Exit Humanity review
Γράφει ο Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς.
Αν και φαίνεται ξεκάθαρα ότι η σημερινή εποχή δεν έχει καμία σχέση με τη δεκαετία του '90 όσον αφορά το ‘τρώω-ανθρώπινη-σάρκα’ σινεμά, η επιτυχία μερικών σύγχρονων zombie films κατά την τελευταία δεκαετία – όπως το remake Dawn of the Dead, το 28 Days Later και το comic-based και τηλεοπτικό φαινόμενο The Walking Dead – διασφάλισε ότι η αγορά θα συνεχίσει να κατακλύζεται από low budget ταινίες με ζόμπι και μετα-Αποκαλυπτικά τοπία, για πολλά χρόνια ακόμα.
Και, φυσικά, θα υπάρξουν αρκετές κακές ταινίες για κάθε μία περιστασιακά καλή που θα εμφανίζεται.
Το Exit Humanity δεν μπορείς ελαφρά τη καρδία να τη τοποθετήσεις στις κακές ταινίες, έστω κι αν η παρακολούθησή της μέχρι το τέλος, είναι ένα κατόρθωμα που λίγοι θα καταφέρουν.
Το Καναδικό post-Apocalyptic zombie western (…) του John Geddes είναι ουσιαστικά ένα βαρύ και δυσκίνητο δράμα εποχής, ατμοσφαιρικό και οπτικά εύστοχο (όσο αφορά την εποχή και τη δημιουργία ενός κατεστραμμένου κόσμου στο μακρύ παρελθόν!), αλλά άστοχο θεματικά, με προβλήματα στο ρυθμό, στη πλοκή, στις ερμηνείες.
Το ότι είναι πολύ διαφορετικό, δε σημαίνει πως είναι και καλύτερο από τα παραδοσιακά zombie φιλμς που ξέρετε.
Η ταινία είναι μια επίμονα σκυθρωπή ιστορία για έναν βετεράνο του Εμφυλίου Πολέμου (Mark Gibson), που επιστρέφει στο σπίτι του για να βρει το τοπίο γεμάτο με ζόμπι...
Αφού η γυναίκα και το παιδί του πέφτουν θύματα της ασθένειας, ο ήρωας φορτώνει το άλογο του και ξεκινάει ένα ταξίδι χωρίς προορισμό, με σκοπό να κυνηγήσει όσους περισσότερους απέθαντους μπορεί, καταγράφοντας την Οδύσσεια του σε ένα ημερολόγιο (το οποίο μας το ‘διαβάζει’ σε όλη τη διάρκεια της ταινίας ο Brian Cox).
H περιπλάνηση του δολοφόνου των ζόμπι διακόπτεται όταν βρίσκεται στο δρόμο του ο Isaac (Adam Seybold), ένας συν-επιζών του οποίου η αδελφή (Jordan Hayes, Hidden 3D) έχει απαχθεί από έναν τρελό Στρατηγό του Νότου και τα πρωτοπαλίκαρά του.
Ο Στρατηγός (Bill Moseley, Rogue River) πιστεύει ότι υπάρχει θεραπεία, και είναι διατεθειμένος να τους σκοτώσει όλους (εκτός από τον εαυτό του, φυσικά) για να τη βρει.
Κατά διαστήματα, το Exit Humanity δείχνει σαν μια ταινία με ζόμπι που προσπαθεί να μεταμφιεστεί σε ταινία arthouse - κι αν σας ακούγεται υπερβολικό αυτό, δείτε τον τίτλο και πείτε μου ότι αυτός δεν είναι ένας κουλτουρέ τίτλος.
Δε θα υπήρχε πρόβλημα αν ήταν μόνο αυτό.
Αλλά ο Geddes ούτως ή άλλως επιχειρεί κάτι δύσκολο με το να κάνει ένα western-zombie, έχει και την βαριά αφήγηση του Cox, οπότε η καλλιτεχνική αύρα του φιλμ μου κάθεται άσχημα.
Δεν ξέρω τι είδους του προϋπολογισμού είχε στη διάθεσή του ο Geddes, αλλά το Exit Humanity του βγήκε μεγάλο (114 λεπτά αφήγησης είναι πολλά), μονότονο, θλιβερό και ασφυκτικά κακόκεφο.
Προσθέστε μερικές διάσπαρτες κόμικ στιγμές, μερικές κακές ερμηνείες και κάμποσο άρρυθμο μοντάζ, και το αποτέλεσμα είναι ένα μεγάλο …υπνωτικό φιλμ που, ξαναλέω, χρειάζεται κουράγιο για να το δεις όλο.
Είναι σαν να πειραματίζεσαι σε μια κουζίνα.
Όσο καλός μάγειρας και να είσαι, αν αρχίζεις να βάζεις υλικά που δεν ταιριάζουν μεταξύ τους, το μόνο που θα καταφέρεις να φτιάξεις είναι ένα όμορφο οπτικά πιάτο που δεν τρώγεται με τίποτα.
Ο Geddes ρίχνει τη zombie θεματική στην Αμερική του Εμφυλίου (1865), αναμειγνύει το western με το ρετρό κόμικ στοιχείο και βάζει έναν πραγματικά τραυματισμένο ψυχικά άνθρωπο να γίνει ήρωας στον μετα-Αποκαλυπτικό κόσμο.
Να μη ξεχάσω και τη καλλιτεχνική πινελιά, μαζί με τη βαριά κι ασήκωτη αφήγηση του Brian Cox.
Όλο αυτό το mix που περιγράφεται παραπάνω, υπάρχει περίπτωση να σας αρέσει, μόνο αν έχετε σιχτιρίσει από τα συνηθισμένα zombie movies και μέσα στην αγανάκτηση σας θα βλέπατε με συμπάθεια κάθε διαφορετική προσέγγιση, όσο κακή κι αν είναι.
Gore και βία δεν υπάρχει από τα ζόμπι, αλλά από τους ανθρώπους (καθόλου παραδόξως).
Ομολογώ ότι με ξεγέλασε οικτρά το trailer.
Περίμενα σπουδαία πράγματα από το Exit Humanity.
Και αυτό είναι το ρίσκο του να έχεις ένα πολύ καλό trailer με προοπτική, όταν έχεις μια τόσο …unfriendly ταινία.
Περιμένεις τόσα πολλά, που δεν συγχωρείς τίποτα όταν νιώσεις ότι απατάσαι.
Θα έλεγα όμως να το προσπαθήσετε.
Το Exit Humanity είναι καλογυρισμένο, είναι σοβαρό μέχρι αηδίας, και όπως και να το κάνουμε, προσφέρει κάτι καινούργιο στο είδος.
Στο τέλος πάντως, δε θα σας αρέσει καθόλου.
Exit Humanity trailer από Horrorant
Αν και φαίνεται ξεκάθαρα ότι η σημερινή εποχή δεν έχει καμία σχέση με τη δεκαετία του '90 όσον αφορά το ‘τρώω-ανθρώπινη-σάρκα’ σινεμά, η επιτυχία μερικών σύγχρονων zombie films κατά την τελευταία δεκαετία – όπως το remake Dawn of the Dead, το 28 Days Later και το comic-based και τηλεοπτικό φαινόμενο The Walking Dead – διασφάλισε ότι η αγορά θα συνεχίσει να κατακλύζεται από low budget ταινίες με ζόμπι και μετα-Αποκαλυπτικά τοπία, για πολλά χρόνια ακόμα.
Και, φυσικά, θα υπάρξουν αρκετές κακές ταινίες για κάθε μία περιστασιακά καλή που θα εμφανίζεται.
Το Exit Humanity δεν μπορείς ελαφρά τη καρδία να τη τοποθετήσεις στις κακές ταινίες, έστω κι αν η παρακολούθησή της μέχρι το τέλος, είναι ένα κατόρθωμα που λίγοι θα καταφέρουν.
Το Καναδικό post-Apocalyptic zombie western (…) του John Geddes είναι ουσιαστικά ένα βαρύ και δυσκίνητο δράμα εποχής, ατμοσφαιρικό και οπτικά εύστοχο (όσο αφορά την εποχή και τη δημιουργία ενός κατεστραμμένου κόσμου στο μακρύ παρελθόν!), αλλά άστοχο θεματικά, με προβλήματα στο ρυθμό, στη πλοκή, στις ερμηνείες.
Το ότι είναι πολύ διαφορετικό, δε σημαίνει πως είναι και καλύτερο από τα παραδοσιακά zombie φιλμς που ξέρετε.
Η ταινία είναι μια επίμονα σκυθρωπή ιστορία για έναν βετεράνο του Εμφυλίου Πολέμου (Mark Gibson), που επιστρέφει στο σπίτι του για να βρει το τοπίο γεμάτο με ζόμπι...
Αφού η γυναίκα και το παιδί του πέφτουν θύματα της ασθένειας, ο ήρωας φορτώνει το άλογο του και ξεκινάει ένα ταξίδι χωρίς προορισμό, με σκοπό να κυνηγήσει όσους περισσότερους απέθαντους μπορεί, καταγράφοντας την Οδύσσεια του σε ένα ημερολόγιο (το οποίο μας το ‘διαβάζει’ σε όλη τη διάρκεια της ταινίας ο Brian Cox).
H περιπλάνηση του δολοφόνου των ζόμπι διακόπτεται όταν βρίσκεται στο δρόμο του ο Isaac (Adam Seybold), ένας συν-επιζών του οποίου η αδελφή (Jordan Hayes, Hidden 3D) έχει απαχθεί από έναν τρελό Στρατηγό του Νότου και τα πρωτοπαλίκαρά του.
Ο Στρατηγός (Bill Moseley, Rogue River) πιστεύει ότι υπάρχει θεραπεία, και είναι διατεθειμένος να τους σκοτώσει όλους (εκτός από τον εαυτό του, φυσικά) για να τη βρει.
Κατά διαστήματα, το Exit Humanity δείχνει σαν μια ταινία με ζόμπι που προσπαθεί να μεταμφιεστεί σε ταινία arthouse - κι αν σας ακούγεται υπερβολικό αυτό, δείτε τον τίτλο και πείτε μου ότι αυτός δεν είναι ένας κουλτουρέ τίτλος.
Δε θα υπήρχε πρόβλημα αν ήταν μόνο αυτό.
Αλλά ο Geddes ούτως ή άλλως επιχειρεί κάτι δύσκολο με το να κάνει ένα western-zombie, έχει και την βαριά αφήγηση του Cox, οπότε η καλλιτεχνική αύρα του φιλμ μου κάθεται άσχημα.
Δεν ξέρω τι είδους του προϋπολογισμού είχε στη διάθεσή του ο Geddes, αλλά το Exit Humanity του βγήκε μεγάλο (114 λεπτά αφήγησης είναι πολλά), μονότονο, θλιβερό και ασφυκτικά κακόκεφο.
Προσθέστε μερικές διάσπαρτες κόμικ στιγμές, μερικές κακές ερμηνείες και κάμποσο άρρυθμο μοντάζ, και το αποτέλεσμα είναι ένα μεγάλο …υπνωτικό φιλμ που, ξαναλέω, χρειάζεται κουράγιο για να το δεις όλο.
Είναι σαν να πειραματίζεσαι σε μια κουζίνα.
Όσο καλός μάγειρας και να είσαι, αν αρχίζεις να βάζεις υλικά που δεν ταιριάζουν μεταξύ τους, το μόνο που θα καταφέρεις να φτιάξεις είναι ένα όμορφο οπτικά πιάτο που δεν τρώγεται με τίποτα.
Ο Geddes ρίχνει τη zombie θεματική στην Αμερική του Εμφυλίου (1865), αναμειγνύει το western με το ρετρό κόμικ στοιχείο και βάζει έναν πραγματικά τραυματισμένο ψυχικά άνθρωπο να γίνει ήρωας στον μετα-Αποκαλυπτικό κόσμο.
Να μη ξεχάσω και τη καλλιτεχνική πινελιά, μαζί με τη βαριά κι ασήκωτη αφήγηση του Brian Cox.
Όλο αυτό το mix που περιγράφεται παραπάνω, υπάρχει περίπτωση να σας αρέσει, μόνο αν έχετε σιχτιρίσει από τα συνηθισμένα zombie movies και μέσα στην αγανάκτηση σας θα βλέπατε με συμπάθεια κάθε διαφορετική προσέγγιση, όσο κακή κι αν είναι.
Gore και βία δεν υπάρχει από τα ζόμπι, αλλά από τους ανθρώπους (καθόλου παραδόξως).
Ομολογώ ότι με ξεγέλασε οικτρά το trailer.
Περίμενα σπουδαία πράγματα από το Exit Humanity.
Και αυτό είναι το ρίσκο του να έχεις ένα πολύ καλό trailer με προοπτική, όταν έχεις μια τόσο …unfriendly ταινία.
Περιμένεις τόσα πολλά, που δεν συγχωρείς τίποτα όταν νιώσεις ότι απατάσαι.
Θα έλεγα όμως να το προσπαθήσετε.
Το Exit Humanity είναι καλογυρισμένο, είναι σοβαρό μέχρι αηδίας, και όπως και να το κάνουμε, προσφέρει κάτι καινούργιο στο είδος.
Στο τέλος πάντως, δε θα σας αρέσει καθόλου.
Exit Humanity trailer από Horrorant
Post a Comment