The East review

Δύο χρόνια πέρασαν από το εξαιρετικά ενδιαφέρον Sound of My Voice και ο Zal Batmanglij ανανεώνει εκ νέου  τη συνεργασία του με την indie ιέρεια Brit Marling του Another Earth (The Company You Keep) σ’ αυτό το πολιτικών αποχρώσεων οικολογικό θρίλερ που άφησε τις καλύτερες των εντυπώσεων στο περασμένο φεστιβάλ του Sundance.

Αυτή τη φορά Batmanglij και Marling συνεργάζονται και στο σενάριο, επιχειρώντας να εισχωρήσουν ακόμα πιο βαθειά σε ζητήματα που προβληματίζουν και αφορούν όλους μας.

Θίγοντας θέματα όπως: οικολογική καταστροφή, μυστικές οργανώσεις με πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα, ανιδιοτέλεια, ακτιβισμός, τρομοκρατία και πολλά ακόμη, επιχειρούν όχι τόσο να προσφέρουν ελαφρά ψυχαγωγία στο ευρύ κοινό, αλλά να προκαλέσουν εσωτερική αφύπνιση και να δώσουν τροφή για σκέψη.

Και το καταφέρνουν σε μεγάλο βαθμό, ισορροπώντας επιδέξια ανάμεσα στο κοινωνικό δράμα και την περιπέτεια, τασοβαρά κοινωνικά μηνύματα και τον υπόγειο ψυχολογικό τρόμο.

Συμπαραστάτες τους σ’ αυτήν την προσπάθεια, εκτός του εκλεκτού επιτελείου συνεργατών τους, είναι και τα αδέρφια Ridley και Τony  Scott, οι οποίοι όπως θα παρατηρήσετε στα credits βρίσκονται πίσω από την παραγωγή.

Η Sarah (Brit Marling, The Company You Keep) είναι ένα λαμπρό στέλεχος μιας ελιτίστικης ιδιωτικής οργάνωσης κατασκοπίας, που έχει ως αντικείμενο την προστασία των συμφερόντων των πρωτοκλασάτων πελατών τους.

Τωρινή της αποστολή να διεισδύσει σε μια αναρχική μυστική οργάνωση,  ονόματι  “The East”, που κάνει μεγάλη ζημιά σε γιγάντιες εταιρίες που κατά κύριο λόγο μολύνουν το περιβάλλον και καταστρέφουν με τις ενέργειες τους ανθρώπινες ζωές.

Προσπαθώντας να έρθει πιο κοντά με τα μέλη της ομάδας, η Σάρα κάνει το λάθος να ερωτευτεί τον χαρισματικό ηγέτη της (Alexander Skarsgard ή αλλιώς τoν Eric του True Blood) και να διχαστεί ανάμεσα στο καθήκον και τις μέχρι πρότινος εχθρικές ιδέες.

Ακροβατώντας σε ένα λεπτό τεντωμένο σχοινί, η Sarah θα πρέπει να αντιμετωπίσει τους κινδύνους  αυτής της ιδιαίτερα επικίνδυνης αποστολής, ενώ ταυτόχρονα θα πρέπει να πάρει σημαντικές αποφάσεις τόσο για την ίδια όσο και για τη σωτηρία των συμπολιτών της.

Ως σύνολο το The East αποτελεί μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κινηματογραφική εμπειρία, αρκετά διαφορετική από όσα έχουμε συναντήσει μέχρι σήμερα, με ένα σενάριο καλογραμμένο, επίκαιρο και πολυδιάστατο.

Γεμάτο ένταση και συναίσθημα, διακατέχεται από έναν λυρισμό και μια διεισδυτικότητα με τα οποία περνά τα κοινωνικής φύσεως μηνύματά του ακόμα πιο βαθειά στο πετσί του θεατή.

Σ’ αυτό καταλυτικό ρόλο παίζει δίχως αμφιβολία, η αέρινη παρουσία της πανέμορφης Marling, μιας ηθοποιού με σπάνια εσωτερική δύναμη και εκφραστικά μέσα που εκλείπουν από πολλές συναδέλφους της.

Μέσα από το βλέμμα και τις κινήσεις του σώματος της καταφέρνει να δημιουργήσει συναισθήματα και εικόνες που δε χωρούν σε κανένα σενάριο.

Χωρίς την παρουσία της το φιλμ θα είχε σαφέστατα πολύ μικρότερη δυναμική, χάνοντας μεγάλο μέρος από τη γοητεία του…

Από κοντά ακολουθεί όμως και το υπόλοιπο καστ, που ξεχωρίζει τόσο για την ερμηνευτική του δεινότητα όσο και για τη χημεία που αναπτύσσεται μεταξύ του.

Ακόμα κι ο  συνήθως «ξύλινος» Skarsgard, όταν δε θυμίζει έναν πιο οικολόγο και επαναστάτη Eric, ερμηνεύει με πάθος το ρόλο του βάζοντας γερές βάσεις για μια αξιόλογη μελλοντική κινηματογραφική καριέρα.

Εξίσου καλή, με έναν αρκετά αβανταδόρικο ρόλο, αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά η (αγαπημένη μου!) Ellen Page (To Rome With Love) ως Izzy, αλλά και η έμπειρη Patricia Clarkson (One Day) που άμα τη εμφανίσει κλέβει την παράσταση με το δυναμισμό της.

To The East θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως ωρολογιακή βόμβα έτοιμη να εκραγεί.

Τι κι αν αυτό έρχεται σε αντίθεση με τους βραδυφλεγείς ρυθμούς του ανεξάρτητου σινεμά που επιλέγει να κινηθεί ο σκηνοθέτης του, το πάντρεμα πετυχαίνει και η σχεδόν νωχελική σκηνοθετική γραμμή που ακολουθείται δίνει βάθος, μυστήριο, αλλά και  μια ιδιαίτερη γοητεία στο όλο αποτέλεσμα.

Βέβαια κάποια θέματα προσεγγίζονται εντελώς επιφανειακά και κάποια μηνύματα δείχνουν αδικαιολόγητα διδακτικά και παιδιάστικα, η αλήθεια όμως είναι πως στο μεγαλύτερο μέρος του καταφέρνει να σε ταρακουνήσει αρκετά, κάνοντάς σε να  βάλεις σε διαδικασία σκέψης το μυαλό σου- πράγμα δύσκολο στις μέρες μας.

Ακόμα κι όταν ο σκηνοθέτης μεταφέρει την πρωταγωνίστρια του κάπως άτσαλα από την μυστική οργάνωση που εισχωρεί στην εταιρία που εργάζεται και τούμπαλιν, αφήνοντάς μας ταυτόχρονα με δεκάδες ερωτηματικά ( τα λες και σεναριακές τρύπες!), κάνουμε τα στραβά μάτια και αρκούμαστε στις πανέμορφες εικόνες της μύησης της σ’ αυτή, τους υπέροχους διαλόγους μεταξύ των μελών της και τις δυναμικές, πανέξυπνες τρομοκρατικές επιθέσεις κατά των μεγαλοβιομηχανιών που καταστρέφουν καθετί ωραίο γύρω μας.

Τέλος, όσον αφορά το φινάλε-έκπληξη, θα έλεγα πως ταιριάζει απόλυτα με το όλο κλίμα του φιλμ, δίνοντας άλλη διάσταση στην έννοια τρομοκρατία, λέγοντας μας ουσιαστικά πως υπάρχει πάντα και ο «άλλος τρόπος»! 

Μόνο προσέξτε μη σας διαφύγει γιατί παρόλο που είναι έξυπνο και αναπάντεχο, γίνεται  κάπως αθόρυβα και απότομα.
Γι’ αυτό το νου σας!

Μετά το σχετικά πρόσφατο The Bay του Barry Levinson,  το The East αποτελεί το καλύτερο οικολογικό θρίλερ  που θα δείτε φέτος, χωρίς βέβαια τα found footage και gore τερτίπια του πρώτου, αλλά με ένα πιο indie περιτύλιγμα και μια πιο ρομαντική, σχεδόν ποιητική προσέγγιση που θα παιδέψει το μυαλό σας  προκαλώντας συζητήσεις επί συζητήσεων όταν πέσουν οι τίτλοι τέλους…

Νίκος Σιδεράς.

Release Dates:
20 January, 2013 (Sundance)
16 March, 2013 (SXSW)
31 May, 2013 (USA)
11 September, 2013 (Greece DVD)


The East trailer από Horrorant