Τα 5 Καλύτερα Monster Movies της δεκαετίας του 2000

Monster Movies είναι βασικά ταινίες που έχουν τέρατα ή ασυνήθιστους φανταστικούς χαρακτήρες στο επίκεντρο τους και που θέλουν να σκοτώσουν και / ή να φάνε ανθρώπους.

Έτσι, αποκλείονται βρικόλακες, λυκάνθρωποι, ο Freddy Kruger και οι λοιποί.

Αυτές οι 5 Monster ταινίες είναι σίγουρο ότι μας τρόμαξαν αρκετά τη δεκαετία του 2000, μια εποχή που δυστυχώς δεν έχουμε πολλά περισσότερα να θυμόμαστε στο συγκεκριμένο είδος.

Όσο για το τί θα έκανα αν εμφανιζόταν μπροστά μου κάποιο από τα παρακάτω τερατάκια ...πιθανότατα τίποτα.
Στις ταινίες το χειρίζονται καλύτερα.
 

The Descent   (2005) 

Οι αγαπημένοι “Crawlers”.
Το καλύτερο «παραδοσιακού τύπου» monster movie της δεκαετίας ερχεται από τη Βρετανία με σενάριο και σκηνοθεσία του Neil Marshall.
 

Αν και συνηθισμένο σενάριο - ομάδα, σε σπηλιά, πρώτη φορά, άλλο περιμένουν και άλλο βρίσκουν, ένας τα καταφέρνει - το The Descent είναι το λιγότερο, αξιοσημείωτη ταινία.
 

Υποβλητικό, σκοτεινό και κλειστοφοβικό με τερατόμορφα ανθρωποειδή, υπέροχα εκπαιδευμένα να κυνηγούν. 

Στο sequel η μορφή τους είναι λίγο αλλαγμένη, χωρίς όμως να χάνει σε τίποτα.
Viva Crawlers! 

The Host   (2006) 

Τελικά η Κορέα το έχει.
Ο Joon-ho Bong δημιουργεί μια ιστορία κοντά στην πραγματικότητα, με κοινωνικοπολιτικά και χιουμοριστικά σχόλια, με ένα τέρας που ο ασιατικός κινηματογράφος είχε καιρό να δει.
 

Το όνομά του Gwoemul.
Επιτέλους ένα τέρας αμφίβιο στο κατάλληλο μέγεθος.
 
Τόσο όσο φαινεται, καλοφτιαγμένο και με το “χαρακτήρα” που κάθε παρόμοιο τέρας θα ζήλευε.   

Τα δεκάδες βραβεία είναι απολύτως δικαιολογημένα. 

(προς αποφυγή : δεν πετάμε πέτρες σε ποτάμια-λιμάνια, δεν ψαρεύουμε)    

Pan’s Labyrinth   (2006) 

Εκπληκτική ταινία, υπερβολικά καλό σενάριο και σκηνοθεσία.
Το θέμα όμως είναι το τέρας.   

Η Ισπανία για άλλη μια φορά δείχνει ότι έχει δύναμη.
Ο Guillermo Del Toro χτίζει ένα δωμάτιο με τον Pale Man βασιλιά.   

Ένα αλμπίνο τέρας, με τα μάτια του στα χέρια να τρώει παιδιά!
Οι οδηγίες είναι να μην φας τίποτα από το τραπέζι του. 

Ανατριχιαστικό και υπερβολικά εκδηλωτικό, μια ενδιαφέρουσα και επιτυχημένη προσθήκη στη ταινία.   

Η αίσθηση του home cinema είναι μηδαμινή μπροστά σε αυτή της αίθουσας.

Cloverfield   (2008) 

Αμερικανική ταινία που τα καταφέρνει και με το παραπάνω. 

Η ανακάλυψη μιας κάμερας εξιστορεί γεγονότα και παρουσιάζει ένα τέρας που όμοιό του η Νέα Υόρκη δεν έχει γνωρίσει.
Πέρα από τα προβλήματα του σεναρίου και του acting, το τέρας δεσπόζει. 

Καθαρή εικόνα του δεν θα δεις.
Πληροφορίες δεν θα μάθεις (εκτός αν κάνεις freeze τη τελευταία σκηνή).

Αλλά αυτή η απροσδιοριστία είναι πιθανοτατα και το καλύτερο της ταινίας.  

Ο Clover είναι ένα γιγαντιαίο αμφίβιο τέρας, που καταστρέφει τα πάντα γιατί μπορεί. Πραγματικά μπορεί.   

Τα αντίστοιχα του είδους του δεν είναι τίποτα μπροστά του.

Ας ελπίσουμε σε ένα sequel.      

King Kong     (2005) 

Εντάξει, δε θα τα κάνεις και επάνω σου αν τον δεις μπροστά σου και είσαι υποψιασμένος από την  original ταινία ...το πολύ πολύ να του δείξεις τη φωτογραφία της ξανθιάς που έχεις στο πορτοφόλι και γλίτωσες. 

Από την άλλη, δε μπορεί να υπάρξει λίστα με Movie Monsters χωρίς αυτό που σου έρχεται πρωτο στο μυαλό. 

Δε κάνω συγκρίσεις αλλά και το remake καλό ήταν.

 

Η λίστα είναι καθαρά υποκειμενική.
Παρακαλούνται τα τερατάκια που δεν βλέπουν τον εαυτό τους μέσα σ’αυτη να μην την πέσουν στη διεύθυνση του Horrorant.
 

Άλλωστε, υπάρχουν και οι αναγνώστες για να συμπληρώσουν τυχόν παραλήψεις με τα σχόλια τους.
 

Όπως καταλαβαίνετε, το να σχολιάσετε αποκτά πλέον deadly serious βαρύτητα.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2010 στο FilmBoy και το υπογράφει ο Σπύρος Α., από τους πρώτους συντάκτες του FilmBoy.