The Dead review

Γράφει ο Νίκος Σιδεράς.

Είναι γεγονός πως τα τελευταία χρόνια τα zombie- movies  έχουν πάρει τα πάνω τους και έχουν κατακτήσει εκ νέου το κοινό.

Λίγο οι ακριβές παραγωγές του Hollywood (Resident Evil), λίγο η υπέρ-επιτυχημένη σειρά  The Walking Dead, κατάφεραν να πυροδοτήσουν ξανά το ενδιαφέρον του κόσμου και το κυριότερο, να αναβιώσουν το είδος.

Δυστυχώς όμως για τους μεγαλύτερους που μεγάλωσαν με τις πρώιμες ταινίες του Romero, η νέα σοδειά ζομπο-ταινιών έχει ένα βασικό μειονέκτημα: δεν είναι αρκετά τρομαχτικές και θυμίζουν περισσότερο action movies της σειράς παρά ταινίες τρόμου.

Και όταν λέμε ότι δεν προκαλούν τρόμο, εννοούμε γνήσιο τρόμο, που περισσότερο υπονοεί και λιγότερο δείχνει.

Καλά και τα απότομα τινάγματα, καλά και τα εφέ αλλά όταν απουσιάζει η ατμόσφαιρα και η αγωνία από μια τέτοια ταινία, τότε το αποτέλεσμα κρίνεται ανεπαρκές.

Το The Dead λοιπόν, των αδερφών Ford δείχνει εξαρχής τις προθέσεις του και διαφοροποιείται από αυτές τις πρόσφατες παραγωγές, επιλέγοντας να κινηθεί σε πιο παραδοσιακά μονοπάτια. 

Δεν απευθύνεται στο κοινό των multiplex και σίγουρα ο αργός ρυθμός του θα ξενίσει αρκετούς θεατές.

Η υπομονή όμως όπως πάντα επιβραβεύεται, έτσι λοιπόν κι εδώ, αν παραβλέψετε κάποια αργά σημεία και αφεθείτε, είμαι σίγουρος πως δεν θα το μετανιώσετε και θα συμφωνήσετε μαζί μου στο ότι τα δύο αδέρφια έκαναν περίφημη δουλειά...

Όταν ένα αεροπλάνο συντρίβεται στη διαλυμένη από τον πόλεμο Αφρική, ο Λοχίας Brian Murphy (Rob Freeman) είναι ο μόνος επιζών σε μια γη όπου οι νεκροί επιστρέφουν στη ζωή κι επιτίθενται στους ζωντανούς.

Περιπλανώμενος σε ένα αφιλόξενο κι εχθρικό περιβάλλον, ο Murphy πρέπει να χρησιμοποιήσει την ευστροφία του και την εφευρετικότητα του για να φτάσει ζωντανός στην οικογένεια του.

Στην πορεία θα συναντηθεί τον ντόπιο Daniel Dembele (Prince David Osei), έναν άνθρωπο που ψάχνει μανιωδώς για τον γιο του και μαζί θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για επιβίωση.

Με την απίστευτη θέα της Αφρικανικής ηπείρου και ενώ ο κόσμος γύρω τους καταρρέει από τον θανατηφόρο ιό, οι δυο απελπισμένοι άνδρες θα πολεμήσουν πλάι πλάι για να γλυτώσουν από τους πεινασμένους για σάρκα, ζωντανούς νεκρούς και θα κάνουν ότι είναι δυνατόν για να φτάσουν σώοι και αβλαβείς στον τελικό τους προορισμό όπου τους περιμένουν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.

Το Βρετανικής παραγωγής The Dead αφού πρώτα έκανε τον κύκλο του σε διάφορα ανά τον κόσμο φεστιβάλ, καθώς και σε επιλεγμένες αίθουσες, ήρθε πιο κοντά στο Αμερικάνικο κοινό την ημέρα των ερωτευμένων(!) όπου κυκλοφόρησε σε Dvd και Blue Ray.

Οι αρχικές αντιδράσεις ήταν θετικές και μιλούσαν για κάτι ξεχωριστό, στη συνέχεια όμως το buzz άρχισε να υποχωρεί με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν μια σειρά από ανάμεικτες κριτικές, τόσο από μεριάς κόσμου, όσο και από μεριάς μεγάλων και τρανών horror sites.

Αυτές οι κριτικές ήταν και ο βασικός λόγος που με έκαναν να κρατάω μικρό καλάθι όταν ξεκίνησα να παρακολουθώ το φιλμ.
Στη συνέχεια όμως και σε όλη τη διάρκεια της, πραγματικά απόρησα με τις μέτριες κριτικές και βαθμολογίες.

Αυτό που εγώ είδα ήταν μια υπέροχη προσπάθεια, που αναβίωσε το είδος, ξαναγυρίζοντας μας  σε εποχές όπου τα ζόμπι ήταν αργά στο περπάτημα, τρομαχτικά στην όψη και επιβλητικά!

Το σενάριο συμφωνώ πως μπορεί να μην διεκδικεί Oscar πρωτοτυπίας αλλά αν μη τι άλλο, είναι απλό και αποτελεσματικό.

Στα χέρια των αδερφών Ford πάντως είναι αρκετό για να δείξουν το ταλέντο και τις μεγάλες τους δυνατότητες. 

Η χρήση της κάμερας γίνεται με τέτοιο τρόπο που δείχνει άτομα ψαγμένα και εντός της εποχής τους.

Πραγματικά τους αξίζουν συγχαρητήρια.

Άλλο μεγάλο κεφάλαιο του φιλμ είναι ο διευθυντής φωτογραφίας.
Η καταπληκτική του δουλειά, δύσκολα μπορεί να αγνοηθεί.

Απέδωσε με μοναδικό τρόπο τις εξωτικές τοποθεσίες της Ghana και του Burkina Faso.

Η πεσιμιστική ατμόσφαιρα σήψης και δυσωδίας, σε συνδυασμό με τους λιγοστούς διαλόγους και τις ηλεκτρισμένες ερμηνείες, κάνουν το κλίμα ακόμα πιο αποπνικτικό και απόλυτα ταιριαστό με τα εξωπραγματικής ομορφιάς, ηλιόλουστα τοπία της Αφρικανικής ερήμου.

Για να μη μιλήσω για το άφθονο gore. 

Οι ανατριχιαστικές σκηνές είναι πολλές, καλοφτιαγμένες, ρεαλιστικές και θα ικανοποιήσουν ακόμα και τον πιο σκληροπυρηνικό horror fan!

Γενικά το The Dead είναι μια ταινία που με λίγη καλή θέληση σε «πιάνει» και σε βάζει στον κόσμο της για τα καλά.

Έναν κόσμο όπου η μελαγχολία και ο πεσιμισμός διαποτίζουν το κάθε πλάνο.
Έναν κόσμο όπου οι αλληγορικές διαστάσεις έχουν τη θέση τους (όπως ακριβώς και στις ταινίες του Romero) και βάζουν το θεατή σε περισυλλογή.

Χαρακτηριστικά κάποια στιγμή ένας από τους ήρωες λέει: «ίσως όλο αυτό που συμβαίνει είναι μια προσπάθεια της φύσης να εξισορροπήσει τα πράγματα».

Επίσης, η κλιμακούμενη ένταση, αν και κυρίως υπόκωφη, δίνει την απαραίτητη πινελιά αγωνίας και καταφέρνει να κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον μας για την τύχη των δύο πρωταγωνιστών.

Μπορεί οι αδερφοί Ford να επιλέγουν να βυθίσουν την ταινία τους στην απαισιοδοξία και την παράνοια, δεν ξεχνούν όμως στο ποιητικό φινάλε τους να δώσουν στο θεατή, μια μικρή «ανταμοιβή» αισιοδοξίας. 

Μια κίνηση, μια λέξη… είναι αρκετά...Ελπίδα!

Θα ήθελα πολύ να διαβάσω τη γνώμη σας για τη συγκεκριμένη ταινία.

Προσωπικά, μετά το remake του Dawn Of The Dead, είναι από τις πιο σοβαρές και αξιοπρεπείς προσπάθειες που έχω δει πάνω στο συγκεκριμένο είδος. 

Γι’ αυτό το λόγο και επειδή θεωρώ λίγο άδικες και αβάσιμες τις κακές κριτικές που πήρε, θέλω να σας προτείνω να την παρακολουθήσετε και έπειτα να διατυπώσετε παρακάτω την άποψη σας..

Θέλω να πιστεύω πως θα εκτιμήσετε όσο κι εγώ, αυτή τη φιλότιμη προσπάθεια, που μας θύμισε κάτι από τα παλιά και μας έδωσε την ελπίδα πως υπάρχει ακόμα μέλλον στο σινεμά του φανταστικού .... αλλά και στη ζωή γενικότερα!

Release Date:

February 14, 2012 (US DVD)

The Dead trailer από FilmBoy-gr