Somnia (Before I Wake) review

Ένα νέο ζευγάρι προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές του, αντικαθιστώντας το παιδί που έχασαν με ένα αγόρι που κρύβει ένα τρομακτικό χάρισμα.

Ο μικρός Κόντι (Jacob Tremblay, Room) δυσκολεύεται να στεριώσει σε ανάδοχη οικογένεια λόγω της ιδιαίτερης ικανότητάς του να ζωντανεύει τα όνειρά του, αλλά και….τους εφιάλτες του.

Η τελευταία του μητέρα (Kate Bosworth, Still Alice) ζει ακόμη τον εφιάλτη του γιού που πνίγηκε και ο άντρας της (Thomas Jane, Vice) προσπαθεί να τη βοηθήσει στη νέα της αρχή.
Σταδιακά το όνειρό τους μετατρέπεται σε εφιάλτη και πρέπει κάτι να κάνουν, ώστε ο «θαυματουργός» Κόντι να μην κοιμάται…

Άλλο ένα παιδί που κρύβει μυστικά και οικογένειες δυσλειτουργικές που κινδυνεύουν εκ των έσω.

Συνήθως από τις σκοτεινές φύσεις των -κατά τα άλλα- χαριτωμένων παιδιών (βλ. Orphan).
Προφανώς οι θεματικές αυτές έχουν ξαναπαρουσιαστεί και μάλιστα σε πολύ πιο επιτυχημένες δημιουργίες.

Ο Mike Flanagan (Absentia, Oculus) δεν παρουσιάζει κάτι πρωτότυπο και ούτε με καινούριο τρόπο.
Ναι μεν το αρχικό concept ακούγεται πραγματικά ενδιαφέρον, αλλά σίγουρα αποδεικνύεται φτωχά ανεπτυγμένο και χωρίς να διαθέτει ευρηματικότητα.

Η υποκριτική μετά βίας φτάνει το απλώς ικανοποιητικό, με την Bosworth να προσπαθεί να σώσει τα προσχήματα, ενώ ο Jane παραμένει ενοχλητικά άχρωμος και διάφορος.

Ακόμη και ο μικρός Tremblay, παρόλο που είναι εξαιρετική φυσιογνωμία και δείχνει να μπορεί να κάνει πράγματα στο μέλλον, εδώ δεν πείθει, αλλά ούτε και δείχνει την αντίστοιχη ωριμότητα του Haley Joel Osment στο The Sixth Sense.

Καμία ατμόσφαιρα δεν δημιουργείται.
Αντιθέτως εφαρμόζεται η φτηνή σίγουρη λύση του ξαφνιάσματος και των «μπου» τιναγμάτων.

Όσο περισσότερο φτάνει στο τέλος της η ιστορία, τόσο χειρότερο και πιο πλαδαρό και αφελές γίνεται το σενάριο.

Αναδημοσίευση από Horrorant.