Μυστικός Πράκτορας σε Παγίδα - Brake review
Καταλαβαίνω απόλυτα τους κινηματογραφιστές και τους χρηματοδότες τους, που γοητεύονται από τα single-location θρίλερ με μονολεκτικό τίτλο (ATM, Frozen και φυσικά Buried).
Είναι προφανώς φθηνότερες παραγωγές, με μικρότερα σε διάρκεια πλάνα, και έχουν τον πλήρη έλεγχο του σκηνικού.
Αυτές οι ταινίες όμως έχουν την υποχρέωση να διαθέτουν τέσσερα σημαντικά πράγματα: ενδιαφέρουσα υπόθεση, καλές ερμηνείες, αεροστεγές σενάριο και καλή σκηνοθεσία.
Το Brake είναι το πιο πρόσφατο από αυτά τα είδους θρίλερ και πετυχαίνει …δυόμιση στα τέσσερα – και δυόμιση στα τέσσερα δεν είναι και κακό.
Ο Jeremy Riens (Stephen Dorff, Immortals) είναι ένας αμερικανός πράκτορας των Μυστικών Υπηρεσιών που ξυπνά σε ένα πλαστικό κουτί με ένα κόκκινο led ρολόι αντίστροφης μέτρησης και ένα CB δίπλα του.
Γρήγορα θα καταλάβει ότι όλη αυτή η διάφανη και φαινομενικά high tech κατασκευή, βρίσκεται στο πορτ παγκάζ ενός κινούμενου οχήματος.
Ο Jeremy θα χρησιμοποιήσει την εκπαίδευση του για να μπορέσει να κατανοήσει την παράξενη και πολύ δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται, κι ενώ προς στιγμήν νομίζει ότι όλο αυτό είναι κόλπο τρομοκροτίας ενός στοιχηματζή, στον οποίο ο ίδιος χρωστάει αρκετά χρήματα...
Αντίθετα, βρίσκεται στο κέντρο μιας τρομοκρατικής επίθεσης και οι τρομοκράτες – που κρατάνε και τη πρώην γυναίκα του, Molly (Chyler Leigh) – του ζητάνε να αποκαλύψει κάτι που μόνο εκείνος γνωρίζει για τον Πρόεδρο, τον Αντιπρόεδρο και το προσωπικό του Λευκού Οίκου.
Η …αδρεναλινική ιστορία λειτουργεί σαν επεισόδιο του Twilight Zone (και ξέρετε ότι είναι η αγαπημένη μου σειρά) με συνωμοτικές τρομοκρατικές δολοπλοκίες και με κάνα δυο ανατροπές στο φινάλε.
Ο πρωταγωνιστής Stephen Dorff είναι ουσιαστικά επί ογδόντα λεπτά (από συνόλου 92') σε ένα διαρκές close-up, και δείχνει μια αξιοπρόσεχτη ένταση και συνολικά μια αρκετά καλή ερμηνεία.
Η σκηνοθεσία του Gabe Torres είναι καλή μεν, αλλά …
Το μισό που λέγαμε.
Είναι πολύ βολικό σκηνοθετικά να φτιάξεις το κουτί διάφανο, χωρίς κάποιο λόγο που να εξυπηρετεί το σενάριο.
Έτσι, μπορείς να αποφεύγεις τις τεχνικές δυσκολίες που εμπεριέχει το γύρισμα σε τόσο κλειστό χώρο, τις ιδιαίτερες γωνίες και τα δύσκολα πλάνα, αφού μπορείς να στήσεις τη κάμερα έξω από το κουτί.
Όποιος θυμάται τη βιρτουόζικη σκηνοθεσία του Rodrigo Cortes στο Buried, καταλαβαίνει τι εννοώ.
Προφανώς και το γεγονός ότι ο Torres προτίμησε το δίχτυ ασφαλείας (διάφανο κουτί) από το να μπει στη σύγκριση με τον Cortes, δεν είναι καταδικαστέο, αλλά δεν παύει να χαμηλώνει το βαθμό δυσκολίας του εγχειρήματος και, όσο να’ναι, να δείχνει μια κάποια ανασφάλεια.
Εκεί που αποτυγχάνει πλήρως το Brake είναι στο σενάριο.
Ενώ η ιστορία είναι όντως catchy, κάποιες ανόητες αποφάσεις του Jeremy και πολλές σεναριακές τρύπες που αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας, δημιουργούν μια fake αίσθηση στο Brake, ένα αποτρεπτικό it’s-only-a-movie feeling και κάνουν τον ήρωα non-human, σχεδόν καρικατούρα.
Δεν υπάρχει κινηματογραφικός ήρωας που να ακούει συζύγους συναδέλφων του να σκοτώνονται από το τηλέφωνο, και να απαντάει στεγνά ‘No!’ στο δίλημμα ‘θα τους σώσεις και θα μας πεις αυτό που θέλουμε ή θα τη σκοτώσουμε και θα μείνεις πιστός …στον όρκο του Μυστικού Πράκτορα;’.
Ακόμα και σε πολεμικό σκηνικό, ο ήρωας κατεβάζει το όπλο του στη θέα απειλής αμάχων από τον εχθρό, κι εμείς εδώ αρνούμαστε να μαρτυρήσουμε κάτι σχεδόν ασήμαντο, για λόγους αρχής!
Την ανατροπή στο τέλος, την υποπτεύεσαι από το πρώτο μισάωρο (την υποπτεύεσαι, δεν είσαι και σίγουρος όμως) και δυστυχώς, αν όντως πέσεις μέσα, θα δυσανασχετήσεις με τη συμβατικότητα του φινάλε.
Μαζί με τον Dorff, σε κάποια στιγμή της ταινίας εμφανίζεται και ο Tom Berenger (Inception), ενώ έχει πλάκα η φωνή της Kali Rocha, η οποία υποδύθηκε την τηλεφωνήτρια της Άμεσης Δράσης και στο Brake και στο Buried!
Το Brake προβλήθηκε σε 2 αίθουσες της Αμερικής στις 23 Μαρτίου, ενώ η Odeon το βγάζει από αύριο, 29 Αυγούστου, σε DVD με τίτλο Μυστικός Πράκτορας σε Παγίδα.
Release Date:
Martch 23, 2012 (USA Theatrical)
August 29, 2012 (Greece DVD)
Είναι προφανώς φθηνότερες παραγωγές, με μικρότερα σε διάρκεια πλάνα, και έχουν τον πλήρη έλεγχο του σκηνικού.
Αυτές οι ταινίες όμως έχουν την υποχρέωση να διαθέτουν τέσσερα σημαντικά πράγματα: ενδιαφέρουσα υπόθεση, καλές ερμηνείες, αεροστεγές σενάριο και καλή σκηνοθεσία.
Το Brake είναι το πιο πρόσφατο από αυτά τα είδους θρίλερ και πετυχαίνει …δυόμιση στα τέσσερα – και δυόμιση στα τέσσερα δεν είναι και κακό.
Ο Jeremy Riens (Stephen Dorff, Immortals) είναι ένας αμερικανός πράκτορας των Μυστικών Υπηρεσιών που ξυπνά σε ένα πλαστικό κουτί με ένα κόκκινο led ρολόι αντίστροφης μέτρησης και ένα CB δίπλα του.
Γρήγορα θα καταλάβει ότι όλη αυτή η διάφανη και φαινομενικά high tech κατασκευή, βρίσκεται στο πορτ παγκάζ ενός κινούμενου οχήματος.
Ο Jeremy θα χρησιμοποιήσει την εκπαίδευση του για να μπορέσει να κατανοήσει την παράξενη και πολύ δύσκολη κατάσταση στην οποία βρίσκεται, κι ενώ προς στιγμήν νομίζει ότι όλο αυτό είναι κόλπο τρομοκροτίας ενός στοιχηματζή, στον οποίο ο ίδιος χρωστάει αρκετά χρήματα...
Αντίθετα, βρίσκεται στο κέντρο μιας τρομοκρατικής επίθεσης και οι τρομοκράτες – που κρατάνε και τη πρώην γυναίκα του, Molly (Chyler Leigh) – του ζητάνε να αποκαλύψει κάτι που μόνο εκείνος γνωρίζει για τον Πρόεδρο, τον Αντιπρόεδρο και το προσωπικό του Λευκού Οίκου.
Η …αδρεναλινική ιστορία λειτουργεί σαν επεισόδιο του Twilight Zone (και ξέρετε ότι είναι η αγαπημένη μου σειρά) με συνωμοτικές τρομοκρατικές δολοπλοκίες και με κάνα δυο ανατροπές στο φινάλε.
Ο πρωταγωνιστής Stephen Dorff είναι ουσιαστικά επί ογδόντα λεπτά (από συνόλου 92') σε ένα διαρκές close-up, και δείχνει μια αξιοπρόσεχτη ένταση και συνολικά μια αρκετά καλή ερμηνεία.
Η σκηνοθεσία του Gabe Torres είναι καλή μεν, αλλά …
Το μισό που λέγαμε.
Είναι πολύ βολικό σκηνοθετικά να φτιάξεις το κουτί διάφανο, χωρίς κάποιο λόγο που να εξυπηρετεί το σενάριο.
Έτσι, μπορείς να αποφεύγεις τις τεχνικές δυσκολίες που εμπεριέχει το γύρισμα σε τόσο κλειστό χώρο, τις ιδιαίτερες γωνίες και τα δύσκολα πλάνα, αφού μπορείς να στήσεις τη κάμερα έξω από το κουτί.
Όποιος θυμάται τη βιρτουόζικη σκηνοθεσία του Rodrigo Cortes στο Buried, καταλαβαίνει τι εννοώ.
Εκεί που αποτυγχάνει πλήρως το Brake είναι στο σενάριο.
Ενώ η ιστορία είναι όντως catchy, κάποιες ανόητες αποφάσεις του Jeremy και πολλές σεναριακές τρύπες που αγγίζουν τα όρια της γραφικότητας, δημιουργούν μια fake αίσθηση στο Brake, ένα αποτρεπτικό it’s-only-a-movie feeling και κάνουν τον ήρωα non-human, σχεδόν καρικατούρα.
Δεν υπάρχει κινηματογραφικός ήρωας που να ακούει συζύγους συναδέλφων του να σκοτώνονται από το τηλέφωνο, και να απαντάει στεγνά ‘No!’ στο δίλημμα ‘θα τους σώσεις και θα μας πεις αυτό που θέλουμε ή θα τη σκοτώσουμε και θα μείνεις πιστός …στον όρκο του Μυστικού Πράκτορα;’.
Ακόμα και σε πολεμικό σκηνικό, ο ήρωας κατεβάζει το όπλο του στη θέα απειλής αμάχων από τον εχθρό, κι εμείς εδώ αρνούμαστε να μαρτυρήσουμε κάτι σχεδόν ασήμαντο, για λόγους αρχής!
Την ανατροπή στο τέλος, την υποπτεύεσαι από το πρώτο μισάωρο (την υποπτεύεσαι, δεν είσαι και σίγουρος όμως) και δυστυχώς, αν όντως πέσεις μέσα, θα δυσανασχετήσεις με τη συμβατικότητα του φινάλε.
Μαζί με τον Dorff, σε κάποια στιγμή της ταινίας εμφανίζεται και ο Tom Berenger (Inception), ενώ έχει πλάκα η φωνή της Kali Rocha, η οποία υποδύθηκε την τηλεφωνήτρια της Άμεσης Δράσης και στο Brake και στο Buried!
Το Brake προβλήθηκε σε 2 αίθουσες της Αμερικής στις 23 Μαρτίου, ενώ η Odeon το βγάζει από αύριο, 29 Αυγούστου, σε DVD με τίτλο Μυστικός Πράκτορας σε Παγίδα.
Release Date:
Martch 23, 2012 (USA Theatrical)
August 29, 2012 (Greece DVD)
Brake trailer από Horrorant
%20locadina.jpg)
Post a Comment