The Unwanted review

«Όχι άλλο αίμα.
Όχι άλλη ενοχή.
Όχι άλλος φόβος.
Όχι άλλος πόνος». 
Carmilla Karnstein

H Carmilla του Joseph Sheridan Le Fanu, εκδόθηκε τον 19ο αιώνα και αποτέλεσε πρότυπο για τον «Δράκουλα» του Bram Stoker, όπως επίσης και έναυσμα για τη μετέπειτα άνθιση της βικτωριανής λογοτεχνίας τρόμου.

Όντας πολύ μπροστά από την εποχή του, ο Le Fanu κατάφερε να βάλει στο στόχαστρο την πουριτανική ηθική της εποχής του, εισάγοντας τον ερωτισμό ως βασικό όπλο των βρικολάκων, σε ένα έργο που βρίθει από συγκαλυμμένες λεσβιακές αναφορές.  

Η Carmilla είναι ένα βαμπίρ που κατάγεται από τη δαιμόνισσα Λίλιθ και δελεάζει ερωτικά την μεγαλωμένη με ηθικές αρχές Λώρα, προκειμένου να της ρουφάει σιγά-σιγά το αίμα και να την αποδυναμώνει οργανικά, σε μία απαγορευμένη και παρασιτική σχέση, που συγκινεί ακόμη και τους σύγχρονους αναγνώστες.

Το The Unwanted του Bret Wood, αποτελεί μια σύγχρονη διασκευή της κλασικής αυτής νουβέλας.

Η Carmilla, εμφανίζεται ως μια περιπλανώμενη επισκέπτρια που φτάνει σε ένα χωριό της επαρχίας αναζητώντας τα ίχνη μιας μητέρας που δεν γνώρισε ποτέ και που ονομάζεται Millarca (αναγραμματισμός του Carmilla).

Εκεί γνωρίζει μια νεαρή σερβιτόρα, τη Laura (Hannah Fierman, V/H/S), η οποία γνωρίζει πως η μητέρα της είχε διαμείνει για κάποιο διάστημα σε ένα τροχόσπιτο που βρισκόταν μέσα στο οικόπεδο του σπιτιού της.

Ο υπερπροστατευτικός πατέρας της Laura (William Katt, Super) φαίνεται να γνωρίζει πολλά περισσότερα απ’ όσα παραδέχεται σχετικά με την υπόθεση και όταν η κόρη του συνάπτει ερωτικό δεσμό με την παράξενη ξένη, τα γεγονότα του παρελθόντος ξεθάβονται προκειμένου να στοιχειώσουν και τους τρεις τους. 

Σε μία εποχή που θέλει τους βρικόλακες της άβγαλτους, σεμνούς και «χορτοφάγους» (όπως έχουν εγκαινιαστεί με το “Twilight” της Stephenie Meyer), η Carmilla του Bret Wood δεν φαίνεται να αποτελεί εξαίρεση.

Γι’ αυτό και εμφανίζεται μοναχική, αντικοινωνική και σεμνότυφη, σε αντίθεση με την Laura της ταινίας, η οποία είναι σαφώς πιο απελευθερωμένη σεξουαλικά, αλλά υπερβολικά ανασφαλής, εφόσον προκαλεί συνέχεια πληγές στο σώμα της.

Να λοιπόν που ο Bret Wood αντιστρέφει τους κανόνες της κλασικής αυτής ιστορίας, παρουσιάζοντάς μας την Carmilla να αποπλανιέται από τη Laura, δηλαδή το βαμπίρ να αποπλανιέται από τη θνητή και όχι το αντίστροφο όπως μέχρι πρόσφατα επέβαλλαν οι κανόνες μιας τέτοιας ιστορίας. 

Η κινηματογράφηση είναι τέτοια που να αποδίδει επιτυχώς την ατμόσφαιρα μιας νεογοτθικής αφήγησης. 
Αυτό που θα μπορούσε να ήταν κάπως καλύτερο είναι οι ερμηνείες, που με εξαίρεση αυτή του William Katt, δεν είναι πάντα αντάξιες των καταστάσεων.

Το όλο σύνολο θα εκτιμηθεί περισσότερο απ’ όσους έχουν διαβάσει τη νουβέλα, εφόσον την αποδομεί και την ανασυντάσσει προσαρμόζοντάς την στα δεδομένα της σύγχρονης εποχής και είναι αυτές οι διαφορές που καλούν τον θεατή να προβληματιστεί σε σχέση με την αλλαγή των αξιών που έχει επέλθει στην κοινωνία μας.

Χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ η ομοφυλοφιλία στη νουβέλα εμφανίζεται τόσο συγκαλυμμένη έτσι ώστε απλώς να υπονοείται, η ταινία περιλαμβάνει πολλές και παρατεταμένες λεσβιακές σκηνές μεταξύ των δύο πρωταγωνιστριών που καθιστούν τον ομοφυλοφιλικό τους δεσμό, απόλυτα ξεκάθαρο.  

Αυτό που θα ενοχλήσει είναι η παντελής έλλειψη σασπένς και ο υπερβολικά αργός ρυθμός των εξελίξεων.
Δεν πρόκειται άλλωστε για μια ταινία τρόμου, αλλά για ένα δράμα σκοτεινής φαντασίας και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπίζεται. 

Αλλά και πάλι, αν διαρκούσε λιγότερο, ίσως να ήταν περισσότερο περιεκτικό. 
Το The Unwanted είχε προβληθεί για πρώτη φορά πριν δύο χρόνια, ωστόσο βρήκε την επίσημη διανομή του πολύ πρόσφατα.

Βασίλης Γιαννάκης.

Release Dates:
14 July 2015 (USA)