The Hobbit: The Battle of the Five Armies 5-disc combo review

Όπως οι περισσότεροι της γενιάς μου έτσι και εγώ γνώρισα τον σκηνοθέτη Peter Jackson από το Braindead (1992). 

Μου άρεσαν και οι άλλες του ταινίες εκείνης της περιόδου [Bad Taste (1987) και Meet the Feebles (1989)]. 

Συμπαθητικές ήταν επίσης και οι ‘90s ταινίες που ακολούθησαν [Heavenly Creatures (1994) και The Frighteners (1996)].

Για να είμαι ειλικρινής, τις ταινίες που έκανε την περασμένη δεκαετία απλά τις ανέχτηκα [από τα The Lord of the Rings: The Fellowship of the Ring (2001), The Lord of the Rings: The Two Towers (2002), The Lord of the Rings: The Return of the King (2003) μου άρεσε μόνο οι ερμηνεία του Christopher Lee, από το King Kong (2005) μου άρεσαν μόνο οι σκηνές που δεν ήταν βουτηγμένες σε CGI, και από το The Lovely Bones (2009) δεν θυμάμαι και πολλά].

Και επειδή δεν έχω διαβάσει Tolkien – και ούτε πρόκειται αφού το epic/fantasy genre μου φέρνει βαρεμάρα – είδα τα The Hobbit: An Unexpected Journey (2012) και The Hobbit: The Desolation of Smaug (2013) από «υποχρέωση» και μόνο, τα οποία παραδόξως μου φάνηκαν καλύτερα από τα Lord of the Rings γιατί είχαν περισσότερο χώρο για character development.

Και έφτασε και η στιγμή να δω το The Hobbit: The Battle of the Five Armies (2014) το οποίο υστερεί ακριβώς στον τομέα που προανέφερα (είναι το μικρότερο σε διάρκεια φιλμ του franchise). 

Οπότε την βαρεμάρα μου έπρεπε να την πολεμήσουν οι πέντε στρατιές του τίτλου. 

Και έχασαν. 
Σε τέτοιο βαθμό, που υπόσχομαι να μην δω το επερχόμενο The Adventures of Tintin: Prisoners of the Sun (2016).

Το 5-disc-combo που αγόρασα παρουσιάζει, την ταινία σε 3D (σε δύο Blu-ray δισκάκια), σε 2D (σε ένα Blu-ray δισκάκι) και σε ένα DVD, ενώ παρέχει και ένα ακόμη δισκάκι (Blu-ray) με τις πρόσθετες παροχές, οι οποίες αποτελούνται από τα βίντεο Recruiting the Five Armies, Completing Middle-Earth, New Zeland: Home of Middle-Earth - Part 3, και ένα βιντεοκλίπ.

Χρήστος Μουρούκης.