Chernobyl Diaries review

Γράφει ο Νίκος Σιδεράς.

Τον περασμένο χρόνο, ο Oren Peli, το μυαλό πίσω από το υπερ-επιτυχημένο franchise του Paranormal Activity, αποφάσισε πώς ήρθε  η στιγμή να υλοποιήσει μια από τις  πολλές και ενδιαφέρουσες ιδέες που για καιρό βρίσκονταν φυλαγμένες στο συρτάρι του.

Ο λόγος φυσικά για το άκρως ενδιαφέρον Chernobyl Diaries, ένα θρίλερ αγωνίας που χρησιμοποιεί πολύ έξυπνα ως χώρο δράσης τη θρυλική πόλη, δίπλα στην οποία, πριν 25 περίπου χρόνια, έλαβε χώρα το συνταρακτικό πυρηνικό ατύχημα που άλλαξε τις ζωές όλων μας.

Όμως λόγω έλλειψης χρόνου και αυξημένου φόρτου εργασίας, ο Peli αναγκάστηκε να εμπιστευτεί τα σκηνοθετικά ηνία της νέας του ταινίας στον πρωτοεμφανιζόμενο αλλά πολλά υποσχόμενο Bradley Parker.

Χρησιμοποιώντας κάμερα στο χέρι, ο φιλόδοξος Parker επιχείρησε να πετύχει μια πιο ερασιτεχνική και νατουραλιστική αίσθηση, θυμίζοντας found footage horror, κλείνοντας κατά κάποιο τρόπο το μάτι στο μέντορα του, που απʼ ότι φαίνεται πρέπει να έβαλε αρκετά το χεράκι του μέχρι να ολοκληρωθούν τα γυρίσματα.

Και επειδή πολλά έχουν ακουστεί για το συγκεκριμένο project (κυρίως αρνητικά) που θα θελα να αναλύσουμε, ρίξτε πρώτα μια ματιά στην υπόθεση για να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται, σε περίπτωση που δεν γνωρίζετε.

Mια παρέα έξι ατόμων συνολικά ...


...  ανάμεσσά τους η Ingrid Bolso Berdal, η Olivia Dudley (Chillerama), ο Jonathan Sadowski (The Goods: Live Hard, Sell Hard), η Devin Kelley - οι οποίοι βρίσκονται στο Κίεβο για διαφορετικούς λόγους ο καθένας, αποφασίζουν να εντρυφήσουν στο λεγόμενο "ακραίο τουρισμό", πηγαίνοντας στην πόλη Pripyat, μια ερημική περιοχή που εγκαταλείφθηκε αμέσως μετά την πυρηνική έκρηξη του Chernobyl το 1986.

Με ξεναγό τον ντόπιο ταξιδιωτικό πράκτορα Yuri (Dimitri Diatchenko), θα επιχειρήσουν να μπουν στην περιοχή, όμως δύο αυστηροί φύλακες τους απαγορεύουν την είσοδο.

Έτσι αποφασίζουν με δική τους ευθύνη, να εισχωρήσουν στη θρυλική πόλη από ένα άλλο μυστικό πέρασμα.

Όταν λοιπόν φτάνουν εκεί, ο Yuri θα τους ξεναγήσει στο μέρος με άψογο επαγγελματισμό, μέχρι τη στιγμή που περίεργα πράγματα θα αρχίσουν να συμβαίνουν, φέρνοντας τους επισκέπτες μας σε δύσκολη θέση.

Τα χειρότερα όμως θα έρθουν όταν ανακαλύψουν πως το βαν που τους μετέφερε είναι μυστηριωδώς χαλασμένο, που σημαίνει πως θα πρέπει να περάσουν τη νύχτα στο ανατριχιαστικό αυτό μέρος, χωρίς καμία δυνατότητα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο.

Όπως καταλαβαίνετε, η παρέα θα διαπιστώσει γρήγορα ότι δεν είναι εντελώς μόνη και πως θα πρέπει να δράσουν με ταχύτητα και εξυπνάδα ώστε να καταφέρουν να φύγουν από εκεί, πριν τους σκοτώσει η ραδιενέργεια ή οτιδήποτε άλλο κρύβεται πίσω από αυτήν την τρομαχτική πόλη-φάντασμα.

Αρχικά πληροφορηθήκαμε την ευρηματική ιδέα που είχε συλλάβει o ιθύνων νους των Paranormal Activity, λίγους μήνες αργότερα παρακολουθήσαμε το εξαιρετικά ενδιαφέρον και «ψαρωτικό» trailer, στη συνέχεια τον περασμένο Μάιο, κυκλοφόρησε σε 2.433 αμερικανικές αίθουσες με σχετικά μικρή επιτυχία ($8 εκατομμύρια άνοιγμα) και όπως ήταν αναμενόμενο ...ήρθαν οι πρώτες αποθαρρυντικές κριτικές για να κατακρεουργήσουν με μένος αυτό το κατάφωρα αδικημένο διαμαντάκι τρόμου.

Για άλλη μια φορά επιβεβαιώθηκε ο άτυπος κανόνας των horror fans που λέει: μην ακούτε τις κριτικές, στις ταινίες τρόμου τα δεδομένα είναι διαφορετικά, γιʼ αυτό κλείστε τʼ αυτιά και τα μάτια σας στις βαθμολογίες και απολαύστε..

Γιατί ναι! 
Το Chernobyl Diaries, παρά τις ατέλειες του, είναι απολαυστικό!

Μπορεί να μην ανακαλύπτει την πυρίτιδα, με άλλα λόγια να μην είναι κάτι που δεν έχουμε ξαναδεί, τηρεί όμως τις υποσχέσεις του και τη δυναμική του μέχρι τέλους.

Καταρχάς, διαθέτει ένα πολύ ενδιαφέρον σενάριο γεμάτο ιδέες, διαρκές σασπένς που κορυφώνεται με το πέρασμα της ώρας, καλούς ηθοποιούς και σκηνοθεσία με νεύρο που σε κρατά σε εγρήγορση καθʼ όλη τη διάρκεια.

Ο τρόμος από την άλλη είναι πανταχού παρών, σκορπώντας ουκ ολίγες ανατριχίλες σε μας τους θεατές, ο οποίος σε συνδυασμό με τη νοσηρή ατμόσφαιρα που αποπνέει η απομονωμένη πόλη-φάντασμα, κάνουν το όλο αποτέλεσμα να μοιάζει εξαιρετικά εφιαλτικό.

Κι αν το παράπονο κάποιων είναι πως οι κακοί της υπόθεσης (δεν αποκαλύπτω ποιοι, αν και δε θέλει και πολύ μυαλό να το μαντέψετε) παρουσιάζονται φευγαλέα, χωρίς να είναι ευδιάκριτοι, έχω να πω για άλλη μια φορά πως είναι προτιμότερο να μη φαίνονται καθαρά, παρά να δείχνουν κακοφτιαγμένοι, προδίδοντας τον χαμηλό προϋπολογισμό και εν τέλει ολόκληρο το φιλμ.

Άλλωστε όταν δεν έχεις χρήμα και πλούσια εφέ για να προκαλέσεις τρόμο, καλύτερα υπονόησε τον. 
Και φθηνά θα τη βγάλεις και - όπως έχει δείξει η ιστορία - πιο τρομαχτικό θα σου βγει!

Και όπως φαίνεται ο Peli και η ομάδα του είναι μάστορες στον low budjet τρόμο και ξέρουν πώς να χειριστούν το υλικό τους, κάτι που αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά εδώ.

Η συνταγή γνωστή και πετυχημένη, περιλαμβάνει: μια πιασάρικη ιδέα, ένα πρωτότυπο ανατριχιαστικό σκηνικό, ένα τσούρμο νεαρούς ηθοποιούς και άφθονα ουρλιαχτά.

Όλα στη σωστή αναλογία για να σας παγώσουν το αίμα στα 86 λεπτά της διάρκειας του!

Το ξεκαθαρίζω όμως, μην έχετε βλέψεις για κανένα αριστούργημα της έβδομης τέχνης, αλλά για ένα ιδιαίτερα σφιχτοδεμένο ταινιάκι τρόμου που θα σας κόψει τη χολή αρκετές φορές, κάνοντας το βραδινό σας ύπνο λίγο πιο άβολο απʼ το συνηθισμένο.

Αγνοείστε λοιπόν τις αρνητικές κριτικές και το κακό word of mouth και εισχωρήστε άφοβα (;) στα απομεινάρια του Chernobyl.

Καλού κακού όμως πάρτε μαζί σας και κάποιο φονικό εργαλείο, θα σας χρειαστεί!

 
Chernobyl Diaries trailer από Horrorant