Silent Night review

Γράφει ο Νίκος Σιδεράς.

Χριστούγεννα πλησιάζουν και επειδή γνωρίζω ότι για πολλούς η συγκεκριμένη εορταστική περίοδος είναι  ανυπόφορη έως μισητή, τους φέρνω καλά νέα: μόλις κυκλοφόρησε το - όχι και τόσο πιστό - remake μιας από τις καλύτερες χριστουγεννιάτικες ταινίες τρόμου όλων των εποχών, του θρυλικού Silent Night, Deadly Night!

Εδώ οι χαρούμενες γιορτινές μελωδίες και τα γλυκανάλατα  στημένα χαμόγελα όχι μόνο  δεν έχουν θέση, αλλά έχουν αντικατασταθεί από τα ουρλιαχτά και τον τρόμο που διαγράφεται στα πρόσωπα των θυμάτων του πιο αιμοδιψούς Άγιου Βασίλη που είδατε ποτέ!

Το ξέρω, το λατρέψατε ήδη!

Αφού λοιπόν οι επανεκκινήσεις των A- list horror άρχισαν να εξαντλούνται, οι μεγάλες εταιρίες παραγωγής άρχισαν να ψαχουλεύουν εκείνες τις μικρές σκοτεινές απολαύσεις που είναι περισσότερο γνωστές στους μυημένους αυτού του είδους.

Έτσι δεν ήθελε και πολύ το Silent Night, Deadly Night του 1984 να βγει από το συρτάρι για ένα καλό «ξεσκόνισμα» και μια γερή αναδιατύπωση μέσα από τη φρέσκια σκηνοθετική ματιά του νεαρού Steven C. Miller (The Agression Scale).

Με έκδηλη την αγάπη του για τις ταινίες τρόμου, ο 31χρονος σκηνοθέτης προσπάθησε να μείνει πιστός στο κλίμα τoυ πρωτότυπου, αξιοποιώντας παράλληλα τα σύγχρονα μέσα τεχνολογίας και  προσθέτοντας - ευτυχώς για μας - ακόμα περισσότερο gore.

Πριν όμως κρίνουμε το τελικό αποτέλεσμα ας θυμηθούμε κάποια πράγματα από την υπόθεση:



Τη νύχτα των Χριστουγέννων μια μικρή πόλη θα δεχτεί την επίσκεψη ενός  Άγιου Βασίλη αλλιώτικου από τους άλλους.

Μπορεί η μακριά λευκή γενειάδα και η κατακόκκινη στολή να βρίσκονται στη θέση τους, αντί όμως για σάκο με δώρα κρατά τσεκούρι και φλογοβόλο, ενώ στο μυαλό του δεν έχει την πραγματοποίηση των επιθυμιών των μικρών παιδιών, αλλά μια λίστα θανάτου που πρέπει να φέρει εις πέρας πάση θυσία!

Με γνώμονα την εκδίκηση και το μίσος, θα επιχειρήσει να δολοφονήσει με κάθε δυνατό τρόπο τους ανυποψίαστους και χαρωπούς κατοίκους της πόλης, χωρίς κανέναν απολύτως δισταγμό.

Όταν μάλιστα στο παιχνίδι θα μπουν και οι τοπικές αρχές με επικεφαλής τον έμπειρο σερίφη Cooper (Malcolm McDowell, Excision) και την πιστή μα αμήχανη βοηθό του Aubrey (Jaime King, Mother’s Day), τα πράγματα θα δυσκολέψουν επικίνδυνα για όλους.

Τα πτώματα θα αρχίσουν να  αυξάνονται με ταχύτατους ρυθμούς, το αίμα να ρέει χωρίς σταματημό και ο  διαταραγμένος serial killer να δρα ανεξέλεγκτα, χωρίς να μπορεί να τον σταματήσει κανείς!

Έτσι σιγά σιγά το γιορτινό κλίμα θα αλλάξει ολοκληρωτικά και μια τυπικά χαρούμενη βραδιά δεν θα αργήσει να μετατραπεί σε ζωντανό εφιάλτη όπου ακόμα κι οι δυνατοί θα παρακαλέσουν για τη ζωή τους.

Γιατί αυτά τα Χριστούγεννα ο Άγιος Βασίλης είναι αποφασισμένος να πάρει επιτέλους την εκδίκηση που χρόνια περίμενε… ακόμα κι αν αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να λερώσει τη λευκή του γενειάδα με… αίμα.

Το Silent Night μπορεί να μην είναι το καλύτερο σύγχρονο Christmas horror flick που γυρίστηκε ποτέ, είναι όμως σίγουρα από τα λίγα που μπορείς να παρακολουθήσεις μέχρι τέλους, χωρίς να σε πάρει ο ύπνος!

Είναι αλήθεια πως είχαμε καιρό να δούμε ταινία τρόμου που να διαδραματίζεται σε γιορτινή περίοδο και η αγωνία μας ήταν μεγάλη όταν ακούσαμε για πρώτη φορά ότι ένα μεγάλο στούντιο ανέλαβε να φέρει ξανά κοντά μας ένα από τα πιο αξιομνημόνευτα slasher των 80’s.

Πολλοί βέβαια δεν είδαν με καλό μάτι τη συγκεκριμένη είδηση και περίμεναν με την πένα τους έτοιμη να στάξει δηλητήριο…

Δυστυχώς όμως η κυκλοφορία του φιλμ πριν λίγες μέρες τους διέψευσε σε μεγάλο βαθμό, κι αυτό γιατί το τελικό αποτέλεσμα κρίθηκε ως επί το πλείστον επιτυχημένο.

Και για να το αναλύσουμε περαιτέρω, το Silent Night  μπορεί να είναι ένα φτωχό πλην τίμιο, κλασικής δομής slasher, αποδεικνύεται όμως κλάσεις  ανώτερο από το μέσο όρο αντίστοιχων προσπαθειών, ενώ τολμά να σπρώξει τα όρια και να προσδώσει αυτό το κάτι παραπάνω που το διαχωρίζει φανερά από τα υπόλοιπα χολιγουντιανά remakes.

Διασκεδαστικό και ατμοσφαιρικό, σε βάζει γρήγορα στην υπόθεση και δεν αναλώνεται σε άσκοπους εντυπωσιασμούς ή αχρείαστες υποϊστορίες για να γεμίσει τρύπες.

Είναι φανερό  επίσης πως έχει επίγνωση της ταυτότητας του, δίνοντας στο θεατή αυτό που ακριβώς υπόσχεται το περιεχόμενο του, δηλαδή: γνήσιο τρόμο, ευφάνταστες δολοφονίες, κλιμακούμενη δράση, σαρδόνιο χιούμορ και έναν αξιοπρόσεκτο, επιβλητικό φονιά που διψάει για εκδίκηση.

Στα συν του φιλμ είναι φυσικά και οι ιδιαίτερα αξιόλογες ερμηνείες, με μια Jaime King να αποδεικνύει για ακόμη μια φορά, μετά τα Mother’s Day, My Bloody Valentine 3D και Sin Sity, πόσο καλή ηθοποιός είναι, και πόσο πολύ της ταιριάζει το συγκεκριμένο είδος.

Είμαι βέβαιος πως με μια άλλη πρωταγωνίστρια ο ρόλος της δεν θα είχε την εμβάθυνση που του έδωσε και πως το συνολικό αποτέλεσμα θα ήταν αισθητά κατώτερο.

Στον αντίποδα, ο θρυλικός πια Malcolm McDowell, φέρνει μια πιο cult νότα στην όλη ατμόσφαιρα, όμως τόσο ο ρόλος του όσο και το υπερβολικό παίξιμο του, δίνουν έντονα την αίσθηση καρικατούρας, αγγίζοντας πολλές φορές τα όρια του γελοίου.

Κι ενώ το Silent Night σε γενικές γραμμές  'έχει το πακέτο', χάνει πόντους από το ομολογουμένως αδύναμο και προχειρογραμμένο σενάριο του.

Καταρχάς, αδυνατεί να χειριστεί την ενδιαφέρουσα ιδέα του πρωτότυπου φιλμ και σε μεγάλο βαθμό απομακρύνεται από αυτή χωρίς να εκμεταλλευτεί όσο θα μπορούσε τις ενδιαφέρουσες προεκτάσεις της.

Με αυτόν τον τρόπο η ταινία χάνει μεγάλο μέρος από το μυστήριο της, αφού αφήνονται αναξιοποίητες ή ανολοκλήρωτες, πολλές κεντρικές ιδέες που θα έδιναν άλλο βάθος στην όλη προσπάθεια.

Επίσης οι διάλογοι μεταξύ των ηρώων ξεφεύγουν συχνά από τα όρια του καλού γούστου και της γενικότερης χιουμοριστικής διάθεσης που υπάρχει, υποβιβάζοντας έτσι την προσπάθεια που γίνεται καθ’ όλη τη διάρκεια, τόσο σκηνοθετικά όσο και ερμηνευτικά.

Πραγματικά θα μείνετε άφωνοι, με μερικές από τις γελοιωδέστατες ατάκες που ακούγονται από τους πρωταγωνιστές, συνήθως λίγο  πριν πέσουν στα χέρια του αιμοδιψούς Άγιου Βασίλη.

Να μην μιλήσω για τις αψυχολόγητες αντιδράσεις τους στην προσπάθεια τους να γλυτώσουν απ' αυτόν… ειδικά δε η γυμνόστηθη επίδοξη πορνοστάρ θα μου μείνει αξέχαστη, όχι μόνο για τη βλακεία που κουβαλά (εντάξει ο σεναριογράφος φταίει γι’ αυτό) αλλά και για το άδοξο, υπέρ-splatter, τέλος της.

Αν παραβλέψετε όμως αυτές τις κακές στιγμές θα βρεθείτε μπροστά σε ένα καλοδουλεμένο και διασκεδαστικό slasher, γεμάτο ανατριχιαστικές σκηνές και βέβηλο χιούμορ, ιδανική ευκαιρία για να κανιβαλίσετε τις γιορτές που έρχονται.

Και αν σας άνοιξε η όρεξη και δε χορτάσατε από τις ανατριχίλες του Silent Night, το διπλό αφιέρωμα με τα καλύτερα Christmas Horror θα σας βγάλει από τη δύσκολη θέση, προτείνοντάς σας 10 εγγυημένες χριστουγεννιάτικες τρομάρες!

 
Silent Night trailer από Horrorant