History of Horror - Part 7: Ο Kubrick, ο Spielberg και ...ο Leatherface

Μπαίνοντας στη δεκαετία του 70, η MPAA δημιούργησε ένα νέο rating system με G, M, R και X ratings, εν μέρει ως απάντηση των ολοένα και πιο βίαιων θεμάτων των ταινιών τρόμου.

Η μορφή του Δράκουλα επανεμφανίστηκε το 1973 στη τηλεοπτική μεταφορά Dracula με τον Jack Palance στο ρόλο ενός απρόθυμου ζόμπι-βαμπίρ και τον Nigel Davenport στο ρόλο του Van Helsing.

Το sexy cult horror του Paul Morrisey με τίτλο Andy Warhol's Dracula (1974) που αρχικά πήρε ένα X rating αλλά στη συνέχεια έγινε R, είχε ως πρωταγωνιστή τον Udo Keir ως έναν εθισμένο στο αίμα που αναζητούσε παρθένες στην Ιταλία για να σβήσει τη δίψα του, ενώ ο όμορφος Joe Dallesandro τις πέρναγε όλες και ...no more virginity!

Αργότερα, το 1979, ο Frank Langella αναβίωσε τον ρόλο ως ένας χαρισματικός, γλυκός αλλά και τραγικός Κόμης Δράκουλας σε σκηνοθεσία John Badham και συμπρωταγωνιστή τον Laurence Olivier ως διάσημος κυνηγός βαμπίρ.

Την ίδια χρονιά έφτασε η στιγμή να γίνει παρωδία ο μύθος του Δράκουλα με το επιτυχημένο και κλασικό πια Love at First Bite με τον George Hamilton.

Πέρα από τον Δράκουλα, στη δεκαετία του 70 ο τρόμος ήταν παντού...


Ένα από τα κορυφαία φιλμ στο box office στις αρχές της δεκαετίας ήταν το Willard (1971), όπου ένας δειλός 27χρονος μαμάκιας εκπαίδευε τα αιμοδιψή του κατοικίδια για να εκδικηθούν τους συναδέλφους και φίλους.

Μάλιστα, απέκτησε και sequel ένα χρόνο μετά, το Ben (1972) στο οποίο ακουγόταν ένα τραγούδι του Michael Jackson στην αρχή το οποίο κέρδισε υποψηφιότητα για Όσκαρ τραγουδιού.
Το classic cult φιλμ έγινε remake από τον Glen Morgan στο Willard (2003) με πρωταγωνιστή τον Crispin Glover.

Το αμφιλεγόμενο A Clockwork Orange (1971) του δάσκαλου Stanley Kubrick ήταν μια αριστοτεχνική μεταφορά του βιβλίου του Anthony Burgess περί βιασμών, δολοφονιών και εκτρεπόμενης συμπεριφοράς σεξ και βίας.

Άξιο αναφοράς είναι και το κιτς The Abominable Dr. Phibes (1971) όπου ο τρελός Dr. Phibes (Vincent Price) εξαπολύει της πληγές της Βίβλου στους γιατρούς που απέτυχαν να σώσουν τη ζωή της αγαπημένης του (Caroline Munro).

Κάπου εκεί εμφανίστηκε και ο Steven Spielberg.
Η πρώτη αξιομνημόνευτη ταινία του ήταν το παρανοικό Duel (1972) το οποίο έγινε για την τηλεόραση και το οποίο είχε ένα τερατώδες και κακόβουλο βυτιοφόρο χωρίς οδηγό!

Ο σκηνοθέτης Nicolas Roeg αντέγραψε τον Hithcock στο ψυχολογικό θρίλερ Don't Look Now (1973) με μια ιστορία καταστροφής της Βενετίας, με πρωταγωνιστές τον Donald Sutherland και τη Julie Christie.

Αν και musical/comedy, το The Rocky Horror Picture Show (1975) έγινε ένα λατρεμένο cult Frankenstein φιλμ που εξελισσόταν σε ένα στοιχειωμένο κάστρο με μια ομάδα τρανσέξουαλ εξωγήινων, με τη νεαρή τότε Susan Sarandon, τον Barry Bostwick και τον Tim Curry.

Το παράξενο και ανήθικο φιλμ έγινε γρήγορα πολιτιστικό φαινόμενο καθώς προβαλλόταν επί πολλά χρόνια σε μεταμεσονύχτιες προβολές με τους συντελεστές να βρίσκονται ντυμένοι με τις στολές τους ανάμεσα στο κοινό.

Την ίδια χρονιά το Race With the Devil του Jack Starrett έδειχνε αθώους παραθεριστές (Peter Fonda και Lara Parker) που κυνηγούνταν από σατανιστές όταν κατά λάθος βρέθηκαν αυτόπτες μάρτυρες μια ανθρωποθυσίας.

Καθώς η δεκαετία προχωρούσε, οι ταινίες τρόμου γίνονταν ολοένα και πιο βίαιες, σαδιστικές, κτηνώδεις, slasher και gore.

Το τρομακτικό Deliverance (1972) του John Boorman εξέταζε το αρχέγωνο ανθρώπινο κακό και συμπεριλάμβανε graphic σκηνές σοδομισμού από παρανοικούς επαρχιώτες σε μια ανυποψίαστη ομάδα ταξιδιωτών.

Δύο από τις πιο αποτελεσματικές ταινίες τρόμου της δεκαετίας του 70 στο box-office ήταν το classic It's Alive! (1974) και το low budget cult The Texas Chainsaw Massacre (1974) του Tobe Hooper.

Η περιβόητη ταινία του Hooper σχετικά με μια ομάδα εφήβων βασιζόταν στα αληθινά αποτρόπαια εγκλήματα του serial killer από το Wisconsin, Ed Gein, όπως συνέβαινε και με το Psycho (1960) του Hithcock, το Three on a Meathook (1972), Deranged: Confessions of a Necriphile (1974) και The Silence of the Lambs (1991) του Jonathan Demme.

Ο κύριος χαρακτήρας Leatherface (Gunnar Hansen) φορούσε μάσκα από ανθρώπινο δέρμα, είχε αλυσοπρίονο και ήταν μέλος μιας παρανοικής οικογένειας ψυχοπαθών κανιβάλων που διατηρούσαν 'φυτεία' ανθρώπινου κρέατος.
Ο Leatherface ήταν αποκρουστικός και μυώδης στο κυνήγι του - πέντε νέους Τεξανούς τους οποίους σφάγιαζε με το δυνατό μηχάνημα του.
'Who will survive and what will be left of them?'.

Φυσικά, το Texas Chainsaw Massacre απέκτησε πάμπολλα sequels:

- The Texas Chainsaw Massacre 2 (1986), επίσης σκηνοθετημένο από τον Hooper.

- Texas Chainsaw Massacre 3 (1990) (ή Leatherface: Texas Chainsaw Massacre III), σε σκηνοθεσία Jeff Burr.

- Texas Chainsaw Massacre: The Next Generation (1994) (ή The Return of the Texas Chainsaw Massacre), σε σκηνοθεσία Kim Henkel και πρωταγωνιστές τους νεαρούς τότε Matthew McConaughey και Renee Zellweger.

- The Texas Chainsaw Massacre (2003), ένα gorefest από τον παραγωγό Michael Bay και σκηνοθεσία Marcus Nispel, με τη Jessica Biel ως μία από τους εφήβους.

- The Texas Chainsaw Massacre: The Beginning (2006), το prequel του παραγωγού Michael Bay σε σκηνοθεσία Jonathan Liebesman στη δική του εκδοχή του 2003, με τη Jordana Brewster και τη Doira Baird, μια ταινία που κόπηκε τόσο πολύ στο μοντάζ που έγινε R-Rated!

Στο 8ο Μέρος ο John Carpenter και τα άλλα μεγάλα franchise.