The Shock Labyrinth 3D (Senritsu meikyû 3D) review
Γράφει ο Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς.
Το Haunted Hospital είναι προφανώς – εκτός από το κλισέ θέμα πολλών ταινιών τρόμου – η μεγαλύτερη σε όγκο, ατραξιόν ‘στοιχειωμένου’ σπιτιού σε amusement park, και θα το βρείτε όσοι επισκεφτείτε το Fuji-Q Highland στο Yamanashi της Ιαπωνίας.
Από την άλλη, ο Takashi Shimizu είναι ένα icon στο Γιαπωνέζικο σινεμά τρόμου, ως δημιουργός των Ju-on και των αμερικάνικων remake The Grudge.
Από την άλλη, ο Takashi Shimizu είναι ένα icon στο Γιαπωνέζικο σινεμά τρόμου, ως δημιουργός των Ju-on και των αμερικάνικων remake The Grudge.
Επιστρέφει με το The Shock Labyrinth 3D, την πρώτη live action digital 3D ταινία στη χώρα του, η οποία βασίζεται σε ένα Haunted Hospital ενός amusement park (δε γνωρίζω αν γυρίστηκε στο ίδιο).
Καθόλου φτωχή παραγωγή, εμπορικό θέμα (όλα τα ‘στοιχειωμένα’ είναι εμπορικά), καλό 3D, σπουδαίος σκηνοθέτης, το ‘Labyrinth’ στο τίτλο (δε ξέρω γιατί, αλλά πάντα με επηρέαζε θετικά όταν το ακούω), όλα οδηγούσαν στο συμπέρασμα πως θα δούμε μια απίστευτη ταινία.
Γιατί δεν την είδαμε;
Για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
Η ταινία ξεκινά με μια νεαρή τυφλή γυναίκα που ονομάζεται Rin (Ai Maeda, Battle Royale) να υποδέχεται στο σπίτι της φίλους από τη παιδική της ηλικία, τον Ken (Yuya Yagira) και τον Mokoto (Ryo Katsuji), μετά από πολλά χρόνια που ζούσαν χωριστά.
Κατά έναν περίεργο τρόπο, άλλη μία φίλη από τα παλιά εμφανίζεται στο σπίτι, η Yuki (Misako Renbutsu), που είχε εξαφανιστεί περίπου δέκα χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της παρέας σε ένα εγκαταλελειμμένο horror house στο Mount Fuji park.
Όταν η Yuki έχει παραισθήσεις και καταρρέει, οι φίλοι της μαζί με την αδερφή της Myiu (Erina Mizuno), την πηγαίνουν στο πλησιέστερο νοσοκομείο, για να συνειδητοποιήσουν όμως ότι κατέληξαν πάλι στο ίδιο στοιχειωμένο κτίριο των παιδικών τους χρόνων, εκεί όπου εξαφανίστηκε μυστηριωδώς η Yuki πριν 10 χρόνια.
Όταν η ίδια εξαφανίζεται για ακόμη μια φορά μέσα στο νοσοκομείο, η Rin, ο Ken, ο Motoko και η Myiu ψάχνουν απεγνωσμένα για να τη βρουν, εν μέσω φρικιαστικών ομοιωμάτων του Haunted hospital του πάρκου, φαντασμάτων και, κυρίως, τρομακτικών αναμνήσεων για το τι πραγματικά συνέβη εκείνη τη μοιραία νύχτα στο παρελθόν.
Πολλά μπορεί να πει κανείς για τη τεχνολογία του 3D στο σινεμά, και όλα μπορούν να δικαιολογηθούν μέσω παραδειγμάτων.
Οι υπέρμαχοι θα αναφέρουν το Avatar, οι πολέμιοι το Clash of the Titans (και δεκάδες άλλα), μα νομίζω ότι το The Shock Labyrinth 3D ανήκει σε μια νέα κατηγορία, αυτή της μέτριας ταινίας με τέλειο 3D.
Το 3D δια χειρός Shimizu μάλλον είναι πολύ καλό (ακόμα και από το dvd, φαίνεται ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά), αλλά το να φτιάχνεις μια ταινία μόνο για να κάνεις εφέ στις ικανότητες σου, δεν σε τιμά ιδιαίτερα.
Το Shock Labyrinth λειτουργεί άψογα ως 3D gadget movie, αλλά εις βάρος της πλοκής.
Η βροχή που σταματά αλά Matrix ή το λούτρινο που αιωρείται μπροστά στα μάτια σου, είναι τεχνικά μια άρτια δουλειά, αλλά δεν έχει κανένα νόημα στην ιστορία της ταινίας.
Καθόλου φτωχή παραγωγή, εμπορικό θέμα (όλα τα ‘στοιχειωμένα’ είναι εμπορικά), καλό 3D, σπουδαίος σκηνοθέτης, το ‘Labyrinth’ στο τίτλο (δε ξέρω γιατί, αλλά πάντα με επηρέαζε θετικά όταν το ακούω), όλα οδηγούσαν στο συμπέρασμα πως θα δούμε μια απίστευτη ταινία.
Γιατί δεν την είδαμε;
Για πολύ συγκεκριμένους λόγους.
Η ταινία ξεκινά με μια νεαρή τυφλή γυναίκα που ονομάζεται Rin (Ai Maeda, Battle Royale) να υποδέχεται στο σπίτι της φίλους από τη παιδική της ηλικία, τον Ken (Yuya Yagira) και τον Mokoto (Ryo Katsuji), μετά από πολλά χρόνια που ζούσαν χωριστά.
Κατά έναν περίεργο τρόπο, άλλη μία φίλη από τα παλιά εμφανίζεται στο σπίτι, η Yuki (Misako Renbutsu), που είχε εξαφανιστεί περίπου δέκα χρόνια πριν, κατά τη διάρκεια της επίσκεψης της παρέας σε ένα εγκαταλελειμμένο horror house στο Mount Fuji park.
Όταν η Yuki έχει παραισθήσεις και καταρρέει, οι φίλοι της μαζί με την αδερφή της Myiu (Erina Mizuno), την πηγαίνουν στο πλησιέστερο νοσοκομείο, για να συνειδητοποιήσουν όμως ότι κατέληξαν πάλι στο ίδιο στοιχειωμένο κτίριο των παιδικών τους χρόνων, εκεί όπου εξαφανίστηκε μυστηριωδώς η Yuki πριν 10 χρόνια.
Όταν η ίδια εξαφανίζεται για ακόμη μια φορά μέσα στο νοσοκομείο, η Rin, ο Ken, ο Motoko και η Myiu ψάχνουν απεγνωσμένα για να τη βρουν, εν μέσω φρικιαστικών ομοιωμάτων του Haunted hospital του πάρκου, φαντασμάτων και, κυρίως, τρομακτικών αναμνήσεων για το τι πραγματικά συνέβη εκείνη τη μοιραία νύχτα στο παρελθόν.
Πολλά μπορεί να πει κανείς για τη τεχνολογία του 3D στο σινεμά, και όλα μπορούν να δικαιολογηθούν μέσω παραδειγμάτων.
Οι υπέρμαχοι θα αναφέρουν το Avatar, οι πολέμιοι το Clash of the Titans (και δεκάδες άλλα), μα νομίζω ότι το The Shock Labyrinth 3D ανήκει σε μια νέα κατηγορία, αυτή της μέτριας ταινίας με τέλειο 3D.
Το 3D δια χειρός Shimizu μάλλον είναι πολύ καλό (ακόμα και από το dvd, φαίνεται ότι έχει γίνει εξαιρετική δουλειά), αλλά το να φτιάχνεις μια ταινία μόνο για να κάνεις εφέ στις ικανότητες σου, δεν σε τιμά ιδιαίτερα.
Το Shock Labyrinth λειτουργεί άψογα ως 3D gadget movie, αλλά εις βάρος της πλοκής.
Η βροχή που σταματά αλά Matrix ή το λούτρινο που αιωρείται μπροστά στα μάτια σου, είναι τεχνικά μια άρτια δουλειά, αλλά δεν έχει κανένα νόημα στην ιστορία της ταινίας.
Παρακολουθούμε μια σειρά επαναλαμβανόμενων γεγονότων, άλλοτε υπό διαφορετική διάσταση και άλλοτε υπό την διαφορετική οπτική των παιδιών, που σε εξουθενώνει κυριολεκτικά και σε κάνει να βαρεθείς στο πρώτο μισάωρο κιόλας.
Τα παιδιά σκοτώνονται δυο-τρεις φορές το καθένα, μερικές φορές με τον ίδιο τρόπο!
Το χαοτικό σενάριο σε κάνει να ξύσεις το κεφάλι σου αρκετές φορές, όσες ήταν και οι φορές που τα παράτησα από το να προσπαθώ να καταλάβω τι γίνεται.
Και είναι κρίμα, γιατί υπάρχουν κάποιες απίστευτες εικόνες, όπως αυτή με τη στριφογυριστή σκάλα στυλ Vertigo, και αρκετές άλλες.
Η ατμόσφαιρα είναι αυτή που πρέπει, με άφθονη στοιχειωμένη δράση και υπερφυσικά κολπάκια, αλλά είναι αρκετά προφανές ότι η ταινία απευθύνονταν κατά κύριο λόγο σε πολύ νεανικό κοινό, αφού δεν υπάρχει τίποτε πολύ απειλητικό ή όντως τρομακτικό.
Αυτό από μόνο του μπορεί να απογοητεύσει τους οπαδούς του είδους που απαιτούν στις ταινίες τους κάτι περισσότερο από ένα αιωρούμενο λούτρινο κουνέλι για να τους κάνει να τρομάξουν.
Ωστόσο, η ταινία έχει τη συνήθη έννοια του αλλόκοτου των ταινιών του Shimizu, με κάποιες πραγματικά αξέχαστες σουρεάλ στιγμές.
Kάνει επίσης μια εξαιρετική χρήση των χρωμάτων, δίνοντας την απόκοσμη και μακάβρια αίσθηση της περιπλάνησης μέσα σε αυτό το ανατριχιαστικό νοσοκομείο-τσίρκο.
Συμπερασματικά, δε ξέρω αν αξίζει το κόπο να δείτε το The Shock Labyrinth.
Είναι σίγουρα μια εμπειρία τεχνικά (ίσως το πιο 3D φιλμ που μπορείτε να δείτε στη TV σας) αλλά έχει ελάχιστο τρόμο και ένα σενάριο που δεν μπορείς να παρακολουθήσεις.
Your call.
Release Date:
May 8, 2012 (US DVD)
%20locadina.jpg)
Post a Comment