Excision review

Γράφει ο Νίκος Σιδεράς.

Στο φετινό φεστιβάλ του Sundance το buzz ήταν τεράστιο, οι πρώτες αντιδράσεις του σοκαρισμένου κοινού ακραίες, και η αμηχανία των διανομέων μπροστά σ’ αυτό το περίεργο δημιούργημα, κάτι παραπάνω από έκδηλη…

Νομίζω ότι το cult status του Excision ήταν απλά θέμα χρόνου!

Σκοτεινό, καυστικό, ισοπεδωτικό…

Αυτές οι τρεις λέξεις χαρακτηρίζουν απόλυτα το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Richard Bates Jr, ενός απροσδόκητα τολμηρού και ταλαντούχου σκηνοθέτη, που ήρθε για να ταράξει τα σχετικά ήρεμα κινηματογραφικά ύδατα.

Βασισμένο στο προ τετραετίας δικό του short, ακροβατεί ανάμεσα στο εφηβικό δράμα, την μαύρη κωμωδία και την ταινία τρόμου, καυτηριάζοντας συγχρόνως τα κακώς κείμενα της «ατσαλάκωτης» αμερικανικής οικογένειας.

Πολύ διαφορετικό από αυτό για το οποίο σας προετοιμάζει το καλοφτιαγμένο του trailer και πολύ περισσότερο παράξενο απ’ όσο μπορεί να αντέξει ο μέσος θεατής, αποτελεί ένα μικρό αριστούργημα για λίγους, ή καλύτερα, μια φιλμική  χειροβομβίδα έτοιμη να εκραγεί στα χέρια σας από λεπτό σε λεπτό.

H Pauline (AnnaLynne McCord, η πρωταγωνίστρια του πρόσφατου τηλεοπτικού reboot του θρυλικού Beverly Hills 90210), μία παραληρηματική περιθωριακή έφηβη, ζει στον δικό της παράξενο κόσμο κι ονειρεύεται να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη χειρουργική...



Παράλληλα, προσπαθεί να απαλλαγεί από τους εξαιρετικά βαρετούς και προβλέψιμους συμμαθητές της, την control freak-σκύλα μάνα της (Traci Lords, ναι η διάσημη cult φιγούρα και πρώην πορνοστάρ, που τελευταία την είδαμε στο I Hope They Serve Beer in Hell), τον άβουλο πατέρα της (Roger Bart,  ο εκνευριστικός σαδιστής του Hostel II που με μια ψαλιδιά έχασε το σύμβολο της ανδρικής του τιμής στην επίμαχη σκηνή) και τον εξίσου ενοχλητικό περίγυρο.

Η μόνη της παρηγοριά, η γλυκύτατη μικρή της αδερφή, η οποία πάσχει από την ανίατη ασθένεια της κυστικής ίνωσης και οι ιδιαιτέρως αιματηρές φαντασιώσεις της, που περιλαμβάνουν ακραίες χειρουργικές επεμβάσεις παντός είδους.

Με τα οικογενειακά βάρη να της προκαλούν μεγάλη πίεση, και τα προβλήματα της εφηβείας να γίνονται όλο και πιο έντονα, η αλαφροΐσκιωτη Pauline αρχίζει να σχεδιάζει στο μυαλό της ένα παράτολμο και άκρως επικίνδυνο σχέδιο, που θα οδηγήσει τους γύρω της σε απίστευτα δύσκολη θέση… και τους θεατές - σας το ορκίζομαι! - σε ακόμα δυσκολότερη!

Λες και είναι βγαλμένο από τον κόσμο του - πιο cult πεθαίνεις - John Waters (καθόλου τυχαίο το cameo του στο φιλμ), σαν στενός συγγενής του παραγνωρισμένου 80’ s classic, Heathers ή κι ακόμα σαν την πρώτη ταινία του χαμένου γιου του Cronenberg, το Excision ήρθε για να μας δείξει πως στις άγονες και ανέμπνευστες μέρες που διανύουμε, υπάρχει ακόμα χώρος για δημιουργική τρέλα, κινηματογραφική φρεσκάδα και νεωτεριστικές, πέρα από τα συνηθισμένα, αξιόλογες προσπάθειες.

Με άκρως ανανεωτική ματιά και αστείρευτη έμπνευση, ο νεαρός Richard Bates Jr τολμά να διαβεί δύσκολα και σχεδόν ανεξερεύνητα μονοπάτια, ρισκάροντας ούτε λίγο ούτε πολύ την σκηνοθετική του καριέρα.

Πειραματιζόμενος με αρκετά διαφορετικά και επικίνδυνα είδη (κωμωδία, δράμα, τρόμο) και με πυξίδα τις προσωπικές του κινηματογραφικές εμμονές, δε διστάζει να βγάλει τη γλώσσα στη σεμνοτυφία που μας περικλείει και να τα βάλει με καθετί πολιτικά ορθό.

Αρωγός σε αυτή του την προσπάθεια και κινητήριος δύναμη ολόκληρης της ταινίας, δεν είναι άλλη από την tour de force ερμηνεία, της ανερχόμενης πρωταγωνίστριας του.

Με μια απίστευτη άνεση, η 25χρονη AnnaLynne McCord, μπαίνει στο πετσί του ρόλου της και ως διαταραγμένη έφηβη σκορπά ανατριχίλες με την ιδιαιτερότητα της υπέροχης παρουσίας της. 

Και επειδή αυτή η καταπληκτική performance θα αγνοηθεί ως είθισται από την πλειοψηφία των επικείμενων σημαντικών βραβεύσεων (Oscar και τα τοιαύτα), ας μείνει τουλάχιστον στο μυαλό και στην καρδιά μας, ως η ερμηνεία που σε έναν δικαιότερο (και weird) κόσμο θα εισέπραττε τα χρυσά αγαλματάκια και κυρίως την εκτίμηση που της αξίζουν.

Κι έτσι όμως, το Excision δεν παύει να είναι ένας ύμνος στη διαφορετικότητα, ένα σκοτεινό παραμύθι ενηλικίωσης, ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή, που με γνώμονα την αυτοθυσία και την ανιδιοτελή αγάπη προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στην τρέλα και τη λογική, την κόλαση και τον παράδεισο.

Το μόνο που ζητάει από σας είναι να αφεθείτε και να βυθιστείτε χωρίς αναστολές στον αλλόκοτο, συχνά διεστραμμένο, κόσμο της νεαρής Pauline, που ως άλλη Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, ψάχνει την έξοδο από τους δαιδαλώδεις διαδρόμους του περίπλοκου μυαλού της.

Αν το καταφέρετε, θα αποζημιωθείτε και θα ζήσετε μια εμπειρία που θα πυροδοτήσει ποικίλες χημικές αντιδράσεις στις σκοτεινότερες, ανεξερεύνητες πλευρές του εγκεφάλου σας.

Επειδή όμως όπως γνωρίζετε η τελειότητα είναι δύσκολο πράγμα, πρέπει να επισημάνουμε στο Excision, κάποια αξιοσημείωτα σκηνοθετικά λάθη, κυρίως λόγω απειρίας, και μια μικρή έκπτωση στο θέαμα που δικαιολογείται κάπως από το ιδιαιτέρως πενιχρό budjet.

Επίσης, για να μην έχουμε παρεξηγήσεις, να κάνω άλλη μια φορά σαφές το γεγονός πώς τo φιλμ κινείται περισσότερο στα μονοπάτια της μαύρης κωμωδίας, παρά σ’ αυτά της ταινίας τρόμου.

Τα splatter στοιχεία και οι ακραίες σκηνές - με  μικρές εξαιρέσεις - είναι τοποθετημένα κατά κύριο λόγο, στο φανταστικό κόσμο της ηρωίδας.

Τουτέστιν, μην περιμένετε να δείτε κανένα κλασικής δομής horror movie με δολοφόνους, φαντάσματα κτλ. αλλά ένα κατάμαυρο κωμικό δράμα, πασπαλισμένο με έντονα στοιχεία gore.

Γι' αυτό horror fans μην δυσανασχετείτε, εκπλήξεις υπάρχουν, από το ξεκίνημα των πρώτων σκηνών μέχρι και το σοκαριστικό - μέσα στην τραγικότητα του - φινάλε, που πιθανότατα θα σας παγώσει το αίμα, αφήνοντας σας ταυτόχρονα με μια έντονη αίσθηση αμηχανίας.

Συνοψίζοντας, το Excision ασφαλώς και δεν είναι μία ταινία για όλους, όμως πιστεύω ακράδαντα πως αξίζει να πάρει κανείς το ρίσκο και να εισχωρήσει στον περίεργο και μελαγχολικό της κόσμο.

Γι’ αυτό λοιπόν οπλιστείτε με θάρρος, πάρτε βαθειά ανάσα και τολμήστε το!

 
Excision trailer από Horrorant