Wayward Pines (season 1) review

Η μίνι σειρά Wayward Pines που έκανε πρεμιέρα στο κανάλι Fox τον περασμένο Μάιο, ολοκλήρωσε τον κύκλο της δύο μήνες αργότερα και μετά από δέκα επεισόδια. 

Παρόλο που απέσπασε πολύ καλές κριτικές  και σημείωσε υψηλές τηλεθεάσεις, ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα αν θα συνεχίσει του χρόνου με μια δεύτερη σεζόν.

Βέβαια οι αρχικές προθέσεις ήταν να προβληθεί μια ολοκληρωμένη ιστορία, δέκα μόλις επεισοδίων, με ξεκάθαρο τέλος - πράγμα σπάνιο για αμερικάνικη σειρά.

Μιλώντας όμως για τηλεοπτικά σενάρια όλοι γνωρίζουμε ότι αν το θέλει η παραγωγή είναι πολύ εύκολο να «τραβηχτεί μια ιδέα» με νέους κύκλους επεισοδίων.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
Η σειρά Wayward Pines είναι βασισμένη στην τριλογία του συγγραφέα Blake Crouch (τα δύο πρώτα βιβλία κυκλοφορούν και στην Ελλάδα με τίτλο Η Πόλη).

Η κεντρική ιδέα ήταν τέτοια που επέτρεπε άνετα τη μεταφορά της για την τηλεόραση, καθώς σε μεγάλο βαθμό θύμιζε τη θρυλική σειρά Twin Peaks του David Lynch.

Στους συντελεστές συναντάμε δύο πολύ γνωστά ονόματα. 
Το ένα είναι αυτό του M. Night Shyamalan (μην ξινίζετε τα μούτρα σας), ο οποίος βρίσκεται πίσω από την παραγωγή αλλά και τη σκηνοθεσία του πιλότου.

Το γεγονός δεν αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη καθώς το στυλ και η θεματολογία της σειράς θυμίζει κάτι από τον παλιό καλό εαυτό του. 
Δηλαδή μια σκοτεινή ιστορία με έντονο σασπένς και μια δυνατή ανατροπή που αλλάζει όλα τα δεδομένα.

Το δεύτερο όνομα κατέχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της σειράς και είναι αυτό του Matt Dillon. 
Ο γνωστός ηθοποιός ασχολείται για πρώτη φορά με την τηλεόραση, εξαιρουμένων ίσως κανα δυο guests στο παρελθόν και φέρνει την κινηματογραφική του αύρα στη μικρή οθόνη.

Το δυνατότερο χαρτί όμως του Wayward Pines είναι το ίδιο του το σενάριο.  
Το μυστήριο, η αγωνία και οι ανατροπές είναι τα βασικά χαρακτηριστικά της υπόθεσης που συντέλεσαν στην επιτυχία τόσο των βιβλίων όσο και της σειράς που ακολούθησε. 

Αν και ξεκινάει από μια σχετικά συνηθισμένη βάση, στην πορεία εξελίσσεται σε κάτι εντελώς διαφορετικό που ακόμα και ο πιο καχύποπτος θεατής δύσκολα θα έχει καταφέρει να προβλέψει. 

Ο πράκτορας Ethan Burke (Matt Dillon, Takers) ξυπνάει στο νοσοκομείο μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα. 
Το τελευταίο πράγμα που θυμάται είναι ότι κατευθυνόταν προς την πόλη του Wayward Pines μαζί με έναν συνάδελφό του, προκειμένου να ερευνήσουν την εξαφάνιση δύο άλλων πρακτόρων.

Όταν λοιπόν συνέρχεται συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται ήδη στο Wayward Pines υπό την περίθαλψη της μυστηριώδους νοσοκόμας Pam (Melissa Leo, The Equalizer), μιας γυναίκας με περίεργη συμπεριφορά που τον θέλει καθηλωμένο στο νοσοκομείο.

Ο Ethan όμως το σκάει και αρχίζει να περιφέρεται στους δρόμους. 
Αν και το Waywards Pines εκ πρώτης όψεως μοιάζει με μια ειδυλλιακή πόλη, σύντομα ο πράκτορας θα καταλάβει ότι πολλά πράγματα είναι ανεξήγητα. 

Τα όρια είναι περιφραγμένα από έναν ηλεκτροφόρο φράχτη, ενώ όσες φορές προσπαθεί να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τη γυναίκα του απαντάει ο αυτόματος τηλεφωνητής. 

Οι κλήσεις προς τους συναδέλφους του είναι επίσης άκαρπες καθώς, εκείνοι ισχυρίζονται ότι δεν τον γνωρίζουν. 
Τέλος, ο Ethan διαπιστώνει ότι σε ολόκληρη την πόλη είναι τοποθετημένες κάμερες και μικρόφωνα.

Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίπλοκα όταν ανακαλύπτει τους δύο εξαφανισμένους πράκτορες της αρχικής αποστολής του. 

Ο ένας είναι άγρια δολοφονημένος μέσα σε ένα εγκαταλελειμμένο οίκημα, ενώ η δεύτερη (Carla Cugino, San Andreas) δείχνει να έχει ενταχθεί πλήρως στους κανόνες και τον τρόπο ζωής της πόλης, συμβουλεύοντας τον Ethan να σταματήσει να σκαλίζει για την αλήθεια.

Ο πράκτορας όμως είναι αποφασισμένος να γυρίσει στην οικογένειά του, αλλά για να  καταφέρει να αποδράσει θα πρέπει πρώτα να ξεπεράσει το εμπόδιο του σερίφη Pope (Terrence Howard, St. Vincent), ενός ανθρώπου που δείχνει να έχει το πάνω χέρι στην πόλη.

Ποια μυστικά κρύβει όμως το Wayward Pines;
Φυσικά δεν πρόκειται να αποκαλύψουμε κάτι παραπάνω. 

Όλα όσα αναφέρθηκαν είναι μερικά μόνο από όσα διαδραματίζονται στο πρώτο επεισόδιο της σειράς και όσο αυτά προχωράνε το μυστήριο πυκνώνει όλο και περισσότερο.

Βέβαια δεν θα χρειαστεί να περιμένετε και πολύ. 
Μέχρι το πέμπτο επεισόδιο, σχεδόν όλα τα ερωτήματά σας θα έχουν απαντηθεί –και είναι σίγουρο ότι θα έχετε πέσει έξω στις όποιες προβλέψεις σας.

Βλέπετε, τα πρώτα πέντε επεισόδια της βασίζονται στο αρχικό βιβλίο της τριλογίας του Crouch, με τα εναπομείναντα να αποτελούν τα υπόλοιπα δύο.

Προσωπικά, έχοντας διαβάσει τα βιβλία Wayward Pines ήμουν λίγο επιφυλακτικός για το κατά πόσο θα μπορούσε να συμπυκνωθεί επιτυχώς μια τριλογία σε δέκα μόλις επεισόδια – και μάλιστα μιας ιδέας με «αρκετό ψωμί» που θα μπορούσε άνετα να αναπτυχθεί σε περισσότερες  σεζόν.

Το καλό νέο είναι ότι ο ίδιος ο συγγραφέας έβαλε και αυτός το χέρι του στην ανάπτυξη του σεναρίου και έτσι παρά τον περιορισμό, κατάφερε να παραδώσει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα, αν και η αλήθεια είναι ότι τρία, τέσσερα επεισόδια παραπάνω δεν θα έβλαπταν. 

Όχι βέβαια ότι η σειρά αφήνει κάποιο έντονο αίσθημα ανολοκλήρωτου, αλλά κυρίως γιατί έμειναν έξω ή περάστηκαν στα γρήγορα κάποιες υποϊστορίες που ήταν σημαντικές τόσο για το δέσιμο με τους χαρακτήρες, όσο και για την κάλυψη μερικών μικρών τρυπών που ενδεχομένως να εντοπίσουν οι τηλεθεατές. 

Επίσης η συγγραφική ομάδα ετοίμασε σε ορισμένα σημεία κάποιες παραλλαγές σε σχέση με τα βιβλία  (συμπεριλαμβανομένης και της τελευταίας σκηνής), κυρίως για να αιφνιδιάσει τους αναγνώστες, ευτυχώς όμως ο βασικός κορμός της ιστορίας παρέμεινε ίδιος.

Κάθε επεισόδιο είναι προσεγμένο σκηνοθετικά με την απεικόνιση μιας αμερικάνικης επαρχιακής πόλης, ιδιαιτέρως ανατριχιαστικής πίσω από τον φαινομενικό της παράδεισο και το χαμόγελο των αλλόκοτων κατοίκων της.

Από το καστ, το όνομα του Matt Dillon είναι σίγουρα το πιο ηχηρό και η βαριά προφορά του τον κάνει αυτόματα επιβλητικό. 

Ερμηνευτικά όμως, η μεγαλύτερη αποκάλυψη είναι η Melissa Leo στον ρόλο μιας νοσοκόμας που δεν θα θέλατε ποτέ να συναντήσετε. 
Καταφέρνει να συνδυάσει το αγαθό παρουσιαστικό με την αλλοπρόσαλλη συμπεριφορά του χαρακτήρα που υποδύεται και τα καταφέρνει περίφημα.

Μοναδική ένσταση για το καστ αποτελεί ο Toby Jones (Muppets Most Wanted), σε έναν ρόλο-κλειδί της ιστορίας. 
Το παρουσιαστικό του είναι λίγο γραφικό για τον συγκεκριμένο χαρακτήρα, γεγονός που σε ορισμένες σκηνές ίσως προκαλέσει  άθελά του γέλιο.

Γενικά όμως το Wayward Pines αξίζει και με το παραπάνω την προσοχή σας.
Πρόκειται για μια σειρά θρίλερ μυστηρίου που από τη μέση και μετά οδηγείται σε μια εντελώς απρόβλεπτη κατεύθυνση και οι ανατροπές που συμβαίνουν σε κάθε επεισόδιο καθιστούν αδύνατο να την εγκαταλείψει κάποιος.

Εξάλλου δεν κουράζει καθόλου, είναι μόνο δέκα επεισόδια με αρχή μέση και τέλος χωρίς να τραβάει άσκοπα όπως τόσες και τόσες άλλες σειρές.
Τουλάχιστον προς το παρόν…

Γιατί όπως είπαμε και παραπάνω, οι εβδομάδες που ακολουθούν θα δείξουν αν το Fox και οι δημιουργοί συμφωνήσουν τελικά για μια δεύτερη σεζόν. 
Ακόμα κι έτσι όμως η πρώτη σεζόν μπορεί άνετα να σταθεί και μόνη της. 

Οι συζητήσεις εξάλλου αφορούν την ενδεχόμενη τοποθέτηση της σειράς σε μια νέα βάση. 

Όπως και σε μια νέα βάση πλέον προσπαθεί να χτίσει ξανά το όνομά του ο Shyamalan. 
Και τουλάχιστον με το Wayward Pines δείχνει να κάνει επιτέλους μια αρχή.

Σπύρος Νουνανάκης.