Dead Story review

Ο Ιανουάριος έχει καθιερωθεί ως ο μήνας που κατεβάζει τον πήχη στις ταινίες τρόμου, δεδομένου ότι τότε είναι που προβάλλονται οι χειρότερες παραγωγές της χρονιάς.
Ίσως αυτό συμβαίνει διότι για τα στούντιο και τους ανεξάρτητους παραγωγούς θεωρείται «νεκρά περίοδος» και πιστεύουν ότι μπορούν να καταχωνιάσουν εντός της οποιαδήποτε κινηματογραφική απόπειρα, που στην καλύτερη περίπτωση μπορεί να χαρακτηριστεί μέτρια.

Το Dead Story είναι μια αμερικάνικη παραγωγή σκηνοθετημένη από τον Ινδό Suneel Tripuraneni που ίσως να ξεχωρίσει σε αυτή την περίοδο γιατί «στους τυφλούς βασιλεύει ο μονόφθαλμος».

Αφηγείται την ιστορία ενός ζευγαριού που κατέφυγε σε ένα αγρόκτημα στην ύπαιθρο, με την ελπίδα ότι θα ζήσει στο εξής μια ευχάριστη ζωή. 
Γνωρίστε λοιπόν τους Harris: Την Anne (Kelsey Deanne) και τον Harold (Chase Austin). 
Κάπου εκεί γύρω όμως, παραφυλάει η κακιά πεθερά Martha (Sheril Rodgers), η μητέρα του Harold που δεν συμπαθεί καθόλου την Anne και το δείχνει με την κάθε ευκαιρία.

Κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης που έχουν με ένα φιλικό ζεύγος, μαθαίνουν ότι στο σπίτι τους είχε γίνει ένας φριχτός φόνος.
Είναι αμφίβολο αν η ιστορία αυτή είναι αληθινή ή απλώς ένα dead story που σκαρφίστηκε ο φίλος τους προκειμένου να τους κάνει πλάκα.

Σημασία έχει ότι όσο περνάει ο καιρός, η Anne πιστεύει όλο και περισσότερο την ιστορία, μέχρι που βεβαιώνεται πέρα από κάθε αμφιβολία, ότι στο σπίτι τους συγκατοικούν με ένα φάντασμα.

Έχουμε λοιπόν ένα τυπικό ghost story που η μόνη διαφοροποίηση που εμφανίζει από τα αμερικάνικα κλισέ είναι ότι το σκηνοθετεί Ινδός και γι’ αυτό επέλεξε το φάντασμα να είναι ασιατικού τύπου (βλέπε Sadako και Kayako), ένα εύρημα που είναι ίσως το μόνο που λειτουργεί καλά στην ταινία και που παρουσιάζει κάποιο ενδιαφέρον.

Επίσης το Dead Story είναι αμφίσημο σε πολλά σημεία και ίσως κάποιοι το εκλάβουν ως ψυχολογικό θρίλερ και όχι τόσο ως ghost story.
Κατά τα άλλα διέπεται από ερασιτεχνισμό.

Οι ερμηνείες του ζεύγους είναι νερόβραστες, ενώ τις εντυπώσεις κερδίζει η Sheril Rodgers ως κακιά πεθερά, το παίξιμο της οποίας είναι τόσο υπερβολικό που καταντά αστείο.

Όσο κι αν βαρεθείτε βλέποντας το Dead Story, αξίζει να συνειδητοποιήσετε ότι τον Ιανουάριο συνήθως βγαίνουν πολύ χειρότερες ταινίες από αυτή. 
Μιλάμε για παραγωγές που δεν βλέπονται καν και γι’ αυτό εγώ προσωπικά δεν μπαίνω στον κόπο να χάσω τον χρόνο μου μαζί τους.

Ωστόσο το Dead Story προσφέρεται για όσους δεν κρατιούνται να περιμένουν μέχρι την άνοιξη, όπου τα στάνταρς θα ανέβουν αρκετά ως συνήθως και θα αρχίσουν να προβάλλονται στις αίθουσες πραγματικά καλές ταινίες τρόμου.

Βασίλης Γιαννάκης.

Release Dates:
20 January 2017 (USA)