Μεταφυσική Δραστηριότητα 3 - Paranormal Activity 3 review

Γράφει ο Νίκος Σιδεράς.

Το πρώτο Paranormal Activity όταν κυκλοφόρησε μέσα στο 2007 έφερε την ανανέωση στο κουρασμένο υποείδος των ψευδο-ντοκυμαντέρ τρόμου και κατάφερε αυτό που είχε επιτύχει αρκετά χρόνια πριν το The Blair Witch Project.

Έσπασε δηλαδή τα ταμεία όπου κι αν προβλήθηκε και κατατρόμαξε το

κινηματογραφόφιλο κοινό.

Και όλα αυτά έγιναν με μηδαμινό προϋπολογισμό, σχεδόν ερασιτεχνική κινηματογράφηση και φυσικά πολύ έξυπνη προώθηση που άφηνε να εννοηθεί πως πρόκειται για πραγματικό υλικό.

Φυσικά μετά την μεγάλη επιτυχία της πρώτης ταινίας τα στούντιο δεν έχασαν χρόνο και με συνοπτικές διαδικασίες ετοίμασαν ένα κατώτερο και ελαφρώς βαρετό σίκουελ που κυκλοφόρησε το 2010 και παρά την δυσοίωνες προβλέψεις συνάντησε εξίσου μεγάλη εμπορική επιτυχία.

Έτσι μετά την μεγάλη ανταπόκριση του κόσμου για δεύτερη φορά, οι παραγωγοί αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν ξανά την κότα με τα χρυσά αυγά που ακούει στο όνομα Paranormal Activity και να παραγγείλουν ένα τρίτο μέρος το οποίο έπρεπε να είναι έτοιμο σε ακόμα πιο σύντομο χρονικό διάστημα.

Αυτή τη φορά δεν θα ήταν μια συνέχεια του δεύτερου μέρους αλλά θα αποτελούσε στην ουσία ένα prequel που θα μας γυρνούσε αρκετά χρόνια πίσω, όταν οι δύο πρωταγωνίστριες ήταν μικρές και θα μας εξηγούσε πώς ξεκίνησαν όλα.

Ο κλήρος για να φέρει εις πέρας την τρίτη αυτή απόπειρα έπεσε στους δοκιμασμένους στο είδος του ψευδοντοκυμαντέρ, μετά το προπέρσινο Catfish Henry Joost και Ariel Schulman που ομολογουμένως έκαναν καλή δουλειά και δικαίωσαν πανηγυρικά την Paramount για την επιλογή της...

Στο τρίτο αυτό μέρος γινόμαστε μάρτυρες της πρώτης επαφής των δύο γυναικών(Katie Featherston, Sprague Grayden) με την αόρατη οντότητα που τις τρομοκράτησε στις πρώτες δύο ταινίες.

Θα παρακολουθήσουμε τα γεγονότα όπως αυτά συνέβησαν και καταγράφηκαν από τον σύντροφο της μητέρας τους Dennis (Christopher Nicholas Smith).

Το υλικό αυτό βρέθηκε σε κάποιες ξεχασμένες VHS που εντοπίστηκαν στο σπίτι της γιαγιάς τους μετά το θάνατο της και απεικονίζουν τις σκοτεινές δυνάμεις σε όλο τους το μεγαλείο.

Πίσω λοιπόν στο 1988 οι μικρές Katie (Chloe Csengery) και Kristi (Jessica Tyler Brown) δέχονται την πρώτη επίσκεψη του πνεύματος Toby το οποίο μάλιστα αναπτύσσει μια ιδιαίτερα φιλική σχέση με την διορατική Kristi.

Η μητέρα τους Julie (Lauren Bittner) δεν πείθεται από τα λεγόμενα των κοριτσιών αλλά ούτε και από την έντονη μεταφυσική δραστηριότητα που παρατηρείται κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Μάλιστα η οικογένεια, αντί να εγκαταλείψει το σπίτι και να τραπεί σε φυγή αποφασίζει με πρωτοβουλία του Dennis να εγκαταστήσει βιντεοκάμερες σε όλα τα δωμάτια του σπιτιού και να καταγράψει τα συμβάντα.

Παρά τα αδιάσειστα στοιχεία που προκύπτουν και φανερώνουν ότι κάτι μυστήριο συμβαίνει, η οικογένεια κάνει μια προσπάθεια να το διαχειριστεί αλλά ο θυμωμένος Toby δεν αστειεύεται και έχει άλλα σχέδια για η ζωή τους και κυρίως την πορεία των δύο κοριτσιών.

Όταν επιτέλους θα πάρουν την απόφαση να μετακινηθούν στο σπίτι της μητέρας της Julie θα είναι ήδη αρκετά αργά για να γλυτώσουν όχι μόνο από τη μανία των πνευμάτων αλλά και από τις απροσδόκητες εκπλήξεις που τους περιμένουν.

Θα χαρακτήριζα το τρίτο μέρος του μεταφυσικού αυτού franchise ως απόλυτα αποτελεσματικό στο να σε τρομάξει και πλήρως λειτουργικό ειδικά αν το παρακολουθήσει κανείς σε συνθήκες κινηματογραφικής αίθουσας.

Καταφέρνει να διατηρήσει ατόφιο το νατουραλιστικό στυλ των πρώτων ταινιών, να δημιουργήσει μια ολότελα τρομαχτική ατμόσφαιρα που κάνει το θεατή να νιώθει συνένοχος των γεγονότων και να επαναπροσδιορίσει την ιστορία πηγαίνοντας την ένα βήμα παραπέρα.

Από σκηνοθεσία μην περιμένετε κάτι καινούριο αν εξαιρέσουμε το εύρημα της κάμερας που, τοποθετημένη πάνω σε μια βάση ανεμιστήρα, δεν μένει στατική σε ένα σημείο αλλά καταγράφει τη μεταφυσική δραστηριότητα αργά και βασανιστικά σε δύο χώρους του σπιτιού.

Οι ερμηνείες πάντως είναι όλες άρτιες με τις μικρές πρωταγωνίστριες να εντυπωσιάζουν με το υποκριτικό τους ταλέντο και να κλέβουν με ευκολία την παράσταση από τους πεπειραμένους ηθοποιούς με την φυσικότητα και την πειστικότητα τους.

Αν και αρχικά ήμουν αρνητικός απέναντι του, το PA3 αποδείχτηκε μία από τις μεγάλες εκπλήξεις της χρονιάς και δικαιωματικά έσπασε ταμεία στην Αμερική ξεπερνώντας ακόμα και τα δύο πρώτα μέρη.

Η φλυαρία και η επανάληψη που κούραζε το θεατή στα προηγούμενα εδώ απουσιάζει, οι τρομαχτικές σκηνές είναι περισσότερες και πιο εμπνευσμένες και το σενάριο έχει επιτέλους μια κατεύθυνση που το συνδέει με τα προηγούμενα δίνοντας απαντήσεις σχετικά με το πνεύμα και τη συνομωσία που κρύβεται πίσω από αυτό.

Επίσης, αν και αρχικά με ξένισε το γεγονός πως στην ταινία απουσίαζαν σχεδόν όλες οι σκηνές από τα trailer που την προμόταραν, τώρα κατόπιν εορτής το θεωρώ μια έξυπνη κίνηση marketing που συμβάλλει ταυτόχρονα στο να σε πιάσουν απροετοίμαστο οι αρκούντως τρομαχτικές σκηνές που τελικά επιλέχθηκαν να συμπεριληφθούν στην ταινία.

Αποτέλεσμα αυτής της κίνησης ήταν να μην ξέρεις από πού θα σου έρθει η τρομάρα σε αντίθεση με άλλες ταινίες που είσαι υποψιασμένος αφού ξέρεις σχεδόν όλες τις σκηνές που έχεις δει στο παραπάνω απ΄όσο χρειάζεται κατατοπιστικό τους trailer.

Γενικά μαζί με το Scream 4 και δυο-τρία ακόμα ήταν από τα horror που με διασκέδασαν περισσότερο τη χρονιά που έφυγε και θα το ευχαριστιόμουν ακόμα περισσότερο αν δεν επέτρεπαν οι υπεύθυνοι γνωστού πολυκινηματογράφου που το είδα, να παρευρίσκονται (προφανώς παράνομα) στην αίθουσα ανήλικα 13χρονα πιτσιρίκια με πλήρη έλλειψη κινηματογραφικής αγωγής και τρόπων.

Αν έχετε βιώσει κάτι παρόμοιο πραγματικά θα με καταλάβετε.

Συνοψίζοντας, το PA3 είναι μια ταινία που πρέπει να δει κάθε horror fan που σέβεται τον εαυτό του.
Κι αυτό γιατί δεν υποτιμάει το κοινό της, δεν κάνει εκπτώσεις σε ποιότητα, προσφέρει παραπάνω από τα αναμενόμενα και ανεβάζει τον πήχη ψηλά ολοκληρώνοντας την ιστορία με έξυπνο και ευρηματικό τρόπο.

Δυστυχώς όμως κάτι μου λέει πως οι παραγωγοί στο βωμό του χρήματος έχουν σκοπό να ξεχειλώσουν την μέχρι τώρα τριλογία κάνοντας το λάθος που έχουμε δει να γίνεται σε πάμπολλες αγαπημένες ταινίες τρόμου (με πιο πρόσφατο παράδειγμα το Saw) και να γυρίσουν κι άλλα σίκουελ με μοναδικό γνώμονα το κέρδος που θα φέρουν στα ταμεία και κατ ʽ επέκταση στις τσέπες τους.