Morgan review

H Morgan (Anya Taylor-Joy, The Witch) είναι ένας τεχνητά κατασκευασμένος άνθρωπος (ή αλλιώς, ένα βιολογικό ρομπότ) που εμφανίζει βίαια ξεσπάσματα και προκαλεί προβλήματα στην ομάδα των επιστημόνων που το παρακολουθούν.

Για το λόγο αυτό, αποστέλλεται στην περιοχή των επιστημονικών εγκαταστάσεων μία πράκτορας (Kate Mara, The Martian) της εταιρίας που χρηματοδοτεί το πρόγραμμα, προκειμένου να αξιολογήσει την κατάσταση.
Εκεί διαπιστώνει ότι σχεδόν όλοι οι επιστήμονες έχουν δεθεί συναισθηματικά με τη Morgan και αρνούνται να την αντιμετωπίσουν ως «κατασκεύασμα».

Η βίαιη συμπεριφορά της Morgan δικαιολογείται ακόμη και από μία επιστήμονα που κατά τη διάρκεια ενός ξεσπάσματος του, το βιολογικό ρομπότ της κάρφωσε ένα μαχαίρι στο μάτι.
Αξίζει να ζήσει ένα τέτοιο πλάσμα; 
Αυτή είναι η απόφαση που καλείται να πάρει η πράκτορας.

Πρόκειται για μια ταινία σε σκηνοθεσία του Luke Scott και σενάριο του Seth W. Owen, που δεν μπόρεσε να αποφύγει τις συγκρίσεις με το περσινό Ex Machina, το οποίο είχε παρόμοια θεματολογία.
Ενώ όμως το Ex Machina ήταν ένα ευφυές και βαθιά φιλοσοφημένο έργο, το Μorgan δεν καταφέρνει –παρά τις δραματικές εξάρσεις του- να το φτάσει σε επίπεδο προβληματισμών και διλημμάτων.

Για την ακρίβεια, στο Μorgan δεν φαίνεται να υπάρχει κανένα απολύτως δίλημμα καθώς οι περισσότερες ενέργειες των πρωταγωνιστών είναι σε μεγάλο βαθμό προαποφασισμένες.

Το γεγονός αυτό φαίνεται να γίνεται αντιληπτό και από τους δημιουργούς, καθώς στο τελευταίο μισάωρο η ταινία αποκτά τη δική της ταυτότητα και παίρνει μια πιο action τροπή, η οποία σώζει την κατάσταση και αποδεσμεύει την πλοκή από τα λιμνάζοντα ύδατα της στασιμότητας που έχει περιέλθει ως τότε.

Οι ερμηνείες είναι συμπαθητικές, κυρίως από την Kate Mara που εμφανίζεται κυνική και ψυχρή, αλλά παράλληλα φαίνεται να έχει και τις συστολές της.
Το soundtrack και κυρίως η μουσική των τίτλων τέλους είναι εντυπωσιακό.

Ωστόσο το Morgan δεν τα καταφέρνει να ξεφύγει αισθητά από τη μετριότητα σαν σύνολο ούτε και φαίνεται να το επιδιώκει ιδιαίτερα.
Σε καμία περίπτωση πάντως δεν πρόκειται για μια κακή ταινία. 
Καταφέρνει μια χαρά να ψυχαγωγήσει.
Και βέβαια, υστερεί σε πολλά σημεία σε σχέση με το Ex Μachina.

Βασίλης Γιαννάκης.

Release Dates:
2 September 2016 (USA)