Οι 10 Καλύτερες Χριστουγεννιάτικες ταινίες τρόμου - Μέρος 2ο
Δεν ξέρω τί σκέφτηκα και έκοψα το πολύ καλό αφιέρωμα του Νίκου 'Τα 10 Καλύτερα Christmas Horror Movies' σε δύο μέρη (κάνοντας το δυό πεντάδες).
Ίσως να μου άρεσε τόσο πολύ και να ήθελα να το βάλω διπλό...
Την επόμενη φορά πάντως που θα δείτε στο Horrorant τίτλο 'Τα 10 Καλύτερα ...', σας υπόσχομαι ότι δε θα βρείτε πάλι 5!
Την επόμενη φορά πάντως που θα δείτε στο Horrorant τίτλο 'Τα 10 Καλύτερα ...', σας υπόσχομαι ότι δε θα βρείτε πάλι 5!
Γράφει ο Νίκος Σιδεράς.
To All A Good Night (1980) του David Hess
Διακοπές Χριστουγέννων και οι μαθήτριες του Calvin Finishing School αποφασίζουν να διοργανώσουν ένα ξέφρενο πάρτυ.
Τα αγόρια αυτοπροσκαλούνται όπως συμβαίνει συνήθως και η διασκέδαση αρχίζει.
Το βράδυ όμως για κακή τους τύχη δεν κύλα όσο αναιμακτα περίμεναν μιας και την εμφάνιση του κάνει ο απαραίτητος σε τέτοια σκηνικά δολοφόνος που είναι μασκαρεμένος - τι πρωτότυπο! – με τη στολή του Άη Βασίλη.
Τα νέκρα σώματα των άτυχων νεαρών αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται και παρά την εμπλοκή της αστυνομίας η μόνη που φαίνεται να μπορεί να δώσει τη λύση είναι η άβγαλτη (κλασική παρθένα – survivor ταινιών τρόμου) Nancy (Jennifer Runyon).
Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα που έρχεται σε αντίθεση με το ζεστό τοπίο της Καλιφόρνια (από τα λίγα μέρη που δεν χιονίζει σχεδόν ποτέ), αναμενόμενη πλοκή και σκοτεινές γωνίες λήψης που μετά βίας διακρίνεις τους πρωταγωνιστές, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της ξεχασμένης b- movie.
Το μόνο που αξίζει να κρατήσετε από αυτήν είναι το γεγονός ότι αποτελεί την πρώτη ταινία που κάνει την εμφάνιση του Άγιος Βασίλης serial killer και πως σκηνοθέτης της είναι ο ηθοποιός David Hess που υποδύθηκε τον διαβόητο Krug στο κλασικό The Last House On The Left του Wes Craven.
Το βράδυ όμως για κακή τους τύχη δεν κύλα όσο αναιμακτα περίμεναν μιας και την εμφάνιση του κάνει ο απαραίτητος σε τέτοια σκηνικά δολοφόνος που είναι μασκαρεμένος - τι πρωτότυπο! – με τη στολή του Άη Βασίλη.
Τα νέκρα σώματα των άτυχων νεαρών αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται και παρά την εμπλοκή της αστυνομίας η μόνη που φαίνεται να μπορεί να δώσει τη λύση είναι η άβγαλτη (κλασική παρθένα – survivor ταινιών τρόμου) Nancy (Jennifer Runyon).
Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα που έρχεται σε αντίθεση με το ζεστό τοπίο της Καλιφόρνια (από τα λίγα μέρη που δεν χιονίζει σχεδόν ποτέ), αναμενόμενη πλοκή και σκοτεινές γωνίες λήψης που μετά βίας διακρίνεις τους πρωταγωνιστές, είναι τα βασικά χαρακτηριστικά αυτής της ξεχασμένης b- movie.
Το μόνο που αξίζει να κρατήσετε από αυτήν είναι το γεγονός ότι αποτελεί την πρώτη ταινία που κάνει την εμφάνιση του Άγιος Βασίλης serial killer και πως σκηνοθέτης της είναι ο ηθοποιός David Hess που υποδύθηκε τον διαβόητο Krug στο κλασικό The Last House On The Left του Wes Craven.
Επίσης στην ταινία εμφανίζεται το σεναριακό εύρημα των δύο δολοφόνων που τόσο πολύ μας φάνηκε πρωτότυπο και προχωρημένο στο πρώτο Scream.
Λέτε ο Craven να επηρεάστηκε τόσο πολύ από την ταινία του παλιού του φίλου Hess ;
Ποτέ δεν ξέρεις!!!
Rare Exports : A Christmas Tale (2010) του Jalmari Helander
Στα χιονισμένα βουνά της Φινλανδίας εκατοντάδες μέτρα κάτω απο το έδαφος βρίσκεται θαμμένος ο πραγματικός Άγιος Βασίλης.
Δεν είναι όμως καλοσυνάτος και πρόσχαρος όπως τον έχουμε συνηθίσει αλλά μοχθηρός και διαβολικός με χόμπι την απαγωγή μικρών παιδιών.
Όταν μια ομάδα κυνηγών με επικεφαλής τον πατέρα (Jorma Tommila) του μικρού Pietari (Οnni Tommila) ύστερα απο μια αρχαιολογική σκαπάνη, καταφέρνει να τον αιχμαλωτίσει, επιχειρεί να τον πουλήσει σε μια μεγάλη πολυεθνική εταιρία.
Ο σατανικός όμως γεράκος με τους ταράνδους του δεν είναι διατεθειμένος να κάτσει με σταυρωμένα χέρια.
Ξυπνάει από το λήθαργο, αναλαμβάνει δράση και προκαλεί αμέτρητους μπελάδες στους κυνηγούς και στους φιλήσυχους κατοίκους της περιοχής.
Η ταινία αποτελεί την πρώτη μεγάλου μήκους προσπάθεια του Helander ύστερα από τα παρόμοια short films που γύρισε το 2009 με τίτλο Rare Exports Inc και αποτέλεσαν τον πρόπομπο αυτού εδώ του φιλμ.
Το σκανδιναβικό αυτό διαμαντάκι εξέπληξε το κοινό με τη σπιρτάδα του και απέσπασε υψηλές βαθμολογίες κι από τους πιο δύσκολους κριτικούς.
Κι αυτό διότι καταφέρνει με το σαρδόνιο χιούμορ του (στο ύφος των Gremlins) να σατιρίσει πετυχημένα το γνώστο μύθο του Άη Βασίλη και να μας χαρίσει χωρίς τη χρήση περιττών εντυπωσιασμών μερικές πραγματικές τρομάρες.
Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος δίνει έμφαση στις λεπτομέρειες και εκπλήσει συνεχώς τους θεατές με τις ενδιαφέρουσες ιδέες του.
Γενικά είναι η πιο αξιόλογη αντί - Χριστουγεννιάτικη ταινία από τις πρόσφατες παραγωγές και απευθύνεται σ΄αυτούς που αρέσκονται σε αντισυμβατικές ταινίες μαύρου χιούμορ στο στυλ του Bad Santa (με τον Billy Bob Thorton).
Εκτός από το Χριστουγεννιάτικο θέμα της, η γρήγορη σκηνοθεσία, οι έξυπνοι διάλογοι και το ακατάπαυστο σασπένς είναι μερικά ακόμα στοιχεία που κάνουν την ταινία αυτή το απόλυτο must see των γιορτών.
P2 (2007) του Franck Khalfoun
Παραμονή Χριστουγέννων και η φιλόδοξη, εργασιομανής Angela Bridges (Rachel Nichols) ετοιμάζεται να φύγει από το γραφείο της για να περάσει το βράδυ με την οικογένεια της.
Η ώρα είναι περασμένη και κατευθύνεται βιαστικά προς το υπόγειο parking του επιπέδου Ρ2.
Η τύχη όμως δεν είναι με το μέρος της.
Το αυτοκίνητο της δεν παίρνει μπροστά, το κινητό της δεν έχει σήμα και κανένας δεν φαίνεται τριγύρω για να τη βοηθήσει.
Τότε σαν από μηχανής θεός εμφανίζεται ο φιλικός Thomas (Wes Bendley) που εργάζεται ως φύλακας στην εταιρία και της υπόσχεται να προσφέρει τη βοήθεια του αφού δεχτεί όμως πρώτα την πρόταση του για να δειπνήσουν μαζί.
Σχετικά γρήγορα η Angela θα συνειδητοποιήσει πως πρόκειται για ένα ψυχολογικά διαταραγμένο άτομο που έχει εμμονή μαζί της, ότι την παρακολουθεί για μήνες και έχει σκοπό να την κάνει δική του, όποιο κι αν είναι το τίμημα.
Από το σημείο αυτό και μετά ακολουθεί ένα παιχνίδι γάτας - ποντικιού με την όμορφη Angela να προσπαθεί να παραμείνει ζωντανή ώστε να δραπετεύσει από το επίπεδο P2.
Πρώτα όμως πρέπει να βγάλει από τη μέση τον παράφρονα Thomas.
Μόνο τότε θα καταφέρει να κάνει ξανά Χριστούγεννα με την οικογένεια της.
Ο σκηνοθέτης Franck Khalfoum, στενός συνεργάτης του Alexander Aja, κάνει το ντεμπούτο του στη σκηνοθεσία με εντυπωσιακό ομολογουμένως τρόπο.
Με ένα πολύ δυνατό σενάριο στα χέρια του χειρίζεται με δεξιοτεχνία την κάμερα και καταφέρνει να παραδώσει, τουλάχιστον μέχρι τα μισά, ένα σφιχτοδεμένο θρίλερ αγωνίας.
Η επιλογή των δύο ηθοποιών δεν θα μπορούσε να είναι ευστοχότερη με την πανέμορφη Rachel Nichols (Star Trek) πειστικότατη στο ρόλο της δυναμικής καριερίστας και τον Wes Bentley (American Beauty) σε μια αξιοθαύμαστη ερμηνεία στο ρόλο του διώκτη της.
Το Χριστουγεννιάτικο υπόβαθρο στο οποίο διαδραματίζονται τα γεγονότα φορτίζει ακόμα περισσότερο την ατμόσφαιρα και το γιορτινό soundtrack που συνοδεύει τον ανελέητο αγώνα επιβίωσης της πρωταγωνίστριας, κάνει τα δημοφιλή χριστουγεννιάτικα τραγούδια που ακούγονται, όπως το “Santa Baby “ να μην ηχούν πια τόσο ευχάριστα στα αυτιά μας.
Μπορεί το Ρ2 να μην διατηρεί τις αρχικές του υποσχέσεις μέχρι τέλους αλλά προτείνεται ανεπιφύλαχτα για 98 απολαυστικά λεπτά αδιάκοπης δράσης και αγωνίας.
Νομίζω μια ματιά στο εξαιρετικό trailer θα σας πείσει.
Silent Night , Bloody Night (1974) του Theodore Gershuny
Ένας νεαρός άντρας ονόματι Jeffrey Butler (James Patterson) κληρονομεί μια έπαυλη που τη δεκαετία του 30΄ ήταν άσυλο φρενοβλαβών και άνηκε στον παππού του Wilfred.
Ο Jeffrey επιθυμεί να πουλήσει το σπίτι στους μυστηριώδεις κατοίκους του χωριού του, οι οποίοι θέλουν διακαώς να το αγοράσουν.
Φαίνεται όμως πως κρύβεται κάποιο μυστικό πίσω από αυτή τους την προθυμία.
Κατόπιν, μια σειρά από παράξενα τηλεφωνήματα ταράζει την ηρεμία τους και τα πράγματα περιπλέκονται επικίνδυνα όταν ένας προς ένας οι ντόπιοι αρχίζουν να δολοφονούνται.
Τότε ο ήρωας μας αρχίζει να σκαλίζει την υπόθεση μέχρι που πέφτει στα χέρια του το ημερολόγιο του παππού του, που δίνει τη λύση του μυστηρίου μέσα από ένα υποβλητικό flashback.
Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα όπως φαντάζεστε κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων.
Το Silent Night, Bloody Night γυρίστηκε το 1970 αλλά λόγω επιπλοκών της εταιρίας διανομής κυκλοφόρησε 4 χρόνια αργότερα την περίοδο των γιορτών , ταυτόχρονα με το άλλο χριστουγεννιάτικο classic της λίστας “Black Christmas”.
Μπορεί ο τίτλος του να είναι παρεμφερής με το Silent Night, Deadly Night και ίσως να μπερδεύει το σινεφίλ κοινό αλλά διαφοροποιείται αρκετά ως προς το περιεχόμενο του.
Δεν είναι ένα ακόμα θρίλερ τρόμου της σειράς αλλά μια ατμοσφαιρική ταινία μυστηρίου με σύνθετη πλοκή και εμπνευσμένη σκηνοθεσία.
Το χαμηλό budget παραδόξως όχι μόνο δεν κάνει κακό στην ταινία αλλά υποστηρίζει άθελα του την εφιαλτική ατμόσφαιρα που δημιουργείται, κάνοντας τα δρώμενα να φαίνονται πιο τρομαχτικά απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα.
Οι ερμηνείες είναι ικανοποιητικές και συνεισφέρουν στο να κρατήσουν σε εγρήγορση το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι τη λύση του μυστηρίου.
Το Silent Night, Bloody Night είναι κι αυτό από τις ταινίες που αξίζουν δεύτερης ευκαιρίας.
Στην εποχή του οι συγκυρίες δεν το βοήθησαν και δεν αναγνωρίστηκε όσο έπρεπε.
Γι αυτό ήρθε η ώρα το κοινό να του δώσει τη μεταχείριση που δικαιούται.
Gremlins (1984) του Joe Dante
Τη δεκαετία του 80 οι βασικοί κανόνες ήταν τρεις:
1. κράτησε τα μακριά από το νερό.
2. Μην τους δώσεις φαγητό μετά τα μεσάνυχτα
και 3. Ποτέ μα ποτέ μη τα εκθέσεις στο φως του ήλιου!
Ο λόγος φυσικά για τα περίφημα Gremlins!
Όποιος έκανε το λάθος να παραβεί κάποια από αυτές τις τρεις προειδοποιήσεις, γινόταν μάρτυρας της μετάλλαξης των αξιαγάπητων μικρών ζώων Mogway σε φρικιαστικά τερατόμορφα πλάσματα.
Κάπως έτσι την πάτησε και ο μικρός Billy Peltzer (Zach Galligan) που όταν δέχτηκε από τον πατέρα του τον μικρό, αξιαγάπητο Gizmo ως χριστουγεννιάτικο δώρο, δεν φανταζόταν τον πανικό που θα ακολουθούσε.
Τι να πει κανείς για τα θρυλικά πλέον Gremlins ;
Σε παραγωγή Steven Spielberg, o δαιμόνιος Joe Dante στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του, δημιούργησε μια πανέξυπνη, απολαυστική παρωδία τρόμου με βιτριολικό χιούμορ που δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο πέρασμα της και δε λείπει από καμία λίστα με χριστουγεννιάτικες ταινίες.
Παράδοξο αν σκεφτεί κανείς πως αν εξαιρέσουμε το εορταστικό φόντο, είναι μια απολύτως αντί - χριστουγεννιάτικη ταινία που μας μεταφέρει το γιορτινό κλίμα με έναν κάπως πιο ανορθόδοξο τρόπο.
Μια απίστευτα διασκεδαστική φάρσα τρόμου με κύριους πρωταγωνιστές το κατάμαυρο χιούμορ και τη σαρκαστική διάθεση.
Είμαι σίγουρος πως όλοι σας έχετε δει το Gremlins άπειρες φορές (μαζί με το εξίσου εξωφρενικό του σίκουελ Gremlins 2) και υποψιάζομαι πως δε θα λέγατε όχι σε μια ακόμα προβολή…
Ποιος άλλωστε μπορεί ν’ αντισταθεί μπροστά σ ΄αυτά τα άσχημα, πονηρά και σκανταλιάρικα πλασματάκια που βεβηλώνουν ότι βρουν μπροστά τους, προκαλώντας το χάος ;
Τα Gremlins εκτός από το γέλιο και τον τρόμο που μας προσφέρουν, συμβολίζουν την εποχή της αθωότητας μας.
Τότε που κοιτάζαμε τρομαγμένοι κάτω από το κρεβάτι για να σιγουρευτούμε ότι δε θα πεταχτεί ο αρχηγός τους ο Λουρίδας!
Να σας πω την αλήθεια… Εγώ ακόμα κοιτάζω όταν πλησιάζουν…. Χριστούγεννα!!!
Επίλογος
Σίγουρα υπάρχουν κι άλλες αξιόλογες παραγωγές που έμειναν εκτός λίστας όπως για παράδειγμα το αριστουργηματικό The Nightmare Before Christmas του Tim Burton.
Προτίμησα όμως να κινηθώ σε πιο ανεξερεύνητα μονοπάτια (με εξαίρεση το Gremlins) και πιο ιδιαίτερες επιλογές.
Ελπίζω να το διασκεδάσατε και να βρήκατε ανάμεσα στις προτεινόμενες τη δική σας αγαπημένη τρομό - χριστουγεννιάτικη ταινία!
Κι αν δείτε μέσα στις γιορτές κάποιον ντυμένο με στολή Άγιου Βασίλη και τσεκούρι στο χέρι…μη φοβηθείτε.. εγώ θα ‘μαι μαζί με τα κατάλοιπα που μου άφησε αυτό το (τελικά όχι και τόσο) χριστουγεννιάτικο αφιέρωμα!!!!
Ποτέ δεν ξέρεις!!!
Rare Exports : A Christmas Tale (2010) του Jalmari Helander
Δεν είναι όμως καλοσυνάτος και πρόσχαρος όπως τον έχουμε συνηθίσει αλλά μοχθηρός και διαβολικός με χόμπι την απαγωγή μικρών παιδιών.
Όταν μια ομάδα κυνηγών με επικεφαλής τον πατέρα (Jorma Tommila) του μικρού Pietari (Οnni Tommila) ύστερα απο μια αρχαιολογική σκαπάνη, καταφέρνει να τον αιχμαλωτίσει, επιχειρεί να τον πουλήσει σε μια μεγάλη πολυεθνική εταιρία.
Ο σατανικός όμως γεράκος με τους ταράνδους του δεν είναι διατεθειμένος να κάτσει με σταυρωμένα χέρια.
Ξυπνάει από το λήθαργο, αναλαμβάνει δράση και προκαλεί αμέτρητους μπελάδες στους κυνηγούς και στους φιλήσυχους κατοίκους της περιοχής.
Η ταινία αποτελεί την πρώτη μεγάλου μήκους προσπάθεια του Helander ύστερα από τα παρόμοια short films που γύρισε το 2009 με τίτλο Rare Exports Inc και αποτέλεσαν τον πρόπομπο αυτού εδώ του φιλμ.
Το σκανδιναβικό αυτό διαμαντάκι εξέπληξε το κοινό με τη σπιρτάδα του και απέσπασε υψηλές βαθμολογίες κι από τους πιο δύσκολους κριτικούς.
Κι αυτό διότι καταφέρνει με το σαρδόνιο χιούμορ του (στο ύφος των Gremlins) να σατιρίσει πετυχημένα το γνώστο μύθο του Άη Βασίλη και να μας χαρίσει χωρίς τη χρήση περιττών εντυπωσιασμών μερικές πραγματικές τρομάρες.
Ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος δίνει έμφαση στις λεπτομέρειες και εκπλήσει συνεχώς τους θεατές με τις ενδιαφέρουσες ιδέες του.
Γενικά είναι η πιο αξιόλογη αντί - Χριστουγεννιάτικη ταινία από τις πρόσφατες παραγωγές και απευθύνεται σ΄αυτούς που αρέσκονται σε αντισυμβατικές ταινίες μαύρου χιούμορ στο στυλ του Bad Santa (με τον Billy Bob Thorton).
Εκτός από το Χριστουγεννιάτικο θέμα της, η γρήγορη σκηνοθεσία, οι έξυπνοι διάλογοι και το ακατάπαυστο σασπένς είναι μερικά ακόμα στοιχεία που κάνουν την ταινία αυτή το απόλυτο must see των γιορτών.
P2 (2007) του Franck Khalfoun
Η ώρα είναι περασμένη και κατευθύνεται βιαστικά προς το υπόγειο parking του επιπέδου Ρ2.
Η τύχη όμως δεν είναι με το μέρος της.
Το αυτοκίνητο της δεν παίρνει μπροστά, το κινητό της δεν έχει σήμα και κανένας δεν φαίνεται τριγύρω για να τη βοηθήσει.
Τότε σαν από μηχανής θεός εμφανίζεται ο φιλικός Thomas (Wes Bendley) που εργάζεται ως φύλακας στην εταιρία και της υπόσχεται να προσφέρει τη βοήθεια του αφού δεχτεί όμως πρώτα την πρόταση του για να δειπνήσουν μαζί.
Σχετικά γρήγορα η Angela θα συνειδητοποιήσει πως πρόκειται για ένα ψυχολογικά διαταραγμένο άτομο που έχει εμμονή μαζί της, ότι την παρακολουθεί για μήνες και έχει σκοπό να την κάνει δική του, όποιο κι αν είναι το τίμημα.
Από το σημείο αυτό και μετά ακολουθεί ένα παιχνίδι γάτας - ποντικιού με την όμορφη Angela να προσπαθεί να παραμείνει ζωντανή ώστε να δραπετεύσει από το επίπεδο P2.
Πρώτα όμως πρέπει να βγάλει από τη μέση τον παράφρονα Thomas.
Μόνο τότε θα καταφέρει να κάνει ξανά Χριστούγεννα με την οικογένεια της.
Ο σκηνοθέτης Franck Khalfoum, στενός συνεργάτης του Alexander Aja, κάνει το ντεμπούτο του στη σκηνοθεσία με εντυπωσιακό ομολογουμένως τρόπο.
Με ένα πολύ δυνατό σενάριο στα χέρια του χειρίζεται με δεξιοτεχνία την κάμερα και καταφέρνει να παραδώσει, τουλάχιστον μέχρι τα μισά, ένα σφιχτοδεμένο θρίλερ αγωνίας.
Η επιλογή των δύο ηθοποιών δεν θα μπορούσε να είναι ευστοχότερη με την πανέμορφη Rachel Nichols (Star Trek) πειστικότατη στο ρόλο της δυναμικής καριερίστας και τον Wes Bentley (American Beauty) σε μια αξιοθαύμαστη ερμηνεία στο ρόλο του διώκτη της.
Το Χριστουγεννιάτικο υπόβαθρο στο οποίο διαδραματίζονται τα γεγονότα φορτίζει ακόμα περισσότερο την ατμόσφαιρα και το γιορτινό soundtrack που συνοδεύει τον ανελέητο αγώνα επιβίωσης της πρωταγωνίστριας, κάνει τα δημοφιλή χριστουγεννιάτικα τραγούδια που ακούγονται, όπως το “Santa Baby “ να μην ηχούν πια τόσο ευχάριστα στα αυτιά μας.
Μπορεί το Ρ2 να μην διατηρεί τις αρχικές του υποσχέσεις μέχρι τέλους αλλά προτείνεται ανεπιφύλαχτα για 98 απολαυστικά λεπτά αδιάκοπης δράσης και αγωνίας.
Νομίζω μια ματιά στο εξαιρετικό trailer θα σας πείσει.
Silent Night , Bloody Night (1974) του Theodore Gershuny
Ο Jeffrey επιθυμεί να πουλήσει το σπίτι στους μυστηριώδεις κατοίκους του χωριού του, οι οποίοι θέλουν διακαώς να το αγοράσουν.
Φαίνεται όμως πως κρύβεται κάποιο μυστικό πίσω από αυτή τους την προθυμία.
Κατόπιν, μια σειρά από παράξενα τηλεφωνήματα ταράζει την ηρεμία τους και τα πράγματα περιπλέκονται επικίνδυνα όταν ένας προς ένας οι ντόπιοι αρχίζουν να δολοφονούνται.
Τότε ο ήρωας μας αρχίζει να σκαλίζει την υπόθεση μέχρι που πέφτει στα χέρια του το ημερολόγιο του παππού του, που δίνει τη λύση του μυστηρίου μέσα από ένα υποβλητικό flashback.
Όλα αυτά λαμβάνουν χώρα όπως φαντάζεστε κατά την διάρκεια των Χριστουγέννων.
Το Silent Night, Bloody Night γυρίστηκε το 1970 αλλά λόγω επιπλοκών της εταιρίας διανομής κυκλοφόρησε 4 χρόνια αργότερα την περίοδο των γιορτών , ταυτόχρονα με το άλλο χριστουγεννιάτικο classic της λίστας “Black Christmas”.
Μπορεί ο τίτλος του να είναι παρεμφερής με το Silent Night, Deadly Night και ίσως να μπερδεύει το σινεφίλ κοινό αλλά διαφοροποιείται αρκετά ως προς το περιεχόμενο του.
Δεν είναι ένα ακόμα θρίλερ τρόμου της σειράς αλλά μια ατμοσφαιρική ταινία μυστηρίου με σύνθετη πλοκή και εμπνευσμένη σκηνοθεσία.
Το χαμηλό budget παραδόξως όχι μόνο δεν κάνει κακό στην ταινία αλλά υποστηρίζει άθελα του την εφιαλτική ατμόσφαιρα που δημιουργείται, κάνοντας τα δρώμενα να φαίνονται πιο τρομαχτικά απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα.
Οι ερμηνείες είναι ικανοποιητικές και συνεισφέρουν στο να κρατήσουν σε εγρήγορση το ενδιαφέρον του θεατή μέχρι τη λύση του μυστηρίου.
Το Silent Night, Bloody Night είναι κι αυτό από τις ταινίες που αξίζουν δεύτερης ευκαιρίας.
Στην εποχή του οι συγκυρίες δεν το βοήθησαν και δεν αναγνωρίστηκε όσο έπρεπε.
Γι αυτό ήρθε η ώρα το κοινό να του δώσει τη μεταχείριση που δικαιούται.
Gremlins (1984) του Joe Dante
1. κράτησε τα μακριά από το νερό.
2. Μην τους δώσεις φαγητό μετά τα μεσάνυχτα
και 3. Ποτέ μα ποτέ μη τα εκθέσεις στο φως του ήλιου!
Ο λόγος φυσικά για τα περίφημα Gremlins!
Όποιος έκανε το λάθος να παραβεί κάποια από αυτές τις τρεις προειδοποιήσεις, γινόταν μάρτυρας της μετάλλαξης των αξιαγάπητων μικρών ζώων Mogway σε φρικιαστικά τερατόμορφα πλάσματα.
Κάπως έτσι την πάτησε και ο μικρός Billy Peltzer (Zach Galligan) που όταν δέχτηκε από τον πατέρα του τον μικρό, αξιαγάπητο Gizmo ως χριστουγεννιάτικο δώρο, δεν φανταζόταν τον πανικό που θα ακολουθούσε.
Τι να πει κανείς για τα θρυλικά πλέον Gremlins ;
Σε παραγωγή Steven Spielberg, o δαιμόνιος Joe Dante στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του, δημιούργησε μια πανέξυπνη, απολαυστική παρωδία τρόμου με βιτριολικό χιούμορ που δεν αφήνει τίποτα όρθιο στο πέρασμα της και δε λείπει από καμία λίστα με χριστουγεννιάτικες ταινίες.
Παράδοξο αν σκεφτεί κανείς πως αν εξαιρέσουμε το εορταστικό φόντο, είναι μια απολύτως αντί - χριστουγεννιάτικη ταινία που μας μεταφέρει το γιορτινό κλίμα με έναν κάπως πιο ανορθόδοξο τρόπο.
Μια απίστευτα διασκεδαστική φάρσα τρόμου με κύριους πρωταγωνιστές το κατάμαυρο χιούμορ και τη σαρκαστική διάθεση.
Είμαι σίγουρος πως όλοι σας έχετε δει το Gremlins άπειρες φορές (μαζί με το εξίσου εξωφρενικό του σίκουελ Gremlins 2) και υποψιάζομαι πως δε θα λέγατε όχι σε μια ακόμα προβολή…
Ποιος άλλωστε μπορεί ν’ αντισταθεί μπροστά σ ΄αυτά τα άσχημα, πονηρά και σκανταλιάρικα πλασματάκια που βεβηλώνουν ότι βρουν μπροστά τους, προκαλώντας το χάος ;
Τα Gremlins εκτός από το γέλιο και τον τρόμο που μας προσφέρουν, συμβολίζουν την εποχή της αθωότητας μας.
Τότε που κοιτάζαμε τρομαγμένοι κάτω από το κρεβάτι για να σιγουρευτούμε ότι δε θα πεταχτεί ο αρχηγός τους ο Λουρίδας!
Να σας πω την αλήθεια… Εγώ ακόμα κοιτάζω όταν πλησιάζουν…. Χριστούγεννα!!!
Επίλογος
Σίγουρα υπάρχουν κι άλλες αξιόλογες παραγωγές που έμειναν εκτός λίστας όπως για παράδειγμα το αριστουργηματικό The Nightmare Before Christmas του Tim Burton.
Προτίμησα όμως να κινηθώ σε πιο ανεξερεύνητα μονοπάτια (με εξαίρεση το Gremlins) και πιο ιδιαίτερες επιλογές.
Ελπίζω να το διασκεδάσατε και να βρήκατε ανάμεσα στις προτεινόμενες τη δική σας αγαπημένη τρομό - χριστουγεννιάτικη ταινία!
Κι αν δείτε μέσα στις γιορτές κάποιον ντυμένο με στολή Άγιου Βασίλη και τσεκούρι στο χέρι…μη φοβηθείτε.. εγώ θα ‘μαι μαζί με τα κατάλοιπα που μου άφησε αυτό το (τελικά όχι και τόσο) χριστουγεννιάτικο αφιέρωμα!!!!
Post a Comment