Horrorant Classics: Re-Animator (1985)
Αν πίεζα τον εαυτό μου να θυμηθεί, κάτι που δεν είναι και εύκολο δυστυχώς, θα ήμουν σε θέση να αναφέρω πολλές ταινίες του είδους όπου ο πρωταγωνιστής είναι ένας τρελός γιατρός, ένας επιστήμονας διατεθειμένος να παραβιάσει όλα τα όρια ηθικής και δεοντολογίας με σκοπό την επίτευξη του στόχου του, είτε πρόκειται για τη δημιουργία μιας νέας φυλής από ανθρώπινες σαρανταποδαρούσες είτε για απλή αύξηση της θνησιμότητας.
Χωρίς να πιεστώ όμως, η πρώτη εικόνα που έρχεται στο μυαλό μου όταν ακούω την έκφραση 'τρελός γιατρός' είναι ο Herbert West που κρατάει απειλητικά μια σύριγγα με ένα πράσινο υγρό.
Στις αρχές της δεκαετίας του 80 ο Αμερικανός σκηνοθέτης Stuart Gordon ήταν έτοιμος για μια μεταφορά στη τηλεόραση του έργου του HR Lovecraft 'Herbert West: Reanimator'.
Η σειρά θα αποτελούνταν από 13 ωριαία επεισόδια, αλλά ο Gordon ποτέ δεν μπόρεσε να πουλήσει την ιδέα του σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι, τη στιγμή που ο George Romero έβρισκε εύκολα στέγη στη δική του σειρά Tales from the Darkside.
Ένας έμπειρος παραγωγός ταινιών όμως, ο Bryan Yuzma, είδε τις πραγματικές δυνατότητες της δουλειάς του Gordon και αφού προσαρμόστηκε το σενάριο, αποφάσισε να κάνει ταινία γυρισμένη στο Hollywood με την υποστήριξη της Empire Pictures.
Ο κύβος ερρίφθη...
Μετά από ένα επεισόδιο σε ένα περίεργο περιστατικό σε μια συνεδρία ενός διάσημου Ελβετικού πανεπιστημίου, ο Dr. Herbert West (Jeffrey Combs) πήγε στο Miskatonik University στο Arkham της Μασαχουσέτης, όπου συνέχισε την έρευνα του για έναν ισχυρό ορό που μπορεί να αναβιώσει νεκρό ιστό.
Για την εκτέλεση των πειραμάτων του θα έχει ως βοηθό του τον πολλά υποσχόμενο φοιτητή και συγκάτοικό του Dan Cain (Bruce Abbott).
Ο λόγος για τον οποίο το Re-Animator παραμένει μέχρι σήμερα ένα κλασικό αμερικάνικο b-movie των 80's είναι σχετικά απλός.
25 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του εξακολουθεί να διατηρεί όλη τη φρεσκάδα, τη διασκέδαση και το gore, στοιχεία που οδήγησαν στην εμπορική και κριτική επιτυχία το 1985 (καλύτερη horror ταινία στο φεστιβάλ Sitges).
Ήταν σχεδιασμένο από το Gordon και τον Yuzna ως εκρηκτικός συνδυασμός τρόμου, χιούμορ, ερωτισμού και gore, διαποτισμένο από το πνεύμα του HP Lovecraft (αν και ο ίδιος ο Gordon επέμενε ότι η αναβίωση του Re-Animator σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί πιστή εφαρμογή στο κείμενο του Lovecraft).
Είχε την ικανότητα να αναμιγνύει διασκεδαστικό θέαμα με τη ναυτία, το χαμόγελο με τη φρίκη και δημιούργησε και ένα horror icon, τον Jeffrey Combs, ο οποίος έγινε σύμβολο του σύγχρονου τρόμου χάρη στην εξαιρετική ερμηνεία του ως Dr. West.
Ο Combs ισορροπούσε αριστουργηματικά ανάμεσα στη τρέλα και το επιστημονικό πνεύμα, τον τρόμο και τη παρωδία, το στερεότυπο και τη γελοιογραφία, δίνοντας ζωή σε έναν κακό χαρακτήρα που όμως κατάφερνε και κέρδιζε τη συμπάθεια μας.
Το Re-Animator ήταν για χρόνια το απόλυτο gore horror (τουλάχιστον μέχρι το 1992 και το εξαιρετικό Braindead του Peter Jackson, το οποίο όμως έχει αρκετές αναφορές στο Re-Animator) και πρόσφερε άφθονες σκηνές ανθολογίας, όπως η αιδιολειξία από ένα κομμένο κεφάλι (δείτε εδώ).
Η επιτυχία του Re-Animator οδήγησε σε δύο συνέχειες υπό τη σκηνοθεσία του ίδιου του Brian Yuzman.
Το πρώτο, Bride of Re-animator (1990) αποδείχθηκε ένα φόρος τιμής στο Bride of Frankenstein του 1935 και δεν ήταν καθόλου κακό.
Το δεύτερο όμως, Beyond Re-Animator ήταν μια καταστροφή, ακόμα και με τη παρουσία της πανέμορφης Ισπανίδας Elsa Pataky του Fast Five.
Σήμερα υπάρχουν εικασίες για ένα τρίτο sequel με τίτλο House of Re-Animator.
Χωρίς να πιεστώ όμως, η πρώτη εικόνα που έρχεται στο μυαλό μου όταν ακούω την έκφραση 'τρελός γιατρός' είναι ο Herbert West που κρατάει απειλητικά μια σύριγγα με ένα πράσινο υγρό.
Στις αρχές της δεκαετίας του 80 ο Αμερικανός σκηνοθέτης Stuart Gordon ήταν έτοιμος για μια μεταφορά στη τηλεόραση του έργου του HR Lovecraft 'Herbert West: Reanimator'.
Η σειρά θα αποτελούνταν από 13 ωριαία επεισόδια, αλλά ο Gordon ποτέ δεν μπόρεσε να πουλήσει την ιδέα του σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι, τη στιγμή που ο George Romero έβρισκε εύκολα στέγη στη δική του σειρά Tales from the Darkside.
Ένας έμπειρος παραγωγός ταινιών όμως, ο Bryan Yuzma, είδε τις πραγματικές δυνατότητες της δουλειάς του Gordon και αφού προσαρμόστηκε το σενάριο, αποφάσισε να κάνει ταινία γυρισμένη στο Hollywood με την υποστήριξη της Empire Pictures.
Ο κύβος ερρίφθη...
Μετά από ένα επεισόδιο σε ένα περίεργο περιστατικό σε μια συνεδρία ενός διάσημου Ελβετικού πανεπιστημίου, ο Dr. Herbert West (Jeffrey Combs) πήγε στο Miskatonik University στο Arkham της Μασαχουσέτης, όπου συνέχισε την έρευνα του για έναν ισχυρό ορό που μπορεί να αναβιώσει νεκρό ιστό.
Για την εκτέλεση των πειραμάτων του θα έχει ως βοηθό του τον πολλά υποσχόμενο φοιτητή και συγκάτοικό του Dan Cain (Bruce Abbott).
Ο λόγος για τον οποίο το Re-Animator παραμένει μέχρι σήμερα ένα κλασικό αμερικάνικο b-movie των 80's είναι σχετικά απλός.
25 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του εξακολουθεί να διατηρεί όλη τη φρεσκάδα, τη διασκέδαση και το gore, στοιχεία που οδήγησαν στην εμπορική και κριτική επιτυχία το 1985 (καλύτερη horror ταινία στο φεστιβάλ Sitges).
Ήταν σχεδιασμένο από το Gordon και τον Yuzna ως εκρηκτικός συνδυασμός τρόμου, χιούμορ, ερωτισμού και gore, διαποτισμένο από το πνεύμα του HP Lovecraft (αν και ο ίδιος ο Gordon επέμενε ότι η αναβίωση του Re-Animator σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θεωρηθεί πιστή εφαρμογή στο κείμενο του Lovecraft).
Είχε την ικανότητα να αναμιγνύει διασκεδαστικό θέαμα με τη ναυτία, το χαμόγελο με τη φρίκη και δημιούργησε και ένα horror icon, τον Jeffrey Combs, ο οποίος έγινε σύμβολο του σύγχρονου τρόμου χάρη στην εξαιρετική ερμηνεία του ως Dr. West.
Ο Combs ισορροπούσε αριστουργηματικά ανάμεσα στη τρέλα και το επιστημονικό πνεύμα, τον τρόμο και τη παρωδία, το στερεότυπο και τη γελοιογραφία, δίνοντας ζωή σε έναν κακό χαρακτήρα που όμως κατάφερνε και κέρδιζε τη συμπάθεια μας.
Το Re-Animator ήταν για χρόνια το απόλυτο gore horror (τουλάχιστον μέχρι το 1992 και το εξαιρετικό Braindead του Peter Jackson, το οποίο όμως έχει αρκετές αναφορές στο Re-Animator) και πρόσφερε άφθονες σκηνές ανθολογίας, όπως η αιδιολειξία από ένα κομμένο κεφάλι (δείτε εδώ).
Η επιτυχία του Re-Animator οδήγησε σε δύο συνέχειες υπό τη σκηνοθεσία του ίδιου του Brian Yuzman.
Το πρώτο, Bride of Re-animator (1990) αποδείχθηκε ένα φόρος τιμής στο Bride of Frankenstein του 1935 και δεν ήταν καθόλου κακό.
Το δεύτερο όμως, Beyond Re-Animator ήταν μια καταστροφή, ακόμα και με τη παρουσία της πανέμορφης Ισπανίδας Elsa Pataky του Fast Five.
Σήμερα υπάρχουν εικασίες για ένα τρίτο sequel με τίτλο House of Re-Animator.
Post a Comment