The Call review

Μερικές φορές σκεφτόμαστε ότι κάποια επαγγέλματα είναι πολύ αγχωτικά, σε σημείο που μπορούν να σου καταστρέψουν τη μέρα μέσα σε ένα δευτερόλεπτο, μέσα σε μια στιγμή. 

Με μία  λάθος κίνηση μπορεί να ταρακουνηθεί η αξιοπιστία σου ή ακόμα και να στιγματιστεί η ζωή κάποιου άλλου εξαιτίας ενός λάθους που έγινε χωρίς πρόθεση, είτε από απροσεξία είτε από απερισκεψία. 

Όπως και να είναι, σίγουρα θα σε επηρέαζε πολύ. 

Αυτό συνέβη και στην Halle Berry η οποία πρωταγωνιστεί στο καινούριο θρίλερ του Brad Anderson που μας είχε χαρίσει το εξαιρετικό The Machinist πριν από μερικά χρόνια.

Στην ιστορία της ταινίας βλέπουμε την Jordan Turner ( Halle Berry, Dark Tide) να εργάζεται στο τηλεφωνικό κέντρο άμεσης επέμβασης του αστυνομικού τμήματος του Λος Άντζελες. 

Κάποια στιγμή λαμβάνει τηλεφώνημα από ένα τρομαγμένο κορίτσι, το οποίο βρίσκεται στο σπίτι του και κάποιος άγνωστος προσπαθεί να την σκοτώσει. 

Η Jordan προσπαθώντας να της δώσει τις σωστές οδηγίες όπως οφείλει, κάνει ένα θανάσιμο λάθος. 

Το μη αναστρέψιμο αποτέλεσμα του λάθους της την καταβάλει αρκετά, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να συνεχίσει να κάνει την δουλειά της με σιγουριά, ηρεμία και καθαρό μυαλό, τα οποία είναι απαραίτητα για να βοηθά τους απελπισμένους πολίτες που την καλούν. 

Στη συνέχεια, ένα άλλο τηλεφώνημα από μία κοπέλα (Abigail Breslin, New Year's Eve) που απήχθη και βρίσκεται στο πίσω μέρος ενός αυτοκινήτου, την ενεργοποιεί και θέτει ως  αυτοσκοπό να βοηθήσει την μικρή να σωθεί και να συλληφθεί ο δολοφόνος. 

Η σκηνή καταδίωξης του αυτοκινήτου με τον απαγωγέα και τη μικρή στο πίσω μέρος του αμαξιού, σε συνδυασμό με την Jordan Turner να προσπαθεί να δώσει τις σωστές οδηγίες ώστε να βρεθεί το αυτοκίνητο, μπορούμε να πούμε ότι αποτελεί μία αρκετά δυνατή σεκάνς καταδίωξης και αγωνίας, που θα βοηθήσει να κρατηθεί ο θεατής με τα μάτια ανοιχτά και να μην νιώσει άβολα για αυτό που τον ακολουθεί.

Η ταινία είχε budget $13 εκατομμύρια, τα οποία απόσβεσε με τα $17 εκατομμύρια στο άνοιγμα που έκανε το πρώτο τριήμερο της προβολής της. 

Το γεγονός αυτό αποδεικνύει ότι ήταν εμπορική επιτυχία και μας δίνει την εντύπωση ότι ενδεχομένως να ακολουθήσει και κάποιο sequel.  

Η ταινία προοριζόταν να γίνει τηλεοπτική σειρά χωρίς όμως να αποκλείεται ένα τέτοιο εγχείρημα κάποια στιγμή.

Για να μπορέσει η Halle Berry να μπει στο πετσί του ρόλου, αναγκάστηκε να πηγαίνει σε κάποια τηλεφωνικά κέντρα της αστυνομίας και να παρακολουθεί τους τηλεφωνητές πως κάνουν τη δουλειά τους. 

Τι είδους τηλεφωνήματα μπορεί να δέχονται και πως αυτοί αντιδρούν ώστε με ψυχραιμία, να βοηθήσουν αφενός τον άνθρωπο που κινδυνεύει από την άλλη μεριά της γραμμής αλλά και να υπάρξει σωστή συνεννόηση με τα περιπολικά και τους αστυνομικούς που θα επιμεληθούν της κατάστασης. 

Το ίδιο συνέβη και με τον συμπρωταγωνιστή της, τον Morris Chestnut (Identity Thief), ο οποίος με τον ρόλο του ως επικεφαλής της αστυνομικής μονάδας για την υπόθεση της απαγωγής, ακολούθησε αντίστοιχες πραγματικές αστυνομικές μονάδες να προσπαθούν να λύσουν κάποιες υποθέσεις. 

Η ταινία σε γενικές γραμμές χρησιμοποιεί σωστά το στοιχείο του σασπένς και της αγωνίας, ξεφεύγοντας όμως αρκετά από τον ρεαλισμό και τα έξυπνα σεναριακά παιχνίδια. 

Παρακολουθούμε το διαρκές κυνηγητό ενός απαγωγέα, το οποίο από ένα σημείο και μετά κουράζει καθώς δεν παρακολουθούμε καθόλου την σχέση του απαγωγέα με το θύμα αλλά μόνο την βασική μας πρωταγωνίστρια, να προσπαθεί να δώσει τις σωστές οδηγίες μέσω τηλεφώνου. 

Αυτό, μας βοηθά να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι οι χαρακτήρες είναι αρκετά επιφανειακοί, χωρίς να γνωρίζουμε αρκετά για το παρελθόν τους αλλά και χωρίς να υπάρχει κάποια ουσιαστική πληροφορία για αυτούς. 

Η ιστορία εκτυλίσσεται με αρκετά προβλέψιμο τρόπο, ενώ το τουίστ προς το τέλος με την αντίδραση της Halle Berry να πάρει τον νόμο στα χέρια της, μπορούμε να πούμε ότι είναι φτηνό και πέρα για πέρα κάθε λογικής. 

Ουσιαστικά η δράση προωθεί την πλοκή και όχι το ανάποδο. 
Αυτό το γεγονός, μας κάνει να πούμε ότι η ταινία χάνει σε πρωτοτυπία και ακολουθεί την πεπατημένη πολλών αντίστοιχων ταινιών του είδους. 

Είναι δηλαδή χιλιοειπωμένο και χιλιοειδωμένο.  
Ο κακός της υπόθεσης δεν έχει κανένα λόγο να κάνει αυτά που κάνει, παρόλο που ο Μichael Eklund (The Day) μπορούμε να πούμε ότι είναι ο μόνος που σώζει την κατάσταση από πλευράς ερμηνειών.

Ειδικότερα, οι ερμηνείες είναι κακές, με μια Halle Berry (που όσο και να την συμπαθούμε μετά τις αποκαλύψεις της στο “Kωδικός Swordfish”) να έχει αφήσει πολύ μακριά τις ερμηνευτικές τις ικανότητες στον Χορό Των Τεράτων και να μας απογοητεύει όλο και περισσότερο. 

Ο λόγος είναι ότι προσπαθεί να μας πείσει με πάρα πολλούς τρόπους ότι αγωνιά για να βρει τον δολοφόνο, αλλά δυστυχώς  δεν μας πείθει με τίποτα. 
Το μαλλί της βέβαια είναι εξαιρετικό όπως πάντα!

Σαν συμπέρασμα, θα λέγαμε ότι η ταινία πετυχαίνει το σκοπό της αλλά χωρίς να δίνει καθόλου βάση στο σενάριο παρά μόνο στον τρόπο που είναι γυρισμένο.
Δηλαδή, μια ταινία αγωνίας με πολύ κυνηγητό και δράση. 

Επιπλέον, βάση ατμόσφαιρας και θεματολογίας ένα θρίλερ χωρίς πολλές προσδοκίες αλλά γνωρίζουμε ότι θα περάσουμε καλά τα 94 περίπου λεπτά που διαρκεί και θα απορροφηθούμε στον ανελέητο κυνήγι του άρρωστου ψυχασθενούς που σκοτώνει χωρίς λόγο κόσμο.

Η σκηνοθεσία της ταινίας του Brad Anderson είναι κάπως νευρική, χωρίς να μας αφήνει να είμαστε το τρίτο μάτι του σκηνικού, αλλά μας κουράζει ακολουθώντας συνέχεια την Halle Berry έστω και σε στιγμές που δεν χρειάζεται. 

Προσεγμένα πλάνα και μία εξαιρετική σκηνή καταδίωξης χωρίς όμως να έχει κάτι το ιδιαίτερο. 

Η γνώμη μου είναι ότι τον περιόρισε το σενάριο και έχοντας ως λογική να μπαλώσει τις τρύπες του σεναρίου, αναγκαστικά παρασύρθηκε από τη λογική της ταινίας δράσης. 

Όσον αφορά την σκηνοθεσία. 
Βέβαια, η ταινία προσφέρεται για καθαρά crime movie και φυσικά θα μπορούσαμε να την χαρακτηρίσουμε έτσι.

Στο μοντάζ έχει γίνει καλή δουλειά, καθώς δεν μας αφήνει να χαλαρώσουμε ιδιαίτερα και μας αποσπά την προσοχή από τις ατέλειες της ταινίας που αναφέραμε πριν. 

Υπάρχει ρυθμός και ένταση και με τις γρήγορες εναλλαγές πλάνων, μας αγχώνει για την εξέλιξη της ιστορίας.

Δυστυχώς η Halle Berry σύμφωνα με τα κέρδη της ταινίας, είναι αγαπητή στον κόσμο όπως και σε εμάς. 

Αυτό όμως σημαίνει ότι ενδεχομένως να ακολουθήσουν και άλλες τέτοιες ατυχείς στιγμές στην καριέρα της και εμείς να προσπαθούμε με αγωνία να βρούμε μία ταινία της που να μας άρεσε την τελευταία δεκαετία.

Δημήτρης Βαβάτσης.

The Call trailer από Horrorant