DVD review: México Bárbaro (2014)

Δεν μου αρέσουν οι ανθολογίες, και δη οι σύγχρονες, όπως το V/H/S (2012) και το The ABCs of Death (2012), αλλά απέκτησα με πολύ χαρά τη παρούσα διότι πίστευα πως θα έχει ενδιαφέρον να δω 8 μικρού μήκους ταινίες από το Μεξικό (μάλιστα όλες τους βασισμένες σε κάποια παράδοση της χώρας αυτής) και δεν απογοητεύθηκα.
Εξάλλου, το Mexico Barbaro βραβεύτηκε και στο δικό μας Horrorant Film Festival FRIGHT NIGHTS με το Best Fan Award.

Το Tzompantli ακολουθεί την πεπατημένη των short film μέχρι και στο surprise ending και σκηνοθετήθηκε από τον Laurette Flores Bornn.

Το Jaral de Berrios είναι ένα γουέστερν (με ολίγο γυμνό) στο οποίο ο σκηνοθέτης Edgar Nito προσπάθησε να χωρέσει όσο περισσότερο στυλ γινόταν μέσα στα λίγα λεπτά του πράττοντας ένα από τα συχνότερα αμαρτήματα των σημερινών short films.

Το Drena είναι creepy και σέξι κατά έναν Jean Rollin-ικό τρόπο και σκηνοθετήθηκε από τον Aaron Soto.

Το La cosa mas preciada αντιγράφει την αισθητική των ‘70s ταινιών που έπαιζαν οι grindhouse κινηματογράφοι, αλλά πάντα στα πλαίσια του είδους Cabin in the Woods [η μεγαλύτερη του επιρροή φαίνεται να είναι το The Evil Dead (1981)]. 
Η σκηνοθεσία είναι του Isaac Ezban, ο οποίος την ίδια χρονιά σκηνοθέτησε και την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, El Incidente (2014).

Το Lo que importa es lo de adentro του σκηνοθέτη Lex Ortega είναι πολύ αιματηρό, ενώ την επόμενη χρονιά και αυτός σκηνοθέτησε την πρώτη του μεγάλου μήκους ταινία, Atroz (Atrocious) (2015).

Το Muñecas είναι γεμάτο cruelty, αλλά χρωστά περισσότερα στην αισθητική του Dead Man (1995). 
Το σκηνοθέτησε ο Jorge Michel Grau [60 Seconds of Solitude in Year Zero (2011)].

Το Siete veces siete είναι ένα visceral διαμαντάκι γεμάτο εφιαλτικές εικόνες, που σκηνοθετήθηκε από τον Ulises Guzman.

Το απολαυστικό Día de los Muertos λαμβάνει χώρα σε στριπτιτζάδικο και σκηνοθετήθηκε από την Gigi Saul Guerrero.

Το DVD προσφέρει και σύντομα making of για πέντε εκ των παραπάνω shorts, καθώς και ένα trailer.

Χρήστος Μουρούκης.