Meeting Evil review

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς.

Το Meeting Evil είναι μια ταινία που απαιτεί από τους θεατές του να κάνουν shut down στο γενικό του μυαλού τους και να αντισταθούν σε κάθε εξωτερική εισβολή της κοινής λογικής, διαφορετικά καταστρέφεται η όποια διασκέδαση στη διάρκεια της προβολής.

Θα πρέπει να είναι σε θέση να καταπιούν πελώρια κενά στο σενάριο, απύθμενα χαντάκια στη κοινή λογική και το απόλυτο κενό στο προσχηματικό φινάλε.

Επίσης, θα πρέπει να μην ενοχλούνται από κακές ερμηνείες, υπερβολικές καρτουνίστικες γκριμάτσες και γενικά την αίσθηση της αγγαρείας εκ μέρους των ηθοποιών (ειδικά του ήρωα).

Αν μπορείτε να τα κάνετε αυτά, το Meeting Evil θα σας προσφέρει μιάμιση ώρα light αγωνίας – περισσότερο περιέργεια – και δε θα μετανιώσετε για το χαμένο χρόνο σας.

Αλλά, αν μπορούσατε να τα κάνετε αυτά, δε θα διαβάζατε Horrorant, οπότε λογικά το Meeting Evil δεν είναι για σας.

Ένας κτηματομεσίτης που δεν μπορεί να ελέγξει τα αυξανόμενα χρέη του, τη γκαντεμιά στη δουλειά του και την αποξένωση από την οικογένειά του, ο John (Luke Wilson, Death at a Funeral), κρύβει πολλά μυστικά από τη σύζυγό του Joanie (Leslie Bibb, Zookeeper) και καταλήγει ένα αλκοολικό ναυάγιο...



Τη στιγμή που φτάνει στο τέλος των αντοχών του και αρχίζει να σκέφτεται να δώσει ένα τέλος, μπαίνει στη ζωή του ο Richie (Samuel L. Jackson, The Avengers), ένας επιθετικός επισκέπτης που τον παρασύρει με φιγούρες εξουσίας και εκφοβισμού, καλώντας τον να ακολουθήσει το παράδειγμά του.

Όταν αυτές οι πράξεις ελέγχου γίνονται όλο και περισσότερο βίαιες και δολοφονικές, ο John σχεδόν παραλύει από τον φόβο, αβέβαιος για το πώς πρέπει να αντιδράσει σε πιθανή προσωπική πρόκληση.

Φυσικά, αυτή δεν αργεί και πολύ να συμβεί.

Καθώς τα πτώματα συσσωρεύονται, ο Richie στρέφει το ενδιαφέρον του στη σύζυγο Joanie, αφήνοντας τον John πανικόβλητο, παρέα με τη πρώην ερωμένη του Tammy (Peyton List), η οποία βρίσκεται κι εκείνη στη γραμμή πυρός του μυστηριώδη άνδρα.

Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για βιβλίο (του Thomas Berger εκδοθέν το 1992), το σενάριο του Chris Fiser (ο οποίος έκανε και τη σκηνοθεσία) είναι για γέλια.

Μια πιθανή ψυχολογική σπουδή στην επιθετική συμπεριφορά από έναν κατά βάση δειλό και αποτυχημένο άνθρωπο, καταλήγει σε ένα θρίλερ αγωνίας με καταφανέστατες ανακολουθίες στη κοινή λογική, ένα παράλογο fest ενεργειών που δεν μπορούν να δικαιολογηθούν σε καμία περίπτωση.

Το πώς παραμένουν μαζί οι δύο άνδρες, μετά από άγριες δολοφονίες μπροστά στα μάτια των δύο ‘αθώων’ (John και Tammy) είναι απίστευτα ηλίθιο για να το συγχωρήσει κανείς.

Προφανώς, όταν γράφεις βιβλίο μπορείς να αναλύσεις σε 10 σελίδες τη ψυχοσύνθεση της στιγμής και να χτίσεις ένα προφίλ χαρακτήρων με την άνεση σου – άρα και να δικαιολογήσεις πειστικά το γιατί ο ήρωας ακολουθεί τον κακό τύπο - στη ταινία όμως, το μόνο που καταφέρνεις είναι να προκαλείς τη νοημοσύνη των θεατών.

Μια υποβόσκουσα αγωνία και το μυστήριο γύρω από τον άγνωστο τρελό πιστολά-psycho βοηθάει το φιλμ στην αρχή, μέχρι να πάρει τη θέση του μια παράξενη τροπή που αφορά τις προθέσεις του John και της γυναίκας του.

Από εκεί και πέρα, και μέχρι το τζούφιο, ολίγον κουφό και εντελώς απογοητευτικό φινάλε, η ταινία ξεφουσκώνει ακόμη και από το όποιο αγωνιώδες κλίμα υπήρχε αρχικά.

Η επιλογή των ηθοποιών, αν και είναι εν γένει εύστοχη (ο Wilson είναι ο κατάλληλος άνθρωπος να παίζει δειλούς, άτολμους και αποτυχημένους χαρακτήρες, ενώ ο Jackson ό,τι πρέπει για κακός μυστήριος), μάλλον ήταν μονόπλευρη.

Εννοώ ότι οι δύο ηθοποιοί παίζουν σαν να μην ήθελαν να παίξουν σε αυτό το φιλμ, με τον πρώτο να είναι προφανώς τσαντισμένος με τον ατζέντη του που του έδωσε αυτή την αρπαχτή και να μην το κρύβει, και τον δεύτερο να υπερβάλει συνεχώς με γκριμάτσες, λες και υποδύεται χαρακτήρα βγαλμένο από κόμικ σε ταινία του Zack Snyder!

Ενδιάμεσα, υπάρχει και ένα διαδικαστικό στοιχείο με δύο αστυνομικούς – Tracie Thorms (Looper) και Muse Watson – που ακολουθούν το μονοπάτι των αιματοχυσιών του Richie, αλλά η προσθήκη τους το μόνο που καταφέρνει είναι να διακόπτει τον όποιο γοργό ρυθμό υπάρχει κατά διαστήματα.

Το Meeting Evil είναι μια μετριότατη ταινία, μια ατυχής προσπάθεια να μεταφερθεί στην οθόνη ένα βιβλίο που βασίζεται στην ψυχολογία και τη σπουδή των χαρακτήρων του.

Κάτι τέτοιο απαιτεί σενάριο που πολύ λίγοι θα μπορούσαν να γράψουν.
Μερικοί, δε θα’πρεπε να το επιχειρήσουν καν.

 
Meeting Evil trailer από FilmBoy-gr