Μόνο για γυναίκες: Οι 5 Καλύτερες Σκηνές Ευνουχισμού

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χατζηπαπάς.

Ένα πολύ μεγάλο μερίδιο στη βιομηχανία του horror κρατάνε τα βασανιστήρια και η εκμετάλευση των γυναικών από τη βαρβαρότητα των ανδρών.

Μάλιστα, εμείς οι άνδρες-γουρούνια έχουμε φτάσει στο σημείο να κακοχαρακτηρίζουμε τις ταινίες τρόμου αν σε αυτές δεν υπάρχει κάποιο από τα τρία B: Boobs, Blood και Boobs (...).

Επειδή όμως το Horrorant το παρακολουθούν και πολλές γυναίκες, αυτή η ώρα είναι δική σας.
Οι 5 Καλύτερες Σκηνές Ευνουχισμού στις ταινίες τρόμου!

Οι άντρες, πηγαίνετε να δείτε αθλητικά ή κανά porn site ή οτιδήποτε βάρβαρο κάνουμε στον ελεύθερο χρόνο μας και αφήστε τα κορίτσια να νοιώσουν τη γλύκα της εκδίκησης, ευτυχώς μόνο κινηματογραφικά.

Φυσικά, το παρακάτω άρθρο είναι Ακατάλληλο για ανηλίκους.



Teeth (2007)

Η εξαιρετική horror comedy του Mitchell Lichtenstein μιλάει για την Dawn (Jess Weixler)μιας παρθένας που είναι επικεφαλής του τοπικού συλλόγου αποχής και ευνουχίζει ολόκληρη σχεδόν τη πόλη, ξεκινώντας από τον φίλο της Tobey που προσπαθεί να τη βιάσει στη λίμνη.

Μόλις καταλαβαίνει το 'χάρισμα' της, η Dawn το χρησιμοποιεί κατά το δοκούν, μιας και το συναινετικό σεξ λειτουργεί μια χαρά αλλά έτσι και χρησιμοποιήσεις βία, την πούτσισες ...κυριολεκτικικά.

Ο γυναικολόγος που την παρενοχλεί, χάνει το δάχτυλο του, ένα αγόρι που κοιμήθηκε μαζί της για να κερδίσει ένα στοίχημα, του γίνεται μπριζόλα, ο ετεροθαλής αδερφός που άφησε τη μητέρα της να πεθάνει θα χάσει το πέος του που θα γίνει τροφή για το σκύλο της.

Δυστυχώς, κανένα clip δεν υπάρχει στα ιντερνέτια, γι'αυτό δείτε το trailer.




Piranha 3D (2010)

Το slasher του Alexandre Aja δεν κρύβεται πίσω από προσχήματα.
Ήταν απλώς μια pop ταινία με αίμα και βυζιά.

Σαν έξαρση αυτοτιμωρίας από τους δημιουργούς αυτού του ανδροκρατορικού φιλμ, υπάρχει και η σκηνή όπου ο Jerry O'Connell χάνει το πέος του (μάλλον όλο το κάτω μέρος του).

Ένα πιράνχα βγαίνει από το στόμα μιας γκόμενας και κόβει το 'εργαλείο' του.
Όταν τελικά σέρνεται πίσω στο σκάφος, τα πόδια του έχουν φαγωθεί μέχρι το κόκαλο αλλά εκείνος είναι αρκετά ζωντανός για να φωνάξει: 'Πήραν το πέος μου!'

Αλλά η σκηνή δεν τελειώνει εκεί.
Το κομμένο μέλος επιπλέει στη θάλασσα μέχρι που το βλέπει ένα πιράνχα και το δαγκώνει ...και έρχεται και άλλο ένα και παίρνει και αυτό μια δαγκωνιά.

Α, ρε αθάνατε Aja!




The Last House on the Left (1972)

Μια ομάδα κακοποιών βρίσκει καταφύγιο από μια καταιγίδα σε ένα τυχαίο σπίτι στο δάσος.
Αυτό αποδεικνύεται ότι ανήκει στη Mari Collingwood (Sandra Peabody).
Η Mari κι ο φίλος της θα ξυλοκοπηθούν επανειλημμένα, εκείνη θα βιαστεί, θα ταπεινωθεί και θα σφαγιαστεί.

Όταν οι Collingwoods θα βρουν ποιοι είναι αυτοί που σκότωσαν τη κόρη τους, θα εκδικηθούν με πολλούς τρόπους - ένας εκ των οποίων είναι και ο ευνουχισμός.

Η κα Collingwood δελεάζει έναν από αυτούς γονατίζοντας μπροστά του και αρχίζει να του παίρνει πίπα, όταν βυθίζει τα δόντια της γερά, τινάζει το κεφάλι της σαν άγριο πίτμπουλ μέχρι που τελικά απομακρύνεται και φτύνει το πέος στη λίμνη.

Η εν λόγω σκηνή έμεινε έξω από το remake του Ντένη Ηλιάδη.




Hostel 2 (2007)

Όταν βρίσκεσε σε έναν βρώμικο ξενώνα μιας Ευρωπαικής χώρας και κάποιος σου λέει ότι δεν μπορείς να φύγεις αν δε σκοτώσεις κάποιον πρώτα, δεν έχεις και  πολλές επιλογές, ε;

Τον σκοτώνεις για να μη σε σκοτώσει - και μπορείς να το κάνεις και με στυλ.

Του κόβεις το πέος, τον αφήνεις να αιμοραγεί μέχρι θανάτου και ταίζεις και τα σκυλιά με δαύτο.

Έχετε παρατηρήσει ότι μέχρι τώρα, όλα τα κομμένα πέη τα τρώνε τα άμοιρα τα ζωντανά;




I Spit on Your Grave (2010)
Day of the Woman (1978)

Δύο διαφορετικές version της ίδιας σκηνής ευνουχισμού, που ευτυχώς αυτή δεν κόπηκε από το remake.

Η Jennifer, μια συγγραφέας από τη Νέα Υόρκη πηγαίνει σε ένα εξοχικό στο δάσος για να δουλέψει το βιβλίο της.
Εκεί, θα υποστεί άγριο ξυλοδαρμό, ομαδικό βιασμό και θα πεταχτεί σχεδόν νεκρή στο δάσος.
Μόλις συνέλθει, παίρνει μια αιματηρή και βίαιη εκδίκηση.

Στην ταινία του Meir Zarchi του 1978, η Jennifer (Camille Keaton) χρησιμοποιεί τη σεξουαλικότητα της για να κλέψει το μέλος του Johnny.
Η σκηνή εδώ δεν είναι ιδιαίτερα γραφική αλλά είναι αρκετά ρεαλιστική όταν η Jennifer κάθεται στο σαλόνι της δυναμώνοντας τη μουσική για να μην ακούγονται οι κραυγές του Johnny.

Στη ταινία του Steven R.Monroe του 2010, η Jennifer (Sarah Butler) του ψιθυρίζει τα ίδια λόγια που της είπε εκείνος όταν τη βίαζε.
Η σκηνή είναι βρώμικη, είναι θυμωμένη και γίνεται πολύ πιο βίαιη όταν η Jennifer κόβει το πουλί του με το κλαδευτήρι και του το δίνει να το φάει.