαρακτηρίσω με μία φράση αυτή τη δημιουργία του Kyle Rankin, αυτή θα ήταν «το zombie apocalypse συναντά τις ρομαντικές κομεντί».
Επιστρατεύοντας και συνδυάζοντας τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν αυτά τα είδη, ο Rankin παρέχει ένα ξεκαρδιστικό μείγμα εγγυημένης απόλαυσης για τη 1,5 ώρα που διαρκεί.

Η φρεσκάδα του καινούργιου ισορροπεί επιτυχώς με τα κλισέ και τη σάτιρα, αξιοποιώντας με σωστό τρόπο τις επί μέρους ψυχαγωγικές αρετές και αγγίζοντας –σε πολλά σημεία ξεπερνώντας μάλιστα- το αξέχαστο Shaun of the dead.

Οι ερμηνείες του πρωταγωνιστικού ζεύγους συμβάλλουν στο όλο χιουμοριστικό κλίμα, αλλά ξεχωρίζουν επίσης αυτές των Chris Marquette (Misconduct) και Ray Wise (The Lazarus Effect) που υποδύονται τον αδερφό και τον πατέρα του Ryan αντίστοιχα.

Όλα ωστόσο περιστρέφονται γύρω από τη Deb, ένα κορίτσι της διπλανής πόρτας με μια προσωπικότητα που διακατέχεται από μια συμπεριφορά τόσο φιλική που να καταντά ενοχλητική , αλλά και από μια χαρακτηριστική διανοούμενη σκέψη, καθώς τη βλέπουμε συχνά-πυκνά να απαγγέλλει στιχάκια ακόμη κι αν δεν κολλάνε πάντα με την περίσταση.

Ο ρυθμός της ταινίας είναι τέτοιος που δεν κουράζει στη θέασή της και πολλά από τα πλάνα εμφανίζονται υψηλότερων προδιαγραφών σε σχέση με το budget.
Είναι λες και το κάθε δολάριο που ξοδεύτηκε για την όλη δουλειά να έπιασε τόπο και μάλιστα με το παραπάνω.

Βέβαια οι κωμωδίες συνήθως ενέχουν τη δυσκολία ότι πρέπει το χιούμορ τους να συντονίζεται πλήρως με το υποκειμενικό γούστο του εκάστοτε θεατή και από αυτή την άποψη δεν μπορώ να πω ότι γέλασα με όλα τα αστεία.

Ακόμη κι έτσι όμως, αναγνωρίζω την προσπάθεια για διαφοροποίηση και το προσωπικό στίγμα του δημιουργού που με αυτή την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, δείχνει ότι έχει τη δυναμική να δώσει έργα με διαχρονική αξία στο άμεσο μέλλον.

Τα τελευταία χρόνια οι κωμωδίες τρόμου εμφανίζουν άνθιση και σίγουρα το Night of the Walking Deb αξίζει μια θέση ανάμεσα στις καλές.
Αν μη τι άλλο, παρέχει μια έξυπνη διέξοδο όταν εσείς θελήσετε να παρακολουθήσετε κάποια ταινία με ζόμπι και το αίσθημά σας έχει την απαίτηση να προτιμήσετε μια ρομαντική κομεντί.

Βασίλης Γιαννάκης.