Header Ads

Revival 80's: Η Έκτη Αίσθηση της Κόλασης - From Beyond (1986)

Γράφει ο Νίκος Σιδεράς.

Το δίδυμο Stuart Gordon και Brian Yuzna  υπήρξε ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο για τις ταινίες τρόμου της δεκαετίας του '80 και χωρίς αμφιβολία ήταν ένας από τους λόγους που σε έκαναν να τρέξεις στο κοντινότερο videoclub .

Οι δύο δημιουργοί  βασιζόμενοι στη μακρόχρονη φιλία τους και φυσικά στο κοινό τους ενδιαφέρον για το χώρο του φανταστικού, επιχείρησαν να εκμεταλλευτούν τη μεταξύ τους  χημεία με σκοπό να φέρουν έναν αέρα ανανέωσης στο είδος, τη στιγμή μάλιστα που τα πράγματα έδειχναν να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο.

Ευτυχώς για όλους μας το πρώτο δείγμα της συνεργασίας τους δεν απογοήτευσε, αντιθέτως αποτέλεσε μια από τις καλύτερες και πιο εμπνευσμένες ταινίες τρόμου όλων των εποχών.


Ο λόγος φυσικά για το Re-Animator, ένα εντυπωσιακό φιλμ που ακόμα και σήμερα βλέπεται το ίδιο ευχάριστα.

Αφού λοιπόν το πείραμα πέτυχε και με το παραπάνω, οι δύο φίλοι αποφάσισαν να το επαναλάβουν ένα χρόνο αργότερα, με το ίδιο πάνω κάτω team.


Βασιζόμενοι στο σκεπτικό 'ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει', χρησιμοποίησαν όχι μόνο τους ίδιους συνεργάτες αλλά και την ίδια πηγή έμπνευσης, η οποία δεν ήταν άλλη από τον αγαπημένο συγγραφέα του φανταστικού H.P. Lovecraft.

Οι δύο άντρες δήλωσαν εξαρχής φανατικοί οπαδοί του έργου του και το απέδειξαν μεγαλοπρεπώς μέσα από το Re-Animator αλλά και μέσα από τις μετέπειτα δουλειές τους...




Παίρνοντας λοιπόν ως βάση ένα ακόμα διήγημα του πολυδιαβασμένου συγγραφέα προσπάθησαν να τελειοποιήσουν τις τεχνικές τους πάνω στο είδος, πηγαίνοντας ταυτόχρονα ένα βήμα παραπέρα τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες.

Φανταστείτε ότι το From Beyond ήταν στο μυαλό των  Gordon και  Yuzna ό,τι ήταν το Evil Dead 2 για τον Sam Raimi.

Βέβαια μπορεί να μην τα κατάφεραν τόσο καλά όσο την πρώτη φορά, ούτε να ξεπέρασαν τον εαυτό τους όπως έκανε ο Raimi, μπόρεσαν όμως και προσέφεραν στο κοινό ένα απόλυτα διασκεδαστικό και καλοφτιαγμένο b – movie, γεμάτο εντυπωσιακές splatter σκηνές που όμοιες τους μέχρι τότε δεν είχαμε ξαναδεί.

Όταν ο Dr Edward Pretorius (Ted Sorel - το κανονικό του όνομα είναι Theodore Eliopoulos και όπως καταλαβαίνετε είναι Έλληνας ) πεθαίνει στο εργαστήριο του κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες οι υποψίες στρέφονται κατευθείαν στον αλαφροΐσκιωτο βοηθό του, ονόματι Crawford Tillinghast (Jeffrey Combs, Re-Animator).


Ο νεαρός άντρας επιμένει πως ο θάνατος του αφεντικού του, οφείλεται σε ένα πείραμα που πήγε στραβά.

Σύμφωνα με τα λεγόμενα του, ο Dr Pretorius ανακάλυψε ένα μηχάνημα που παράγει ηχητικές συχνότητες και το οποίο είναι ικανό να ξυπνά ένα ατροφικό αισθητήριο όργανο του ανθρώπινου εγκεφάλου που στην ουσία δεν είναι άλλο από την κρυμμένη έκτη αίσθηση μας.

Όταν καταφέρνει τελικά και πείθει τη γοητευτική Dr. Katherine Mc Michaels (Barbara Crampton, Re-Animator) για την αξιοπιστία όσων λέει, οι δυο τους μαζί με έναν αστυνομικό (Ken Foree, Dawn Of The Dead) επισκέπτονται ξανά το εργαστήριο για να επαναλάβουν εκ νέου το πείραμα.

Όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις τα πράγματα πολύ γρήγορα στραβώνουν και φυσικά ξεφεύγουν από κάθε έλεγχο με τους νεκρούς να ζωντανεύουν, τις σάρκες να κομματιάζονται και τους πρωταγωνιστές να προσεύχονται για τη ζωή τους.


Έχοντας ως βάση το σύντομο διήγημα του Lovecraft, ο ταλαντούχος σκηνοθέτης  κράτησε στο σενάριο του μόνο τα στοιχεία της ιστορίας που θεώρησε απαραίτητα.

Από εκεί και πέρα έβαλε όλη του τη φαντασία και τη δημιουργικότητα για να χτίσει το σύμπαν τρόμου που ο συγγραφέας πολύ μελετημένα άφηνε στη φαντασία του κάθε αναγνώστη.

Το τελικό αποτέλεσμα αν και στο σύνολο του ήταν άνισο, κατάφερε να εισχωρήσει με επιτυχία στον γοτθικό κόσμο του Lovecraft, ικανοποιώντας  για μια ακόμη φορά τους χιλιάδες θαυμαστές του.

Εκτός από αυτούς όμως ευχαρίστησε και τους αμέτρητους λάτρεις του splatter που με χαρά είδαν μπροστά στην οθόνη τους μια λαχταριστή παρέλαση από κάθε λογής μεταμορφώσεις, διαμελισμούς και τερατογεννέσεις .

Επειδή όμως είχε υπ'όψιν του πως βρισκόταν στα «πεινασμένα» σεξουαλικώς 80’s δεν παρέλειψε να προσθέσει και το απαραίτητο σεξιστικό στοιχείο για να ευχαριστήσει και τους λιγούρηδες της εποχής!

Επιπλέον θέλησε να  διανθίσει την όλη προσπάθεια με αρκετό χιούμορ, στα χνάρια του προγενέστερου  Evil Dead, πηγαίνοντας όμως το φιλμ επικίνδυνα κοντά στο να χαρακτηριστεί μαύρη κωμωδία.

Σε γενικές  γραμμές κρίνοντας κι από την επιτυχία της ταινίας η ομάδα τα κατάφερε και πάλι, βέβαια όπως είπαμε όχι τόσο καλά όσο με το Re-Animator, αλλά με το ίδιο πάθος ακέραιο και την αντίστοιχη ευρηματικότητα παρούσα σε κάθε πλάνο.

Όταν το From Beyond πρωτοκυκλοφόρησε, ξετρέλανε με τη φρεσκάδα και την τόλμη του κάθε horror fan της εποχής και καθιέρωσε ένα νέο είδος ταινιών τρόμου που συνδύαζαν gore μαζί με διαστρεβλωμένη επιστήμη.

Τόσα χρόνια μετά, η ταινία του Gordon, παρά τα τρωτά της σημεία, διατηρεί τον ψυχαγωγικό της χαρακτήρα και βλέπεται με την ίδια ευχαρίστηση, ακόμα και τώρα που η αισθητική μας απέχει μακράν από την ξεπερασμένη κιτς αισθητική των 80’s .

Ένας από τους κύριους λόγους που συμβαίνει αυτό είναι φυσικά τα εκπληκτικά της χειροποίητα εφέ που σε αφήνουν άφωνο αν τα συγκρίνεις με τα σημερινά υπερ-εξελιγμένα αλλά κενά στο βάθος τους CGI.

Και για να τελειώνουμε το From Beyond είναι ένα από τα must see των 80's που δεν πρέπει να χάσει κανένας λάτρης του τρόμου.
Γι' αυτό ανακαλύψτε το!





From Beyond (1986) trailer από Horrorant