Ασιατικός τρόμος: Οι 20 καλύτερες ταινίες - Part 1
Για τους λάτρεις του τρόμου, το καλύτερο μέρος για να εκπλαγούν ευχάριστα από μια ταινία τρόμου βρίσκεται στην Ασιατική ήπειρο.
Ιαπωνία, Χονγκ Κονγκ και Νότια Κορέα βρίσκονται στη κορυφή του ενδιαφέροντος, αλλά και Ταϊλάνδη, Φιλιππίνες ακόμα και Βιετνάμ, έχουν δώσει σπουδαίες ταινίες τρόμου, τη στιγμή που το Hollywood έχει κολλήσει σε …slasher mode!
Οι ταινίες αυτές είναι ευφυής και κάνουν το θεατή να σκεφτεί.
Δεν βασίζονται μόνο στο αίμα και τη βία (αν και υπάρχουν και μερικά μάλλον σαδιστικά φιλμ), ούτε έχουν ηλίθιους έφηβους που προκαλούν τη νοημοσύνη μας.
Είναι πολύ πιο πνευματικές, προσφέρουν νέους τρόπους αφήγησης, έχουν πρωτότυπες ιδέες (ακόμα και στην υπερβολή τους, τα σενάρια τους είναι κάτι που δεν θα σκέφτονταν ποτέ οι Δυτικοί) και φυσικά, σε τρομάζουν όσο εκεί που …δεν αντέχεις.
Παρακάτω θα διαβάσετε τις 20 Καλύτερες Ασιατικές ταινίες τρόμου, όπως τις αξιολόγησε ένας ταπεινός θαυμαστής του είδους και σταθερός θεατής του, εδώ και χρόνια.
20. Invitation Only (Taiwan) 2009
Μιλώντας για slasher, ας αρχίσουμε τη λίστα με την πρώτη slasher ταινία στην κινηματογραφική ιστορία της Ταιβάν, και μία από τις αγαπημένες μου slasher ταινίες, ανεξαρτήτου προελεύσεως.
Ο Wade Chen εργάζεται ως οδηγός ενός πλούσιου Διευθύνων Συμβούλου μιας εταιρείας, του κ. Yang, ο οποίος μια μέρα, ανταμείβει την εργατικότητα του Wade στέλνοντας τον σε ένα prive πάρτι με χρήματα της εταιρείας.
Ο Wade θα πάει στο party και η ζωή του θα αλλάξει αμέσως, σε διάστημα λίγων ωρών και μέχρι όλοι οι καλεσμένοι - με διάφορους τρόπους που έχουν στρατηγικά σχεδιαστεί – να σκοτωθούν από έναν μασκοφόρο δολοφόνο.
Ωστόσο, πολλά περισσότερα συμβαίνουν, και θα πρέπει να τα δείτε μόνοι σας.
Παρά τα όσα φαίνονται από το στόρι, το Invitation Only του Kevin Ko είναι πρωτότυπο και ενοχλητικό, και καταλήγει σε μια τεράστια ανατροπή σχετικά με τους συμβατικούς χαρακτήρες ενός horror movie.
Και αν αυτοί δεν είναι αρκετά καλοί λόγοι, μάθετε ότι αυτή ήταν η πρώτη ταινία της Γιαπωνέζας πορνοστάρ Maria Ozawa, η οποία δείχνει πολύ περισσότερα από τα κλασικά boobs των αμερικανίδων slasher victims.
19. Grotesque (Japan) 2009
Για αυτό, τα είπαμε πέρυσι.
Ένα νεαρό ζευγάρι που πρόσφατα γιόρτασε την πρώτη του επέτειο, απαγάγεται και βασανίζεται από έναν τρελό γιατρό που ενθουσιάζεται φέρνοντας τα θύματά του στα όρια του εξευτελισμού, του πόνου και της κακομεταχείρισης.
Η μόνη πιθανότητα επιβίωσης έρχεται με την αύξηση της προσωπικής θυσίας ως ένας τρόπος για να σωθεί τουλάχιστον η ζωή του ενός αγαπημένου προσώπου.
Εάν η πορνογραφία είναι ένα είδος τέχνης που δείχνει λεπτομερείς σκηνές σεξουαλικού χαρακτήρα για τη διέγερση του θεατή, συνοδεύουμε απλά το σεξ με 'ακραία βία', και το αποτέλεσμα θα είναι κάτι πολύ κοντά στο σάπιο, επώδυνο, βρώμικο και άρρωστο σεξ, με λίγα λόγια το Grotesque.
Ξεχάστε τα σύγχρονα εμπορικά torture porn, αυτά απέχουν πολύ από αυτά που απεικονίζονται εδώ.
Το Grotesque, που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Ιάπωνας Koji Shiraishi, είναι εβδομήντα λεπτά βασανιστηρίων, εξευτελισμών, παρενοχλήσεων, βιασμών, ακρωτηριασμών, διαμελισμών, σαδισμού, σκληρότητας και τελικά, ακραίας βίας (τόσο ψυχικά όσο κυρίως σωματικά).
18. The Doll Master (S. Korea) 2004
Κάπως συγκεχυμένη πλοκή και αρκετά μειονεκτήματα, αλλά δεν παύει να είναι μια από τις καλύτερες ταινίες τρόμου με κούκλες που θα βρείτε.
Κατά τη διάρκεια της ιαπωνικής κατοχής της Νότιας Κορέας, ένας κατασκευαστής κούκλων ερωτεύεται μια γυναίκα με ένα κόκκινο κιμονό και φτιάχνει μια τεράστια κούκλα σε φυσικό μέγεθος, ως ένδειξη της αγάπης του για κείνη.
Η γυναίκα τον ερωτεύεται επίσης παράφορα.
Όταν όμως θα βρεθεί δολοφονημένη, ο …κουκλοποιός θα κατηγορηθεί και θα θανατωθεί.
Η κούκλα κάθεται δίπλα στον τάφο του, θρηνεί την απώλεια του σε όλη την αιωνιότητα.
Στο σήμερα, πέντε νέοι θα κληθούν σε ένα απομονωμένο αρχοντικό για να ποζάρουν για λογαριασμό του παραπληγικού γλύπτη Im.
Ένας-ένας θα εξολοθρευτούν από κούκλες που ελέγχονται από τον Im, για λόγους που έχουν σχέση με την πρώτη ιστορία.
Το The Doll Master του Jeong Yong-ki χρησιμοποιεί τις στερεότυπες τακτικές ταινιών τρόμου, δεν ασχολείται καθόλου με τους χαρακτήρες και έχει πομπώδες διαλόγους, λες και βρίσκεσαι στο Broadway.
Ωστόσο, οι κούκλες είναι εντυπωσιακές!
Τα κάνεις πάνω σου όταν βλέπεις να μετακινούν τα μάτια τους.
Αντίθετα με τους χαρακτήρες, μεγάλη σημασία δόθηκε στην ιστορία, η οποία μπορεί κάπως να μπερδέψει, αλλά καταλήγει σε πολλές διαφορετικές πτυχές που, αν το σκεφτείς καλύτερα, δένουν απόλυτα, και σε ένα συγκλονιστικό φινάλε.
Η καλύτερη απόδειξη πως στη Νότια Κορέα ζουν οι εφευρετικότατοι κινηματογραφιστές τρόμου, που μπορούν να φτιάξουν καλή ταινία ακόμα και με ένα χιλιοειπωμένο στόρι.
17. Coming Soon (Thailand) 2008
Πώς θα σας φαινόταν αν γυρνώντας σπίτι σας μετά από τη παρακολούθηση μιας ταινίας τρόμου, είχατε την αίσθηση του déjà-vu και ζούσατε σκηνή προς σκηνή την τρομακτική ταινία που μόλις είδατε;
Προσωπικά λατρεύω την movie-inside-the-movie ιδέα.
Το Coming Soon του Sopon Sukdapisit αφορά το εκδικητικό πνεύμα μιας παρανοϊκής γυναίκας που απαγχονίστηκε όταν πιάστηκε επ 'αυτοφώρω να απαγάγει και να τυφλώνει παιδιά.
Ο φίλος της κατέγραψε τη σκηνή σε μια ταινία, αλλά εξαφανίζεται στο σινεμά, για να βρεθεί μέσα στην ταινία με τα μάτια έξω.
Ο ήρωας μας, Shane, ένας καταχρεωμένος ιδιοκτήτης κινηματογραφικής αίθουσας που αποφασίζει να παίξει τη ταινία, αρχίζει να συναντά τη Shomba, την κακιά της εν λόγω ταινίας, και ξεκινά μια αποστολή για να αποκαλύψει το φοβερό μυστικό πίσω από τη στοιχειωμένη ταινία.
Αν η Ιαπωνία είναι γνωστή για τις υπέροχες κυρίες της, Tomie και Sadako, η Ταϊλάνδη έχει τη δική της ‘όμορφη’ βασίλισσα τρόμου.
Τη Shomba!
Και δεν είναι καθόλου θερμή…
16. Colic (Thailand) 2006
Μένουμε στη Ταϊλάνδη, σε ένα θρίλερ που θα λατρέψουν οι οπαδοί των …Final Destination!
Οι κολικοί είναι ένα ‘σύνδρομο’ που συναντάται στα βρέφη, και τα κάνει να κλαίνε ασταμάτητα.
Οι λόγοι είναι καθαρά ιατρικοί και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να περιμένεις να περάσουν οι 6 πρώτοι μήνες.
Οι νιόπαντροι Pong και Phrae έχουν ένα τέτοιο μωρό που υποφέρει από κολικούς, αλλά περιμένοντας να περάσουν, παράξενα πράγματα συμβαίνουν στους γύρω τους, στους ίδιους και στο μωρό.
Ατυχήματα.
Πολλά, μακάβρια, θανατηφόρα ατυχήματα.
Μάλιστα, θυμάμαι κάμποσα που είδα αργότερα και στα Final Destination τα επόμενα χρόνια.
Σε αντίθεση με το Coming Soon, στο Colic η ιστορία είναι για κλάματα, εξήγηση δεν υπάρχει και το φινάλε μοιάζει με action παρά με horror.
Ωστόσο, είναι ατμοσφαιρικό, τεχνικά άψογο (…για Ταϊλάνδη, μη ταράζεστε) και έχει κάμποσες στιγμές έντασης που θα σας κάνουν να πεταχτείτε από τρόμο …αλλά και από gore ενθουσιασμό.
Απλά, μην περιμένετε πειστική εξήγηση για αυτά που βλέπετε.
15. EXTE: Hair Extensions (Japan) 2007
Από ένα Asian Horror αφιέρωμα δεν θα μπορούσε να λείψει και η …cult ματιά – γνωστή στο Horrorant και ως …καμενιά.
Για να δεθεί ο μύθος, μαθαίνουμε την ιστορία ενός νεκρού κοριτσιού με πλούσια κόμη, το σώμα της οποίας γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από έναν τρωγλοδύτη ο οποίος, μέσα σε όλα, κλέβει και τα μαλλιά της νεκρής κοπέλας για να πουλήσει στους κομμωτές για εξτένσιον!
Τα μαλλιά όμως είναι δαιμονισμένα και σκοτώνουν όποιον τα φορά ή τον οδηγούν στη παράνοια.
Όμως η κεντρική ιστορία είναι αυτή της ασκούμενης κομμώτριας Yuko, η οποία έχει μια bitch αδερφή, την Kiyomi, που κακοποιεί την κόρη της, Mami.
H Kiyomi κλέβει τακτικά από την αδερφή της, μέχρι που κλέβει τα θανατηφόρα εξτένσιονς.
Απίστευτη η σκηνή στο διαμέρισμα της Kiyomi, με το φριχτό θάνατο αυτής και του φίλου της, από τα …ανεξέλεγκτα μαλλιά.
Παρά την τραβηγμένη ιδέα (αν και θα’πρεπε να έχετε συνηθίσει τέτοιες παράλογες ιδέες ειδικά στα J-horror), πρόκειται για ένα πολύ δυνατό horror (με κάποια λίγα κωμικά στοιχεία), πολύ καλά εφέ και κάμποσες σκηνές ανθολογίας.
14. The Eye (Hong Kong/Singapore) 2002
Η πρώτη προσπάθεια των αδελφών Pang στο τρόμο και η δεύτερη σκηνοθετική τους δουλειά είναι και η μεγαλύτερη επιτυχία τους μέχρι τώρα.
Η ιδέα φαίνεται να συναρπάζει τους πάντες, αφού μέσα σε 8 χρόνια πρόλαβε και απέκτησε 3 sequels (με τελευταίο το The Child’s Eye πρόπερσι) ενώ έγινε remake από το Hollywood (αυτό με τη Jessica Alba) και από το Bollywood (το Ινδικό Naina).
Τυφλή από την ηλικία των 2, η 20χρονη βιολίστρια Mun υποβάλλεται σε μεταμόσχευση κερατοειδή του οφθαλμού, μετά τη λήψη από έναν δότη.
Αρχικά, αισθάνεται ευχάριστα με την σταδιακή αποκατάσταση της όρασής της, αλλά σύντομα θα ζήσει μια προβληματική κατάσταση όταν αρχίζει να βλέπει μυστηριώδεις φιγούρες που φαίνεται να προλέγουν φρικιαστικούς θανάτους.
Τη νύχτα πριν από την έξοδό της από το νοσοκομείο, βλέπει μια σκοτεινή φιγούρα που συνοδεύει έναν ασθενή έξω από το δωμάτιο …και το επόμενο πρωί ο ασθενής είναι νεκρός.
Και αυτή είναι μόνο μια …soft εκδοχή των θανάτων που οραματίζεται.
Αριστοτεχνικό φιλμ που έδωσε την αναγνώριση στους αδελφούς Pang, ακριβώς λόγω των τεχνικών τρικ που δοκίμασαν (και πέτυχαν), μερικών από τις πιο παράδοξες γωνίες της κάμερας (δείτε τη σκηνή στο νοσοκομείο, με τη κάμερα να γράφει από το ταβάνι αλλά όχι κάθετα) και φυσικά, μερικών από τις πιο ανατριχιαστικές στιγμές στην ιστορία του Ασιατικού τρόμου (η 5λεπτη σκηνή στο ασανσέρ, με φινάλε το παιδί που πέφτει από το παράθυρο).
Και το remake δεν ήταν άσχημο, αλλά καμία σχέση με το σκηνοθετικό μπρίο του original.
13. Dark Water (Japan) 2002
Πέρα από το γεγονός ότι σκηνοθετεί ο πολύς Hideo Nakata, δημιουργός των Ringu, που από μόνο του είναι κάτι καλό, το Dark Water είναι βασισμένο σε βιβλίο (του Koji Suzuki), κάτι που δίνει τις βάσεις για μια πολύ καλή ιστορία.
Πρόκειται για την ιστορία μιας γυναίκας, της Yoshimi, η οποία βρίσκεται στη δυσάρεστη διαδικασία ενός διαζυγίου, και μετακομίζει σε μια μυστηριώδη πολυκατοικία υποβαθμισμένης περιοχής, με την κόρη της, Ikuko.
Το ταβάνι του διαμερίσματός τους έχει μια μαύρη διαρροή.
Η Yoshimi ανακαλύπτει ότι το διαμέρισμα στον επάνω όροφο, το οποίο προφανώς ευθύνεται για τη διαρροή, ήταν στο παρελθόν το σπίτι ενός νεαρού κοριτσιού με το όνομα Mitsuko Kawai, και ο εφιάλτης αρχίζει.
Ο ορισμός του ατμοσφαιρικού θρίλερ, μαλλιά στις βρύσες, κορίτσια να στάζουν, σκοτεινό σκηνικό σε ολόκληρη τη διάρκεια…
Είναι να απορείς με τον Nakata που επέλεξε να κινηθεί στον …σκοταδισμό, ωστόσο το αποτέλεσμα είναι αρκετά καλό, και σε κάθε περίπτωση πολύ καλύτερο από τις μετριότητες του remake με τη Jennifer Connelly στο πρώτο ρόλο.
12. Shutter (Thailand) 2004
Θεωρείται η καλύτερη ταινία τρόμου από την Ταϊλάνδη, και όχι άδικα.
Η πλοκή περιστρέφεται γύρω από τον φωτογράφο Tun και τη φίλη του Jane, που κατά λάθος χτυπάνε μια κοπέλα με το αυτοκίνητο τους στο σκοτεινό δρόμο και αντί να σταματήσουν ή να καλέσουν ασθενοφόρο, το σκάνε.
Προφανώς δεν είχαν δει το Creepshow 2…
Anyway, όταν το ζευγάρι αρχίζει να βιώνει κάθε είδους ανατριχιαστικό συμβάν, είναι σίγουροι ότι πρόκειται για το θυμωμένο πνεύμα του κοριτσιού που χτύπησαν (προφανώς…), ωστόσο θα ανακαλύψουν ότι καμιά κοπέλα δεν αναφέρθηκε σε ατύχημα, είτε σε νοσοκομείο ή αστυνομικά τμήματα.
Η Jane συνεχίζει να έχει σοβαρές ενοχές, ως πιστή καθολική, τη στιγμή που οι φωτογραφίες που βγάζει ο Tun έχουν παράξενες στρεβλώσεις ...σε σχήμα ανθρώπινου προσώπου.
Επίσης, οι δυο τους βασανίζονται από τρομακτικά όνειρα.
Πέρα από τα δάνεια από τα ιαπωνικά ‘onryo’ φαντάσματα, το σενάριο και οι χαρακτήρες στο Shutter είναι τέλεια συγχρονισμένα μεταξύ τους, ενώ οι σκηνές τρόμου είναι άψογα εκτελεσμένες (μείγμα από jump scares και ατμοσφαιρικού τρόμου, με διάφορους τρόπους) και θα σας κόψουν το αίμα.
11. Three …Extremes (Hong Kong, Japan, S.Korea) 2004
Μία ταινία αποτελούμενη από τρεις διαφορετικές ταινίες από τρεις διαφορετικές χώρες της Ασίας – Dumblings, σε σκηνοθεσία Fruit Chan (Hong Kong), Cut, σε σκηνοθεσία Park Chan-Wook (S. Korea) και Box, σε σκηνοθεσία Takashi Miike (Japan).
Στο Dumblings, μια ηθοποιός είναι τρομοκρατημένη επειδή γερνάει και χάνει την εμφάνισή της.
Ψάχνει τη θεραπεία σε μια γυναίκα που μαγειρεύει ζυμαρικά, τα οποία περιέχουν ένα θαυματουργό συστατικό αναζωογόνησης.
Το συστατικό είναι απαίσιο, αλλά η ηθοποιός θα κάνει τα πάντα για να διατηρήσει τα νιάτα της.
Στο Cut, ένας ψυχωτικός κομπάρσος κρατά το σκηνοθέτη και τη σύζυγό του όμηρους, ενώ τους αναγκάζει να παίξουν σαδιστικά παιχνίδια.
Θα κόβει ένα δάχτυλο της συζύγου κάθε πέντε λεπτά, αν δεν συμμορφωθούν.
Στο Box, μια νεαρή γυναίκα έχει επαναλαμβανόμενα όνειρα ότι είναι θαμμένη στο χιόνι.
Σιγά σιγά, θα συνειδητοποιήσει ότι σχετίζονται με την εξαφανισμένη αδερφή της.
Σκηνοθετημένο από τρία από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην Ασία, το Three …Extremes είναι ένα αριστούργημα Ασιάτικου τρόμου, κομψό τεχνικά και με απίστευτη οπτική που θυμίζει …Argento!
Και οι τρεις ταινίες είναι πολύ καλές και εξαιρετικά διασκεδαστικές, κάθε μία από αυτές αντανακλά την κουλτούρα της πατρίδας του σκηνοθέτη.
Σας προειδοποιώ πάντως, χρειάζεται γερά στομάχια.
Ειδικά το Dumblings (το οποίο έγινε αργότερα και ξεχωριστή ταινία) είναι το πιο αμφιλεγόμενο, με τα ηχητικά εφέ της γυναίκας που μασάει και καταπίνει …αποβληθέντα έμβρυα (!!!) να είναι πραγματικά …δυσκολοχώνευτα.
Συνέχεια με τη πρώτη δεκάδα.
Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς.
Post a Comment