ATM review

Γράφει ο Νίκος Σιδεράς.

Η μόδα των κλειστοφοβικών θρίλερ που θέλει τους πρωταγωνιστές παγιδευμένους σε περιορισμένων δυνατοτήτων χώρους, δεν είναι κάτι καινούριο στο Hollywood. 

Το φαινόμενο όμως άρχισε να γίνεται συχνότερο και πιο έντονο ύστερα από το αρκετά επιτυχημένο Phone Booth του Joel Schumacher, δέκα χρόνια πριν.

Φυσικά τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί αν δεν είχε προηγηθεί το αριστουργηματικό Cube του Ευρωπαίου Vincenzo Natali ,η ταινία του οποίου έβαλε ουσιαστικά τις βάσεις γι’ αυτό που ακολούθησε.

Παρά τη δυσκολία και τους περιορισμούς που επέβαλε το συγκεκριμένο είδος, θα μπορούσαμε να πούμε πως η συνέχεια επιφύλασσε ως επί το πλείστον πολύ καλές προσπάθειες (Saw, P2, Exam) και λιγότερο καλές (Silent House) ή κακές (Snakes On A Plane).

Πιο πρόσφατο δείγμα αξιόλογου κλειστοφοβικού θρίλερ που μας έρχεται στο μυαλό είναι σίγουρα το Buried του Ισπανού Rodrigo Cortés, σε σενάριο του  Chris Sparling.

Μετά λοιπόν από τη μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία του Buried o Sparling αποφάσισε να κινηθεί ξανά στο ίδιο μήκος κύματος, γράφοντας ένα ακόμα πρωτότυπο σενάριο με τίτλο ΑΤΜ.

Όπως καταλάβατε ο σταρ σε αυτήν την ταινία ήταν εξαρχής ο σεναριογράφος, οπότε ο σκηνοθέτης και το υπόλοιπο καστ ήταν απλές  λεπτομέρειες.

Με συνοπτικές όμως διαδικασίες συγκεντρώθηκε το απαραίτητο νεανικό καστ, βρέθηκε και ο σκηνοθέτης στο πρόσωπο του πρωτάρη David Brooks και τα γυρίσματα ξεκίνησαν. 
Φυσικά όπως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις κράτησαν ελάχιστα.

Για να δούμε όμως τι σκαρφίστηκε αυτή τη φορά το μυαλό του δαιμόνιου σεναριογράφου.


Κατά τη διάρκεια των Χριστουγέννων, σε μια μεγάλη χρηματιστηριακή εταιρία, ο ντροπαλός David (Brian Geraghty, The Hurt Locker ) προσπαθεί να φλερτάρει την όμορφη Emily (Alice Eve, She's Out of My League) με τη βοήθεια του ενοχλητικού φίλου του Corey (Josh Peck).

Η προσπάθεια του όμως πέφτει στο κενό οπότε στο αποχαιρετιστήριο χριστουγεννιάτικο πάρτι που ακολουθεί, αποφασίζει να τα παίξει όλα για όλα και να της προτείνει να βγουν για φαγητό.

Η κοπέλα δέχεται αμέσως αλλά κάπου μεταξύ φλερτ και συζήτησης του εξομολογείται πως δεν βρίσκει μεταφορικό μέσο για να επιστρέψει σπίτι της. 

O David προσφέρεται να την συνοδεύσει αλλά δυστυχώς αναγκάζεται να πάρει μαζί και τον ενοχλητικό κολλητό που δεν έχει λεφτά ούτε για ταξί.

Στα μέσα της διαδρομής και για να γλυτώσουν από τη γκρίνια του Corey, θα κάνουν το λάθος και θα σταματήσουν σε ένα απομονωμένο ΑΤΜ για να βγάλει χρήματα.

Εκεί μια σειρά από συγκυρίες και μπερδέματα θα φέρει τους τρεις συναδέλφους μέσα στο θάλαμο που βρίσκεται το ΑΤΜ.

Όταν όμως το πρόβλημα τακτοποιείται και κάνουν να βγουν από τον κλειστό χώρο βλέπουν έναν κουκουλοφόρο τύπο να τους περιμένει απειλητικά.

Σαστισμένοι και μπερδεμένοι σχετικά με τις προθέσεις του άγνωστου άντρα στέκονται ακίνητοι και περιμένουν να δουν τι θα συμβεί.

Δυστυχώς ο χειρότερος φόβος τους γίνεται πραγματικότητα όταν τα επόμενα λεπτά ο κουκουλοφόρος δολοφονεί μπροστά τους εν ψυχρώ έναν περαστικό που έχει βγάλει βόλτα το σκύλο του.

Εγκλωβισμένοι στο θάλαμο του ΑΤΜ, με τη θερμοκρασία να κατεβαίνει επικίνδυνα, οι τρεις νεαροί θα πρέπει να αντιμετωπίσουν τον ψυχοπαθή που καραδοκεί αλλά και τις ψυχοφθόρες δοκιμασίες στις οποίες θα τους υποβάλλει.

Με μοναδικό όπλο την ασφάλεια που τους παρέχουν τα λίγα τετραγωνικά του ΑΤΜ θα πρέπει να συνεργαστούν και να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους αν θέλουν να παραμείνουν ζωντανοί ως το ξημέρωμα. 

Όταν πριν από καιρό είδα στο Filmboy το trailer του ΑΤΜ, μπορώ να πω πως εντυπωσιάστηκα αρκετά από το πρωτότυπο της ιδέας και τα γεμάτα ένταση πλάνα. 

Στη συνέχεια όμως προσγειώθηκα ανώμαλα διαβάζοντας τις κάκιστες κριτικές θεατών και κριτικών που έκαναν το γύρο του διαδικτύου αμέσως μετά την κυκλοφορία του.
Όλοι μιλούσαν για μια κακή ταινία, γεμάτη υπερβολές και σεναριακές τρύπες!

Σε κάποια από αυτά θα συμφωνήσω κι εγώ αλλά από εκεί και πέρα θα διαφωνήσω κάθετα, διότι το ΑΤΜ σε καμία περίπτωση δεν είναι μια κακή ταινία…

 …Και θα το αποδείξω με επιχειρήματα!

Καταρχάς έχουμε να κάνουμε με μία ταινία μυθοπλασίας και πιο συγκεκριμένα με ένα θρίλερ αγωνίας, οπότε οι σεναριακές  υπερβολές ως ένα σημείο είναι ευπρόσδεκτες και επιθυμητές.
Έχει δει ποτέ κανένας σας θρίλερ χωρίς υπερβολές;

Δεύτερον, δεν είναι από τα φιλμ που πάνε να στο παίξουν μεγαλειώδεις υπερπαραγωγές με βαθυστόχαστα νοήματα αλλά από εκείνα που γνωρίζουν το κοινό στο οποίο απευθύνονται, έχουν επίγνωση της δυναμικής τους και θέλουν απλά να σε κάνουν να περάσεις διασκεδαστικά για μιάμιση ώρα.

Τρίτο και σημαντικότερο, το ΑΤΜ είναι πάνω απ’ όλα ένα σφιχτοδεμένο θρίλερ που αναβιώνει επιτυχημένα τα slasher του 80’s, ξαναφέρνοντας στη μόδα το στυλ κουκουλοφόρος -δολοφόνος –καραδοκεί-για-νεανικό-αίμα!

Σε γενικές γραμμές βρήκα το ΑΤΜ ένα απόλυτα διασκεδαστικό φιλμ γι αυτό που είναι και σαφώς με λιγότερα αρνητικά από  αυτά που του προσάπτουν. 

Είναι καλογυρισμένο, σου εξάπτει το ενδιαφέρον από τα πρώτα λεπτά και διαθέτει τέτοια ένταση και αγωνία που μόνο αν είσαι μίζερος άνθρωπος δε θα το απολαύσεις.

Να μην ξεχάσω να δώσω και τη θετική μου ψήφο στο πολύ δυνατό πρωταγωνιστικό τρίο που θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον, κρίνοντας κι από τα επερχόμενα project τους, αλλά και στο outfit του δολοφόνου παρόλο που θύμιζε έντονα το αντίστοιχο του φονιά από το Urban Legend (1998).

Τέλος, μετά από σκέψη νομίζω πως κατέληξα στο λόγο που το φιλμ έλαβε πλήθος αρνητικών κριτικών από το κοινό.

Προφανώς δεν τους ικανοποίησε το θέμα της αποκάλυψης του δολοφόνου και τα κίνητρά του.

Σας έχω όμως απάντηση και γι’ αυτό…
Όπως παρακολουθούσα το δολοφόνο να σχεδιάζει σχολαστικά την επόμενη παγίδα θανάτου, το μυαλό μου πήγε κατευθείαν στο δαιμόνιο σεναριογράφο της ταινίας.

Δεν ξέρω αν είναι ένα inside joke του Sparling (και δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν η θεωρία μου του πέρασε καν από το μυαλό), εμένα πάντως μου φάνηκε πως ο κουκουλοφόρος τύπος είναι στην ουσία το alter ego του σεναριογράφου που ως άλλος δολοφόνος αφού αποτελειώσει τα θύματα του ξεκινά από την αρχή, περνώντας στο σχεδιασμό της επόμενης φάσης, στο επόμενο σενάριο, στην επόμενη ταινία…

Release Date:

April 6, 2012 (US DVD)

'ATM' trailer από FilmBoy-gr