Οι Έλληνες δημιουργοί των ΝΥΧΤΩΝ ΤΡΟΜΟΥ 2016: Βίβιαν Παπαγεωργίου του Inner Land

Το FilmBoy και το φεστιβάλ ΝΥΧΤΕΣ ΤΡΟΜΟΥ έθεσε 5 ερωτήσεις στους σκηνοθέτες των ελληνικών ταινιών μικρού μήκους του φεστιβάλ.

Σήμερα, η Βίβιαν Παπαγεωργίου του Inner Land, που πήρε και το βραβείο Καλύτερης Ελληνικής ταινίας Μικρού Μήκους.


- Τι είναι αυτό που κάνει τις ταινίες τρόμου διαφορετικές από τα άλλα είδη ταινιών;

Θεωρώ πως η ταινία τρόμου είναι από τα πιο δύσκολα είδη γιατί μια ταινία τρόμου είναι στην κόψη και μπορεί πολύ εύκολα να πέσει στο γελοίο. Αν η ιστορία που θα παρουσιαστεί δεν πείσει ή δεν δείχνει αληθοφανής τότε ο σκηνοθέτης έχει απλά χάσει το στοίχημα.

- Ποιος/α δημιουργός είναι η μεγαλύτερη πηγή έμπνευσης σου;

Πολλοί σκηνοθέτες -όχι μόνο ταινιών τρόμου- είναι αυτοί που μου αρέσουν. Αν έπρεπε να ξεχωρίσω κάποιoν δημιουργό αυτός θα ήταν ο καναδός David Cronenberg ο οποίος ειδικά στις πρώτες ταινίες του, δημιουργεί μια παγερή ατμόσφαιρα και επίσης καταφέρνει και αποσπά πάντα εκπληκτικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς του.  Αγαπημένη ταινία το Naked Lunch για όλη την ατμόσφαιρα της παρακμής και της παράνοιας που κατάφερε να δημιουργήσει.

- Πες μας δυο λόγια για την απόφαση σου να γίνεις σκηνοθέτης/δημιουργός και ειδικότερα γιατί ασχολήθηκες με το horror.

Δεν ξέρω πότε, ούτε πως ακριβώς συνέβη, δεν μπορώ να το προσδιορίσω, αλλά έγινε ως μια εσωτερική ανάγκη. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου διάβαζα πάντα, μυθιστορήματα και διηγήματα παντός τύπου αλλά οι ιστορίες τρόμου ήταν πάντα οι αγαπημένες μου και τις ρουφούσα κυριολεκτικά νιώθοντας μια ακαταμάχητη έλξη για το σκοτεινό.

- Ο Drew Goddard υποστήριξε ότι:  «Στις ταινίες τρόμου το μεγάλο budget είναι στα αλήθεια εχθρός. Στις καλές ταινίες τρόμου πρέπει να νιώθεις την καλή χειροποίητη ποιότητα. Είναι ένα είδος που επωφελείται από το να μην έχεις τα πάντα στην διάθεση σου.»
Τι έχεις να πεις για αυτό ως ανεξάρτητος filmmaker;

Η υπερβολική χρήση ειδικών εφέ για παράδειγμα μπορεί πιθανά να καταστρέψει μια ταινία και το λέω έχοντας μια συγκεκριμένη ταινία τρόμου στο μυαλό μου που δεν θα ήθελα να αναφέρω. Η αλήθεια είναι πως όταν δεν έχεις υψηλό προϋπολογισμό ψάχνεις να βρεις τη λύση χρησιμοποιώντας μέσα όπως η κατάλληλη χρήση των φακών, του φωτισμού, του μοντάζ και της μουσικής για να καταφέρεις να αποδόσεις την επιθυμητή ατμόσφαιρα στην ταινία. Από αυτή την άποψη ίσως έχει δίκιο, μιας που γίνεσαι πιο εφευρετικός και δημιουργικός. Από την άλλη όμως στην Ελλάδα αυτό συμβαίνει έτσι κι αλλιώς εφόσον σπάνια υπάρχει προϋπολογισμός όχι μόνο για ταινίες τρόμου. Αυτό δεν είναι πάντα δημιουργικό και σε πολλές περιπτώσεις αποδεικνύεται αποθαρρυντικό μιας που πρέπει να κάνει ο ίδιος σκηνοθέτης την παραγωγή στην ταινία του! Δεν το βάζουμε κάτω όμως και ειδικά οι μικρομηκάδες θέλω να πιστεύω πως δεν έχουν πει την τελευταία τους λέξη…..

- Γιατί να έρθει ο θεατής να δει το Inner Land;

Θα έλεγα να έρθει να δει μια ταινία που δημιουργήθηκε με πολύ αγάπη για το είδος, πολύ δουλειά και καλή διάθεση από όλους τους συντελεστές και να μας πει πως του φάνηκε. Κάθε καλοπροαίρετη κριτική ακόμη και αρνητική είναι καλοδεχούμενη.