Tomie: Unlimited review
Δεν ήμουν μυημένος στο Tomie franchise - εμπνευσμένο από το original manga του Junji Ito - αλλά γνωρίζω τη δουλειά του Noboru Iguchi, τον σκηνοθέτη του Tomie: Unlimited αν και αυτό δεν αρκούσε για να καταλάβω περίπου τί θα δω.
Το όνομα του Iguchi είναι συνυφασμένο με ένα χαοτικό σινεμά, έχοντας στο ενεργητικό του μερικές πραγματικά διεστραμμένες ταινίες του Ασιατικού τρόμου, όπως το Machine Girl το 2008, ή ...απλώς διεστραμμένες, όπως το Robo-geisha (2009) και το Sukeban Boy (2006).
Όλα τα παραπάνω περιέχουν κάποιο είδος ακολασίας, είτε πρόκειται για βία είτε για σεξ, ή ακόμα και συνδυασμό των δύο.
Το όνομα του Iguchi είναι συνυφασμένο με ένα χαοτικό σινεμά, έχοντας στο ενεργητικό του μερικές πραγματικά διεστραμμένες ταινίες του Ασιατικού τρόμου, όπως το Machine Girl το 2008, ή ...απλώς διεστραμμένες, όπως το Robo-geisha (2009) και το Sukeban Boy (2006).
Όλα τα παραπάνω περιέχουν κάποιο είδος ακολασίας, είτε πρόκειται για βία είτε για σεξ, ή ακόμα και συνδυασμό των δύο.
Και μολονότι εδώ, στο sequel του Tomie (1999) - που προφέρεται 'τομιέ' και όχι 'τόμι' - υπάρχουν ενδείξεις λεσβιακής και ...πατρικής ακολασίας, το χαοτικό του πράγματος δεν αφορά τόσο αυτό, όσο το εξωφρενικά μακάβριο gore και τους ωκεανούς αίματος.
Πραγματικά, το Tomie: Unlimited είναι ένα διαστρεβλωμένο σύμπαν στο οποίο αυτό που βλέπεις δεν βγάζει και πολύ νόημα.
Φανταστείτε τον ήδη τρελαμένο ως κινηματογραφιστή Iguchi να έχει πιει και δυο ποτήρια παραπάνω...
Η ντροπαλή μαθήτρια Tsukiko (Moe Arai), μέλος της Φωτογραφικής Λέσχης του σχολείου της, είναι πάντα στη σκιά της όμορφης αδερφής της Tomie (Miu Nakamura) και νοιώθει κατώτερη της με κάθε τρόπο.
Παρόλα αυτά, όταν ένα φριχτό ατύχημα προκαλεί το θάνατο της Tomie, η Tsukiko υποφέρει από εφιάλτες για έναν ολόκληρο χρόνο.
Μόλις η Tomie '...θα έκλεινε τα 18 αν ζούσε', οι εφιάλτες της Tsukiko μοιάζουν να γίνονται αληθινοί καθώς η Tomie εμφανίζεται στη πόρτα τους ολοζώντανη!
Η οικογένεια είναι έκπληκτη αλλά και ευγνώμων που η κόρη τους 'γύρισε' σπίτι.
Το πρόβλημα είναι ότι η Tomie είναι πια ένα διαβολικό πνεύμα με τη μορφή της κόρης τους, το οποίο με τον καιρό αλλάζει σε διάφορα αλλόκοτα πράγματα (...don't ask!) και συνοδεύεται με ένα ολοζώντανο πρήξιμο-τερατάκι στον ώμο της!
Είναι ένας αλλόκοτος, σουρεαλιστικός κόσμος όπου η Tomie είναι ασταμάτητη (Unlimited ντε!), πολλαπλασιάζεται με όσους bizarre τρόπους μπορείς να σκεφτείς και παίρνει τον έλεγχο των πάντων στο σχολείο και στο σπίτι, μετατρέποντας τους σε ζόμπι δολοφόνους που παρενοχλούν την αδερφή της.
Η οντότητα Tomie περιγράφεται ως 'μια ζωντανή ενσάρκωση της λαγνείας και όλων των αρνητικών συναισθημάτων που τη συνοδεύουν, όπως η ζήλεια'.
Πραγματικά, το Tomie: Unlimited είναι ένα διαστρεβλωμένο σύμπαν στο οποίο αυτό που βλέπεις δεν βγάζει και πολύ νόημα.
Φανταστείτε τον ήδη τρελαμένο ως κινηματογραφιστή Iguchi να έχει πιει και δυο ποτήρια παραπάνω...
Η ντροπαλή μαθήτρια Tsukiko (Moe Arai), μέλος της Φωτογραφικής Λέσχης του σχολείου της, είναι πάντα στη σκιά της όμορφης αδερφής της Tomie (Miu Nakamura) και νοιώθει κατώτερη της με κάθε τρόπο.
Παρόλα αυτά, όταν ένα φριχτό ατύχημα προκαλεί το θάνατο της Tomie, η Tsukiko υποφέρει από εφιάλτες για έναν ολόκληρο χρόνο.
Μόλις η Tomie '...θα έκλεινε τα 18 αν ζούσε', οι εφιάλτες της Tsukiko μοιάζουν να γίνονται αληθινοί καθώς η Tomie εμφανίζεται στη πόρτα τους ολοζώντανη!
Η οικογένεια είναι έκπληκτη αλλά και ευγνώμων που η κόρη τους 'γύρισε' σπίτι.
Το πρόβλημα είναι ότι η Tomie είναι πια ένα διαβολικό πνεύμα με τη μορφή της κόρης τους, το οποίο με τον καιρό αλλάζει σε διάφορα αλλόκοτα πράγματα (...don't ask!) και συνοδεύεται με ένα ολοζώντανο πρήξιμο-τερατάκι στον ώμο της!
Είναι ένας αλλόκοτος, σουρεαλιστικός κόσμος όπου η Tomie είναι ασταμάτητη (Unlimited ντε!), πολλαπλασιάζεται με όσους bizarre τρόπους μπορείς να σκεφτείς και παίρνει τον έλεγχο των πάντων στο σχολείο και στο σπίτι, μετατρέποντας τους σε ζόμπι δολοφόνους που παρενοχλούν την αδερφή της.
Η οντότητα Tomie περιγράφεται ως 'μια ζωντανή ενσάρκωση της λαγνείας και όλων των αρνητικών συναισθημάτων που τη συνοδεύουν, όπως η ζήλεια'.
Αυτή η ιδεατή έννοια είναι αφάνταστα δύσκολο να αποτυπωθεί στο πανί, γι'αυτό και τo Tomie: Unlimited τείνει να ξεφεύγει εντελώς από τις όποιες ράγες του, σε σημεία που σου είναι δύσκολο να το παρακολουθήσεις.
Η ανεξάντλητη Tomie παίρνει πολλές μορφές, όχι πάντα περιγράψιμες.
Μπορεί να είναι ένα κεφάλι μόνο στον κάδο του σπιτιού και να δίνει εντολές στον αποβλακωμένο πατέρα της, ταυτόχρονα να είναι ακέφαλο σώμα στο σχολείο, μια σειρά από κεφαλάκια στο κολατσιό της Tsukiko ή πολλές σαρανταποδαρούσες με αμέτρητα κεφάλια της Tomie!
Στο τέλος έρχεται το καλύτερο.
Το γιγαντιαίο κεφάλι της Tomie το οποίο επίσης εμφανίζεται από το πουθενά.
Μισό, το'χω.
Φανταστείτε τον ήδη τρελαμένο ως κινηματογραφιστή Iguchi να έχει πιει και δυο ποτήρια παραπάνω και να έχει πάθει εμμονή με το πρόσωπο της αγαπημένης του, της Tomie!
...Αυτά είναι.
Η ταινία δεν είναι τρομακτική σαν Asian horror, αλλά με κάποιο τρόπο διασκεδαστική σαν b-movie.
Η παραγωγή αν και σοβαρή, δεν απέφυγε κάποιες φτηνοδουλειές αλλά δεν χαλάνε τίποτα που δεν είναι ήδη χαλασμένο.
Όσον αφορά τα πρακτικά εφέ, θα'λεγα ότι κάπου το πετυχαίνει, κάπου όχι.
Οι σαρανταποδαρούσες είναι ότι πιο φτηνιάρικο έχω δει, το ίδιο και το τερατάκι στους ώμους, τα περισσότερα όμως εφέ που έχουν αίμα (το ακέφαλο σώμα, οι σφαγές, οι πίδακες αίματος) είναι ικανοποιητικά.
Το Tomie: Unlimited είναι ένα horror όπου δεν πρέπει να ρωτάς πολλά.
Για την ακρίβεια, δεν υπάρχουν εξηγήσεις.
Πρέπει να αράξεις και να μην το πάρεις στα σοβαρά - μόνο έτσι έχεις ελπίδες να σου αρέσει.
Εγώ δεν το ευχαριστήθηκα τελικά, για αυτόν ακριβώς το λόγο.
Γιατί περίμενα ένα Asian horror με αρχή, τρόμο και τέλος.
Είμαι σίγουρος όμως ότι αν διάβαζα πρώτα τη κριτική στο Horrorant, θα του έβαζα καλύτερο βαθμό.
Μπορεί να είναι ένα κεφάλι μόνο στον κάδο του σπιτιού και να δίνει εντολές στον αποβλακωμένο πατέρα της, ταυτόχρονα να είναι ακέφαλο σώμα στο σχολείο, μια σειρά από κεφαλάκια στο κολατσιό της Tsukiko ή πολλές σαρανταποδαρούσες με αμέτρητα κεφάλια της Tomie!
Στο τέλος έρχεται το καλύτερο.
Το γιγαντιαίο κεφάλι της Tomie το οποίο επίσης εμφανίζεται από το πουθενά.
Μισό, το'χω.
Φανταστείτε τον ήδη τρελαμένο ως κινηματογραφιστή Iguchi να έχει πιει και δυο ποτήρια παραπάνω και να έχει πάθει εμμονή με το πρόσωπο της αγαπημένης του, της Tomie!
...Αυτά είναι.
Η ταινία δεν είναι τρομακτική σαν Asian horror, αλλά με κάποιο τρόπο διασκεδαστική σαν b-movie.
Η παραγωγή αν και σοβαρή, δεν απέφυγε κάποιες φτηνοδουλειές αλλά δεν χαλάνε τίποτα που δεν είναι ήδη χαλασμένο.
Όσον αφορά τα πρακτικά εφέ, θα'λεγα ότι κάπου το πετυχαίνει, κάπου όχι.
Οι σαρανταποδαρούσες είναι ότι πιο φτηνιάρικο έχω δει, το ίδιο και το τερατάκι στους ώμους, τα περισσότερα όμως εφέ που έχουν αίμα (το ακέφαλο σώμα, οι σφαγές, οι πίδακες αίματος) είναι ικανοποιητικά.
Το Tomie: Unlimited είναι ένα horror όπου δεν πρέπει να ρωτάς πολλά.
Για την ακρίβεια, δεν υπάρχουν εξηγήσεις.
Πρέπει να αράξεις και να μην το πάρεις στα σοβαρά - μόνο έτσι έχεις ελπίδες να σου αρέσει.
Εγώ δεν το ευχαριστήθηκα τελικά, για αυτόν ακριβώς το λόγο.
Γιατί περίμενα ένα Asian horror με αρχή, τρόμο και τέλος.
Είμαι σίγουρος όμως ότι αν διάβαζα πρώτα τη κριτική στο Horrorant, θα του έβαζα καλύτερο βαθμό.
Tomie Unlimited trailer από FilmBoy-gr
%20poster.jpg)
Post a Comment