Παγιδευμένη Ψυχή: Κεφάλαιο 2 - Insidious: Chapter 2 review

Αιματοβαμμένα υπερβίαια σπλάτερ και haunted house ταινίες με υπερφυσικά στοιχεία φαίνεται να μονοπωλούν το ενδιαφέρον των περισσότερων αμερικανων δημιουργών (ή παραγωγών) ταινιών τρόμου την τελευταία δεκαετία. 

Και όχι άδικα, αφού οι ταινίες αυτές κερδίζουν πολλά χρήματα σε χαμηλά μπάτζετ. 

Ο Αυστραλός σκηνοθέτης James Wan έχει πετύχει και στις δύο κατηγορίες.
Ποιος μπορεί να ξεχάσει το πρώτο Saw ή τα πιο πρόσφατα Insidious και The Conjuring. 

Και παρότι η βία του Saw και όλων των σίκουελ και απομιμήσεων που δημιούργησε έχει δώσει καλές ταινίες και σίγουρα έχει τους θαυμαστές της, ο James Wan που έχει ωριμάσει αρκετά τα τελευταία χρόνια, ενδιαφέρεται περισσότερο για τις ταινίες τρόμου που βλέπαμε τις παλαιότερες δεκαετίες και δεν περιέχουν αίμα και σωματική βία. 

Το χαμηλού μπάτζετ Insidious που κυκλοφόρησε πριν τρία χρόνια βρήκε κοινό στις αίθουσες και αργότερα στο home cinema, και μεταξύ άλλων μας έμαθε πως τα πνεύματα δεν στοιχειώνουν σπίτια αλλά ανθρώπους, και μας έδειξε πως τα jump scares μπορούν να είναι αποτελεσματικά χωρίς να πειράζουν την αφήγηση της ιστορίας (κάτι που είδαμε και στο περσινό Sinister).

Το Insidious: Chapter 2 ξεκινάει με ένα flahsback από την παιδική ηλικία του πρωταγωνιστή Josh Lambert, όπου μαθαίνουμε πως έχει βιώσει και στο παρελθόν μεταφυσικές εμπειρίες... και γρήγορα μας μεταφέρει χρονικά εκεί που τελείωσε η πρώτη ταινία. 

Για όσους δεν θυμούνται, ένα κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας έχει πεθάνει και υπάρχουν υποψίες πως ο Josh Lambert (Patrick Wilson, The Conjuring) έχει κάποια σχέση με το συμβάν. 

Η γυναίκα του Renai Lambert (Rose Byrne, The Internship) και η μητέρα του Lorraine Lambert (Barbara Hershey, Insidious) ανακρίνονται από την αστυνομία και δεν είναι σίγουρες για το τι συνέβη εκείνο το βράδυ. 

Στην προσπάθειά τους να κάνουν μία καινούργια αρχή, μετακομίζουν στο σπίτι όπου ο Josh μεγάλωσε ...σύντομα όμως συνειδητοποιούν πως τα πράγματα δεν πρόκειται να ηρεμήσουν.

Μπορώ να πω με ικανοποίηση πως το δεύτερο Insidious δεν πέφτει στην παγίδα των περισσότερων σίκουελ, στα οποία βλέπουμε μία επανάληψη της πρώτης ταινίας σε υψηλότερο μπάτζετ. 

Το πρώτο Insidious ήταν από τις πρώτες ταινίες που χρηματοδότησε στη φόρμα microbudget η επιτυχημένη blumhouse productions, ενώ το φετινό The Conjuring ήταν μία στουντιακή ταινία τρόμου με ένα υψηλό σχετικά μπάτζετ. 

Το Insidious Chapter 2 επωφελείται και από τις δύο προηγούμενες ταινίες, αφού ο σκηνοθέτης James Wan γνωρίζει τις τεχνικές για να τρομάξει το κοινό ακόμα και με περιορισμένα - για τα δεδομένα του Χόλιγουντ - χρήματα, ενώ ερχόμενος από το The Conjuring που είχε μία παραδοσιακή αφήγηση να τον κρατάει πίσω, είναι έτοιμος να διασκεδάσει το κοινό και να δοκιμάσει καινούργια πράγματα.

Οι James Wan και Leigh Whannell (μόνιμος συνεργάτης του πρώτου πριν ακόμα την εποχή του Saw) δεν είναι οι συνηθισμένοι άνθρωποι που κάνουν ταινίες τρόμου. 

Στο Insidious 2 κρατούν στοιχεία που υπάρχουν στις haunted house ταινίες, μαζεύουν σκηνές που λειτουργούν σαν φόρος τιμής κλασικών ταινιών του είδους όπως τα The Shining, Carnival of Souls, Psycho και παίρνουν ρίσκα που μάλλον θα διχάσουν το κοινό.

Ο σεναριογράφος Leigh Whannell μέσα από μία τυπική πλοκή, προσπαθεί να εμβαθύνει στον κόσμο που γνωρίσαμε στην πρώτη ταινία χωρίς να αφήνει αναπάντητα ερωτήματα και δίνοντας πολλές χιουμοριστικές σκηνές. 

Ένας πεθαμένος χαρακτήρας που επιστρέφει στη ζωή λέει χαρακτηριστικά "So that's what that was about", κάτι που συνοψίζει τις σκέψεις που κάναμε οι θεατές μετά τις ταινίες Saw και τις πολλές ανατροπές τους, στις οποίες οι Whannell και Wan είχαν συμμετοχή. 

Δίνει επίσης στον εαυτό του και στην Barbara Hershey που υποδύεται την Lorraine Lambert ένα μεγαλύτερο ρόλο. 

Οι δυο τους μαζί με τη βοήθεια δύο ακόμα ερευνητών δημιουργούν μία μικρή ομάδα και αναζητούν την προέλευση ενός χαρακτήρα.

Ο James Wan αποδεικνύει ακόμα μία φορά πως είναι σκηνοθέτης που ξέρει πως να τρομάξει το κοινό. 
Δεν μένει όμως εκεί. 

Αλλάζει εντελώς τον τόνο από την πρώτη ταινία και το τελικό αποτέλεσμα τον δικαιώνει. 

Ο ρυθμός είναι καλύτερος, το χιούμορ δεν παρεμβαίνει στην τρομακτική ατμόσφαιρα, ενώ βλέπουμε πως τα κλισε του είδους (ντουλάπες, πόρτες, ηλικιωμένες γυναίκες, τρομακτικά παιχνίδια) μπορούν να χρησιμοποιηθούν αποτελεσματικά. 

Σημαντική και η συμβολή των John R. Leonetti (διευθυντής φωτογραφίας) και Joseph Bishara (συνθέτης) που δούλεψαν προηγουμένως και στα Insidious - The Conjuring, αλλά και των ηθοποιών, μεταξύ των οποίων η Rose Byrne και η γνωστή από το The House of the Devil, Jocelin Donahue. 

Αναφέρω ξεχωριστά τον υποτιμημένο Patrick Wilson που φαίνεται πως διασκεδάζει αρκετά σε ένα απαιτητικό ρόλο και καταφέρνει να βγάλει πολλά γέλια και να δημιουργήσει ένα χαρακτήρα τον οποίο μόνο ο Jack από το The Shining μπορεί να κοντράρει σε χιούμορ και τρόμο.

Προηγουμένως μίλησα για τα ρίσκα που παίρνουν οι δημιουργοί και η αλήθεια είναι πως το Insidious Chapter 2 θα διχάσει το κοινό, δεν θα βρει τους υποστηρικτές που είχε η πρώτη ταινία και θα ξεχαστεί πιο εύκολα. 

Από τις ευαισθησίες του θεατή στα παραπάνω θα εξαρτηθεί αν θα ανταποκριθεί στο φιλόδοξο εγχείρημα των James Wan και Leigh Whannell, που παραμένει διασκεδαστικό σε όλη τη διάρκειά του. 

Η ατμόσφαιρα είναι δυνατή και το χιούμορ δίνει μία ακόμα μία διάσταση. 
Έτσι, το Insidious Chapter 2 είναι από τις λίγες περιπτώσεις όπου το σίκουελ είναι καλύτερο από την πρώτη ταινία. 

Ο James Wan που αφήνει τις ταινίες τρόμου για υπερπαραγωγές, ξεκινώντας με το Fast and Furious 7, αποδεικνύει πως ξέρει όσο λίγοι τι χρειάζεται μία τρομακτική ταινία δίνοντας εδώ μία από τις καλύτερες δουλειές του και αφήνοντας τον Leigh Whannell να συνεχίσει τη μυθολογία των δύο πρώτων ταινιών. 

Ναι θα υπάρξουν συνέχειες.

Γιάννης Χατζόπουλος.

Release Dates:
13 September, 2013 (USA)
31 October, 2013 (Greece)


Insidious: Chapter 2 trailer # 2 by Horrorant