Πανδημία - Viral (2016) review

Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από την εποχή που βλέπαμε ταινίες τρόμου «για να περάσει η ώρα ευχάριστα».
Τις περισσότερες φορές τις βρίσκαμε απλώς «συμπαθητικές», αλλά υπήρχαν και περιπτώσεις που ανακαλύπταμε και διαμαντάκια μέσα στον σωρό.

Αν το Viral έβγαινε πριν μερικά χρόνια, θα μιλούσα για μία ταινία που είχε αυτό το κάτι, που την κάνει να ξεχωρίζει ανάμεσα στις άλλες.
Όπως όμως έχω πει αρκετές φορές, τα τελευταία χρόνια ο πήχης στις ταινίες τρόμου έχει ανέβει αρκετά.

Το αποτέλεσμα είναι να μην μας αρκεί πλέον να περνάμε ευχάριστα την ώρα μας βλέποντας τέτοιες ταινίες.
Διότι το Viral των Joost και Schulman είναι ακριβώς αυτό.

Μια συμπαθητική ταινία που –σκόπιμα ίσως- δεν ξεπερνά την χρυσή μετριότητα.
Ασχολείται με μια επιδημία από νηματοειδή παράσιτα που καταλαμβάνουν τους ανθρώπους και τους μετατρέπουν σε ζόμπι.

Επειδή –όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις περιπτώσεις- το μπάτζετ δεν επαρκεί προκειμένου να απεικονιστεί το γεγονός σε παγκόσμια κλίμακα, η πλοκή εστιάζει σε μία μικρή πόλη και τη βιώνουμε μέσα από την καθημερινότητα της πρωταγωνίστριας, της Emma (Sofia Black-D'Elia, Ben-Hur) και της αδερφής της που ονομάζεται Stacey (Analeigh Tipton, Warm Bodies).

Από την αρχή κιόλας μαθαίνουμε ότι η Emma είναι ερωτευμένη με τον γείτονά της τον Evan (Travis Tope, Independence Day: Resurgence), ο οποίος θα της παρέχει πολύτιμη βοήθεια αργότερα στην ταινία, όταν η Stacey προσβληθεί κι αυτή από την ασθένεια.

Αν υπάρχει κάτι που ανεβάζει αισθητά αυτό το φιλμ, είναι οι συμπαθητικές ερμηνείες που κυρίως στην αρχή (όταν ακόμη η πανδημία δεν έχει ξεσπάσει στο χωριό) προσδίδουν ένα αρκετά καλό δράμα στο όλο σύνολο.

Όταν τα αεροπλάνα αρχίζουν να πετάνε πάνω από τις στέγες των σπιτιών και να διανέμουν στους κατοίκους κιβώτια που περιέχουν εξοπλισμό επιβίωσης από την ασθένεια, οι δύο αδελφές όπως και το σύνολο της νεολαίας του χωριού, αγνοούν τις προειδοποιήσεις των γονέων τους να παραμείνουν μέσα στο σπίτι και πηγαίνουν σε ένα πάρτι.

Με αυτό τον τρόπο οι δημιουργοί παρατείνουν το δραματικό σκέλος, λες και γνωρίζουν ότι παρακάτω, όταν εμφανιστεί η μεγάλη πρόκληση της πλοκής (η μόλυνση της Stacey από τα παράσιτα) η ταινία παίρνει κυριολεκτικά την κάτω βόλτα, καθώς επί της ουσίας χάνει το ενδιαφέρον της.

Πράγματι, βρήκα το σκέλος που αφορά το στοιχείο του τρόμου ως διαδικαστικό προκειμένου να δικαιολογήσει το είδος.
Συμβαίνουν αρκετά πράγματα, υπάρχει σασπένς και αγωνία, αλλά όλες αυτές οι αρετές δεν επαρκούν σε μία εποχή που μας έχει καλομάθει σε πραγματικά καλές ταινίες.

Επομένως αν επιθυμείτε όπως τον παλιό καλό καιρό να περάσετε ευχάριστα μιάμιση ώρα βλέποντας μια ταινία τρόμου, μπορείτε άνετα να δώσετε στο Viral μια ευκαιρία.
Υπάρχουν ωστόσο πολύ πιο αξιόλογα δείγματα του είδους, στα οποία ίσως θα πρέπει να δώσετε προτεραιότητα.

Βασίλης Γιαννάκης.