Wrong Turn 5: Bloodlines review

Γράφει ο Νίκος Σιδεράς.

Ας πάρουμε λίγο τα πράγματα από την αρχή…

Έτος 2003 και μια μικρή ταινία τρόμου ονόματι Wrong Turn (No 6 στο Top-10 Summer Horror Movies) κυκλοφορεί στους κινηματογράφους και συναντά ανέλπιστη επιτυχία, δεδομένου του βεληνεκούς της.

Όταν μάλιστα κυκλοφορεί και στην αγορά του DVD ξεπουλάει σαν ζεστό ψωμί, ειδικότερα στους κύκλους των horror fans.

Η αγάπη του κοινού γι’ αυτό το απολαυστικά παλιομοδίτικο horror οδηγεί 4 χρόνια αργότερα, σε ένα αξιοπρεπέστατο sequel με πολύ αίμα και μια απίστευτη εναρκτήρια σκηνή που συζητήθηκε (δείτε την ΕΔΩ).

Το Wrong Turn 2: Dead End, όπως και τα επόμενα που ακολούθησαν, διατέθηκε απευθείας προς ενοικίαση.

Δύο χρόνια μετά και το Wrong Turn 3: Left For Dead είναι γεγονός!
Τι κι αν γνωρίζει σχετική επιτυχία στο χώρο των DVD, αποδεικνύεται κατώτερο των προσδοκιών, αποτελώντας ίσως το χειρότερο της πεντάδας.

Παρόλα αυτά οι εμπνευσμένοι θάνατοι καλά κρατούν, σκορπώντας για ακόμη μια φορά αμέτρητες ανατριχίλες !

2011 και το διάσημο πλέον franchise αποκτά το δικό του prequel με τίτλο: Wrong Turn 4: Bloody Beginnings.

H μυθολογία της οικογένειας κανιβάλων κατά κάποιο τρόπο ανανεώνεται, φωτίζονται άγνωστες πτυχές του γενεαλογικού της δέντρου, αλλά δυστυχώς το τελικό αποτέλεσμα κρίνεται ανεπιτυχές και με δυσκολία πιάνει τη βάση.

Υπάρχουν βέβαια μερικές πραγματικά ενοχλητικές σκηνές gore και αρκετοί πετυχημένοι θάνατοι, αλλά - όπως παρατήρησε κι ο Κωνσταντίνος στο review του - οι αμέτρητες σεναριακές ανοησίες δεν το αφήνουν να πάρει ανάσα.

Κι ερχόμαστε στο σήμερα και στο Wrong Turn 5: Bloodlines, το πέμπτο και μάλλον όχι τελευταίο κεφάλαιο της σειράς ταινιών τρόμου με το αδιανόητα μεγάλο και πιστό κοινό.

Σκηνοθέτης για άλλη μια φορά είναι ο Declan O’Brien (προς θεού, μη το διαβάσετε με ελληνική προφορά!), ο υπεύθυνος για τα μέτρια Wrong Turn 3 & 4.

Αυτή τη φορά η δράση των παραμορφωμένων μανιακών δολοφόνων συνεχίζει στο σήμερα, περίπου από εκεί που τους αφήσαμε στο Νο 3 και η ιστορία πάει κάπως έτσι…

Σε μια μικρή πόλη της Δυτικής Βιρτζίνια πραγματοποιείται το θρυλικό φεστιβάλ Mountain Man που γίνεται τις Απόκριες.

Κάθε χρόνο, πλήθος κόσμου μεταμφιέζεται και συγκεντρώνεται εκεί για μια άγρια νύχτα μουσικής και αταξιών γενικότερα.

Κάπως έτσι μια παρέα πέντε παιδιών (Roxanne McKee, Simon Ginty, Paul Luebke, Oliver Hoare και η Amy Lennox του Never Let Me Go) πηγαίνει και αυτή στο φεστιβάλ για να ξεδώσει και να διασκεδάσει.

Όμως στην περιοχή παραμονεύει η γνωστή μας οικογένεια κανιβάλων, με τη δίψα της για αίμα και φρέσκια ανθρώπινη σάρκα άσβεστη!

Όταν λοιπόν η παρέα εμπλέκεται σε ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα που οδηγεί στην κράτηση του πάτερ-φαμίλια (Doug Bradley, Hellraiser), τότε τα προβλήματα ξεκινούν…

Οι τρεις παραμορφωμένοι γιοι του, βάζοντας ως στόχο τους άτυχους νέους αλλά και τη δυναμική σερίφη της πόλης (Camilla Arfwedson), ξεκινούν ένα άνευ προηγουμένου αιματοκύλισμα για να τον αποφυλακίσουν.

Και πιστέψτέ με, δεν πρόκειται να δείξουν έλεος για κανέναν και για τίποτα!

Το Wrong Turn 5: Bloodlines ξεκινά με θεαματικό τρόπο και μια ανοιχτή παλάμη να μας καλωσορίζει για πέμπτη συνεχή φορά στον διαταραγμένο και αποτρόπαιο κόσμο της φρικιαστικής οικογένειας - άξια διάδοχο της αντίστοιχης του Σχιζοφρενή Δολοφόνου με το Πριόνι.

Σε αυτό το κεφάλαιο το budget είναι πιο μικρό από ποτέ (με τα σκηνικά να δείχνουν σχεδόν χάρτινα), τα εφέ και η εικόνα των τριών παραμορφωμένων αδελφών λιγότερο πειστικά από κάθε άλλη φορά και η σκηνοθεσία απλά διεκπαιρεωτική.

Μήπως ήρθε η ώρα να αλλάξουν σκηνοθέτη;
Λέω μήπως;

Από την άλλη όμως, το αίμα είναι και πάλι άφθονο, ενώ οι φόνοι γραφικότατοι και απολαυστικοί μέχρι εκεί που δεν πάει.

Το αρκετά κλειστοφοβικό σκηνικό - θυμίζει κάτι από Επίθεση στο Σταθμό 13 - αποτελεί ιδανικό χώρο για ατέλειωτα λουτρά αίματος και δίνει αφορμή για να χτιστεί αργά και μεθοδικά το πολυπόθητο σασπένς.

Οι ερμηνείες για πρώτη φορά παρουσιάζουν ενδιαφέρον και αναφέρομαι φυσικά στη μεγάλη μορφή των horror movies Doug Bradley, γνωστό για τη συμμετοχή του στο άλλο διάσημο franchise Hellraiser, αλλά και την πολλά υποσχόμενη Camilla Arfwedson που υποδύεται με αξιοθαύμαστη όρεξη τη δυναμική σερίφη της μικρής πόλης.

Το πέμπτο Wrong Turn θα έλεγα ότι συνεχίζει την παράδοση των προηγούμενων ταινιών, ισορροπώντας με τον ίδιο απαράλλαχτο τρόπο ανάμεσα στον ακραίο τρόμο και το χιούμορ, την παλιομοδίτικη κιτς αισθητική και την ξεδιάντροπη καφρίλα.

Πιο διασκεδαστικό από το προηγούμενο, σαφώς κατώτερο του original και ενοχικά απολαυστικό όπως όλη η σειρά, αποτελεί μια ευχάριστη horror δημιουργία που είχαμε ανάγκη μετά από τόσες «στεγνές» ταινίες τρόμου που είδαμε τελευταία.

Οπότε.. όσοι και όσες έχετε πάθει στέρηση και θέλετε να δείτε μετά από καιρό αχνιστό αίμα και γραφικούς διαμελισμούς, τότε αυτή η ταινία είναι κομμένη και ραμμένη πάνω σας .

Αν πάλι τρέφετε μια ιδιαίτερη προτίμηση στον εσωτερικό κόσμο ενός ανθρώπου( έντερα, σπλήνες κτλ.) τότε και πάλι το Wrong Turn είναι για σας!

Σε σύγκριση λοιπόν με τα προηγούμενα δύο θα το απολαύσετε περισσότερο, αρκεί βέβαια να γνωρίζετε τι εστί Wrong Turn και εφόσον ξέρετε να εκτιμάτε μια πραγματικά κακή ταινία.
Τόσο κακή που αυτομάτως καταντά απολαυστική!

Καλή διασκέδαση λοιπόν και προσοχή στις λάθος στροφές γενικότερα…

Ειδικά όμως σε αυτές που όταν τις παίρνεις καταλήγεις να γίνεις εσύ ο ίδιος… η Λάθος Τροφή!