Die review

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς.

Σας έχω δύο κουίζ σήμερα. 

Ονομάστε μου μια ταινία τρόμου με τρία γράμματα, όπου μια ομάδα από αγνώστους απάγονται, κρατούνται φυλακισμένοι και υποχρεώνονται από έναν ψυχοπαθή με ήρεμη φωνή να παίξουν διεστραμμένα παιχνίδια από τα οποία εξαρτάται η ζωή των συγκρατουμένων τους.

Saw είπατε; Λάθος.
Στην επόμενη ίσως να είστε πιο τυχεροί.

Τί σημαίνει Die στα αγγλικά;
Πάλι λάθος ...ή τουλάχιστον σχεδόν λάθος. 
Γιατί, εκτός από το 'πεθαίνω' που απαντήσατε όλοι, die σημαίνει και ζάρι - και με αυτό ασχολείται η νέα ταινία του Dominic James.

Έξι άνθρωποι συνέρχονται από βαθύ ύπνο για να διαπιστώσουν ότι έχουν φυλακιστεί σε ένα γυάλινο κλουβί σε ένα υπόγειο.

Έχουν απαχθεί από έναν μυστήριο τύπο (John Pyper-Ferguson, Drive) που τους αναγκάζει υπό την απειλή όπλου να συμμετάσχουν σε ένα θανάσιμο παιχνίδι όπου πρέπει να ρίξουν ένα ζάρι.

Κάθε ζαριά καθορίζει την μοίρα σε ένα άλλο μέλος της ομάδας - όπως το να πυροβοληθεί ή να του χορηγηθεί μια δόση φαρμάκου στο αίμα τους ή να πνιγεί.

Κάποιες ζαριές είναι θανατηφόρες, κάποιες μπορεί να τους κάνουν να επιβιώσουν, με τη βαρύτητα να δίνεται στη ζαριά που θα φέρει ο συμπαίκτης τους...

 

Ταυτόχρονα, η ντετέκτιβ Sofia Valenti (η Ιταλίδα Caterina Murino) διεξάγει έρευνα για την εξαφάνιση του συνεργάτη της, Mark Murdock (Elias Koteas, A Very Harold & Kumar 3D Christmas) ο οποίος είναι ένας από τους ανθρώπους της ομάδας.

Τί κοινό έχουν μεταξύ τους οι απαχθέντες και ποια σχέση μπορεί να έχει ο συγγραφέας ενός best-seller βιβλίου με τίτλο 'The Will of the Die', το οποίο δημιούργησε φανατικούς οπαδούς ανά τον κόσμο;

Αυτή η Ιταλο-Καναδική παραγωγή προσπαθεί να κάνει το ανήκουστο: ένα καλό torture-porn horror που θα μπορεί να προβληθεί άνετα στις μεσημεριανές τηλεοπτικές ζώνες, με καταλληλότητα για όλες τις ηλικίες! 

Όχι μόνο δεν τα καταφέρνει, αλλά καταλήγει να είναι φτηνή απομίμηση του Saw, στο εκνευριστικά βαρετό του.

Τα κοινά είναι προφανή από τη σύνοψη - και η κύρια πλοκή διακόπτεται με διάσπαρτες σκηνές από το background των θυμάτων και της έρευνας της ντετέκτιβ, όπως ακριβώς στα sequel του Saw (και όχι τόσο στο πρώτο).

Φυσικά, η κύρια διαφορά είναι ότι εκεί, όλα ήταν διανθισμένα με άσχημα σαδιστικές παγίδες. 

Το Die από την άλλη, έχει αποφασίσει ότι δεν πρόκειται να συναγωνιστεί το Saw στα splatter σαδιστικά βασανιστήρια και αυτό του επιτρέπει να προχωρήσει με σχετικά μεγάλη πραότητα στο κύρηγμα του 'σαδιστή-ιδεολόγου-psycho', έτσι ώστε κανένας θάνατος να μην φαίνεται ουσιαστικά στην οθόνη.

Και τί κύρηγμα!
Μιλάμε για ανοησίες περί εκτίμησης της ζωής μόλις φοβηθείς ότι τη χάνεις, και άλλα τέτοια τετριμμένα.

Ακόμα και οι 'παγίδες' όμως που υπάρχουν δεν ικανοποιούν στο ελάχιστο και, εκτός από τον πνιγμό (copy-paste από την παγίδα στο Saw 4 αν μετράω καλά), όλα τα άλλα είναι άσκοπα αναφοράς. 

Γιατί, τί νόημα έχει να παρακολουθείς έναν άνθρωπο να του χορηγείται υπερβολική δόση φαρμάκου μέχρι να πεθάνει;

Ο John Pyper-Ferguson κάνει φιλότιμες προσπάθειες να μιμηθεί τον Tobin Bell και κάποιες φορές πείθει είναι η αλήθεια, αλλά ο χαρακτήρας του δεν έχει κάτι άλλο να προσφέρει εκτός από κυρήγματα και ένα αινιγματικό χαμόγελο.

Ο Elias Koteas μας έχει συνηθίσει σε τέτοιες κακές επιλογές αλλά δεν τον παρεξηγούμε. 
Εδώ, έχει αρκετά μεγάλο ρόλο αλλά παίζει έναν μονοδιάστατο χαρακτήρα και έχει το ίδιο ύφος από την αρχή ώς το τέλος.

Το φινάλε θα μπορούσε να δώσει κάποιους πόντους παραπάνω.
Οι δημιουργοί θέλησαν να δώσουν ένα επιβλητικό φινάλε - όσον αφορά το νόημα, γιατί οπτικά δεν υπάρχει τίποτα το επιβλητικό - αλλά η εξήγησή τους πάσχει αν έχεις ελάχιστη κοινή λογική. 

Νομίζω μάλιστα ότι είναι μη πειστική ακόμα και από την άποψη της ψυχολογίας.

Άλλη μια ιδέα με προοπτικές που καταλήγει σε κακή απομίμηση.

Release Date:

April 3, 2012 (US DVD)

Die trailer από Horrorant