Header Ads

Nick (Outlier) review

Οι Ισπανοί κάνουν παπάδες με τα θρίλερ, το ξέρουμε πια, το έχουμε εμπεδώσει.

Το Nick (ή αλλιώς Outlier όπως είναι ο εναλλακτικός του τίτλος) είναι ακριβώς αυτό: Ένα καλοφτιαγμένο αστυνομικό θρίλερ με στοιχεία φαντασίας.
Δημιουργός του είναι ο Jose Pozo που έγραψε το σενάριο, αλλά ανέλαβε επίσης και τη σκηνοθεσία.

Η ιστορία ασχολείται με μία αστυνομικό, την Margret (Molly Malcolm, Red Lights).
Η Margret κατοικεί και εργάζεται σε μία μικρή πόλη όπου δεν συμβαίνει τίποτα το συνταρακτικό.

Η ρουτίνα της διαταράσσεται όταν αναγκάζεται να αναλάβει την κηδεμονία του ετεροθαλούς της αδερφού, του Nick (Cooper Crafar) που είναι 15 χρονών και έχει αποβληθεί από το σχολείο του.

Από την πρώτη κιόλας μέρα της παραμονής του στην πόλη, ο Nick γίνεται μάρτυρας μιας διπλής δολοφονίας.
Όταν το λέει στη Margret, αυτή δεν τον πιστεύει, εφόσον γνωρίζει από πρώτο χέρι, ότι κανένα τέτοιο περιστατικό δεν έχει συμβεί για όσο κατοικεί εκεί.

Για καλή τύχη του Nick, ο περίγυρος της αδελφής του συμμερίζεται κάπως περισσότερο τη μαρτυρία του.
Όμως τα πράγματα γίνονται ακόμη πιο δύσκολα γι’ αυτόν, όταν υποψιάζεται ότι ο δολοφόνος είναι ένα βαμπίρ.

Δεν έχουμε να κάνουμε με μια παραγωγή που περιλαμβάνει jumpscares και τοματοπολτό και επομένως οι παραδοσιακοί οπαδοί του τρόμου ίσως να την προσπεράσουν αδιάφορα.

Ωστόσο στον σκληρό πυρήνα του, το Nick είναι ένα άρτια δομημένο δράμα που μιλάει για τις ανθρώπινες σχέσεις, την εμπιστοσύνη και την ανάγκη των ανθρώπων για επικοινωνία.

Είναι ένα παλιάς κοπής αστυνομικό, με πολύ όμορφη φωτογραφία του ορεινού τοπίου αλλά και πολύ καλές ερμηνείες απ’ όλο το καστ. 

Η Molly Malcolm απέσπασε το βραβείο Γυναικείας ερμηνείας στο φετινό Horrorant Film Festival και κέρδισε την επιτροπή συμπεριλαμβανομένου κι εμού (ήταν και δική μου επιλογή).
Θα διαπιστώσετε ότι ερμηνεύει πολύ φυσικά και ανεπιτήδευτα και ότι άξιζε τη διάκριση με το παραπάνω.


Το σενάριο είναι επίσης καλογραμμένο, αλλά αυτό δεν είναι ασυνήθιστο για αστυνομική ιστορία και ακόμη περισσότερο για ισπανική παραγωγή.

Ο ρυθμός είναι τέτοιος που να διατηρεί το ενδιαφέρον του θεατή μόνο όταν γνωρίζει τι πρόκειται να παρακολουθήσει, δίνοντας έμφαση στη δραματουργία πέραν του δέοντος και ίσως παραγκωνίζοντας κάπως το μυστήριο, αλλά το σίγουρο είναι πως το τέλος αποζημιώνει για την αναμονή.

Το Nick ξεχωρίζει μέσα στη σωρό των θρίλερ, αλλά ως ταινία τρόμου θα την πρότεινα σε συνδυασμό με πολλά άλλα αντιπροσωπευτικότερα δείγματα του είδους.
Εννοείται ότι στους φαν των αστυνομικών μυστηρίων την προτείνω ανεπιφύλακτα.

Βασίλης Γιαννάκης.


Release Dates:
12 May 2016 (Horrorant Film Festival)