Pod review

«Όσο παρανοϊκός κι αν είσαι, δεν αρκεί»
Susanne Modeski, The X-Files.

Ο Martin (Brian Morvant) ζει σαν ερημίτης σε μια καλύβα που βρίσκεται σε ένα απόμερο μέρος, πολεμώντας επί χρόνια με τη νόσο της σχιζοφρένειας που ταλαιπωρεί το μυαλό του. 

Κάποια μέρα, ενώ βρίσκεται στο δάσος για κυνήγι, βρίσκει το κυνηγόσκυλο του νεκρό.
Λίγο αργότερα, πυροβολεί αυτό το «κάτι» που σκότωσε το κυνηγόσκυλο του και το αιχμαλωτίζει στο υπόγειο του σπιτιού του. 

Αφήνει ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή του πάντα μετρημένου και υπερβολικά ισορροπημένου αδελφού του, του Ed (Dean Cates) προειδοποιώντας τον ότι σκοπεύει να κάνει κάτι επικίνδυνο.

Θορυβημένος ο Ed που πιστεύει ότι ο Martin βρίσκεται σε μία ακόμη κρίση, παίρνει την υστερική και over-the-top αδελφή τους την Layla (Lauren Ashley Carter, Premium Rush) και τον επισκέπτονται μαζί στο δάσος αποφασισμένοι να τον βοηθήσουν.

Θα τον βοηθήσουν πραγματικά όμως, ή θα χειροτερεύσουν την κατάστασή του;
Πρόκειται για μία κρίση σχιζοφρένειας, ή για μια συνωμοσία παγκόσμιας εμβέλειας;

Ο Martin γνωρίζει πολύ καλά τι είναι αυτό που έχει κλεισμένο στο υπόγειο, διότι ισχυρίζεται ότι το έχει συναντήσει όταν υπηρετούσε στον στρατό.

Πρόκειται για ένα τερατώδες πλάσμα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να δολοφονεί όσους πήραν μέρος σε ένα απάνθρωπο πείραμα και το όνομα αυτού είναι Pod. 

To Pod είναι εξολοκλήρου δημιούργημα του Mickey Keating. 
Αυτός το έγραψε, αυτός το σκηνοθέτησε και αυτός έβαλε το λιγοστό μπάτζετ που απαιτούνταν προκειμένου να το φέρει εις πέρας. 

Και προκύπτει το εύλογο ερώτημα, κατά πόσο είναι εφικτό να δημιουργηθεί μια ταινία που στον πυρήνα της έχει μια ιστορία συνωμοσίας, με τόσο λίγα μέσα παραγωγής, με τρεις μόνο κύριους ηθοποιούς και μέσα σε μόλις 15 μέρες που διήρκεσαν τα γυρίσματα.

Η απάντηση είναι ότι είναι πράγματι εφικτό όπως διαφαίνεται από το αποτέλεσμα, εφόσον υπήρξε κάμποσο από το μεράκι που απαιτούνταν.

Ναι, τα 50 πρώτα λεπτά αφορούν τους καυγάδες μεταξύ των αδελφών της ταινίας και κυρίως την επιχειρηματολογία των πιο «διανοητικά υγιών» από αυτά, που προσπαθούν μάταια να πείσουν τον Martin ότι χρειάζεται βοήθεια και ότι αυτό που έχει κλεισμένο στο υπόγειο δεν είναι κάποιο τέρας, αλλά ίσως να είναι κάποιος ανυπεράσπιστος άνθρωπος. 

Ειδικά ο Ed φαίνεται να είναι τόσο σίγουρος για τα λεγόμενά του, που δεν μπαίνει καν στον κόπο να ανοίξει την πόρτα του υπογείου, παρά μόνο όταν είναι αργά για όλους.

Όμως είναι οι διάλογοι το δυνατό χαρτί της ταινίας και όταν το συνειδητοποιήσει κανείς, ίσως στεναχωρηθεί περισσότερο όταν τελειώσουν και η πλοκή περάσει στο «ψητό» της υπόθεσης.

Ναι, οι ερμηνείες είναι over-the-top και ειδικά αυτή της Carter θα ενοχλήσει όσους δεν αρέσκονται σε υστερικές τσιρίδες.

Το θέμα όμως είναι ότι η ίδια η πραγματικότητα σε αυτές της περιπτώσεις ενέχει γερές δώσεις υστερίας και ότι οι ανεπιτήδευτα αστείες στην υπερβολή τους σκηνές, δεν είναι προνόμιο μόνο της μυθοπλασίας. 

Αν μη τι άλλο, οι τρεις ηθοποιοί «πείθουν» με το παίξιμό τους ότι είναι αδέλφια πέρα από κάθε αμφιβολία, παρόλο που στη ζωή δεν εμφανίζουν καμία συγγένεια μεταξύ τους.

Έχουν δίκιο όσοι ισχυρίζονται ότι η όλη κινηματογράφηση θυμίζει τις καλύτερες στιγμές των X-Files και μάλιστα αυτή τη φορά δεν υπάρχει κάποιος Mulder ή κάποια Scully για να βγάλουν τα κάστανα από τη φωτιά. 

Στο Pod επιστρατεύονται οι καλύτερες σκηνοθετικές τεχνικές και μοντάζ, ώστε το ενδιαφέρον να παραμείνει αμείωτο.
Εκτός ίσως από το τέλος που φαίνεται να πλεονάζει, δεδομένου ότι αναμασά τις απαντήσεις που έχει ήδη δώσει.

Το καταλάβαμε ότι η συνωμοσία ήταν αληθινή. 
Δεν χρειαζόταν αυτό το τηλεφώνημα του πράκτορα Smith για να το επιβεβαιώσει.

Ευτυχώς όμως η μικρή διάρκεια του Pod το κάνει να δείχνει περιεκτικό σε όλο του –σχεδόν- το μήκος.

Αρκεί να είστε από τους τύπους που διασκεδάζουν με το χιούμορ των τραγελαφικών διαλόγων του και να μην έχετε την απαίτηση να εμφανιστεί το τέρας από το πρώτο μισάωρο.

Εννοείται ότι αν δεν σας αρέσουν τα υπερβολικά Low-budget ή no-budget έργα, κρατηθείτε μακριά.
Εγώ πάντως το συμπάθησα.

Βασίλης Γιαννάκης

Release Dates:
16 March 2015 (SXSW)
28 August 2015 (USA)