Faces in the Crowd review

Εύκολα καταλαβαίνει κανείς γιατί το Faces in the Crowd δεν βρήκε το δρόμο για τις αίθουσες.

Αν και δεν είναι πολύ κακή ταινία, είναι από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα μιας ιδέας που θα μπορούσε να γίνει ένα ενδιαφέρον ψυχολογικό θρίλερ αλλά έπεσε στα χέρια ενός κακού σκηνοθέτη και ακόμα χειρότερου σεναριογράφου.

Ο λόγος για τον Julien Magnat (και στα δύο), ενός σεναριογράφου τηλεοπτικών b-σειρών που πειραματίζεται κάθε 10 χρόνια και στη σκηνοθεσία.

Για πρώτη φορά στη καριέρα του έχει τη τύχη να έχει ένα μεγάλο όνομα ως πρωταγωνίστρια της ταινίας του και κατάφερε να φτιάξει ένα light ψυχολογικό θρίλερ, με άναρχο και αφελές σενάριο και κακή σκηνοθεσία.

Η Milla Jovovich (The Three Musketeers) είναι μια δασκάλα που γίνεται μάρτυρας μιας δολοφονίας ενώ περπατούσε ένα βράδυ για το σπίτι της.

Ο δολοφόνος την κατάλαβε, την κυνήγησε και ...την πέταξε στο ποτάμι, όμως εκείνη μπόρεσε να δει το πρόσωπό του.

Και προσέξτε, ο δολοφόνος δεν είναι κανένας τυχαίος, αλλά ο serial killer με το όνομα 'Tearjerk Jack' τον οποίο η αστυνομία προσπαθεί να βρει πολλά χρόνια τώρα.

Με τη πτώση της από τη γέφυρα, η δασκάλα σώθηκε αλλά έχει χτυπήσει το κεφάλι της...

Μόλις ανακτήσει τις αισθήσεις της αποκαλύπτεται ότι πάσχει από 'Prosopagnosia', μια νευρολογική διαταραχή κατά την οποία δεν μπορεί να αναγνωρίσει τα πρόσωπα των ανθρώπων, ούτε καν το δικό της στον καθρέφτη.

Αυτό σημαίνει ότι βλέπει έναν άγνωστο κάθε φορά που αντικρύζει έναν φίλο ή μέλος της οικογένειας της.

Προφανώς αυτό δημιουργεί ένα πρόβλημα όταν της ζητείται από τον αστυνομικό Kerrest (Julian McMahon, ό γιατρός του Nip/Tuck) να αναγνωρίσει τον δολοφόνο, αφού θα μπορούσε να είναι μπροστά της και αυτή να μην τον αναγνωρίσει.

Δεν ξέρω αν υπάρχει τέτοια πάθηση και ειλικρινά δεν έχω όρεξη να το ψάξω, αλλά έχω καλή πρόθεση και θα το δω θετικά.

Έχεις μια γυναίκα που δεν αναγνωρίζει πρόσωπα και ο serial killer που έχει δει την βάζει στόχο.

Δε συμφωνείτε ότι εδώ έχουμε υλικό για ένα καλό θρίλερ αγωνίας;

O Julian Magnat το οραματίστηκε με θαμπές εικόνες/εφέ και χρησιμοποιώντας απλώς διαφορετικούς ηθοποιούς για τους ίδιους ρόλους.

Στα πρώτα λεπτά αυτό ίσως και να λειτουργεί, αλλά μόνο γιατί θεωρείς ότι με τις εναλλαγές αυτές η αγωνία σου θα φτάσει στα ύψη και θα απεικονιστεί σωστά ο αποπροσανατολισμός της ηρωίδας.

Γρήγορα όμως γίνεται ένα απλοικό τέχνασμα που προκαλεί ερωτήματα που κανείς δεν απαντάει.

Εαν αυτή η διαταραχή επηρεάζει μόνο τα πρόσωπα, που αυτό λέει ρητά ο γιατρός της, τότε γιατί αλλάζουν τα μαλλιά, το σώμα, η φωνή;

Και γιατί δεν μπορεί να αναγνωρίσει τον γκόμενο της όταν αυτός της μιλάει, πρέπει να δεις το πρόσωπο για να καταλάβεις ποιος είναι αυτός που σου μιλάει;

Πέρα από τα σεναριακά αφελή, και στα τεχνικά η ταινία αποτυγχάνει big time.

Σε καμία στιγμή δεν εκμεταλεύεται σωστά την εναλλαγή των προσώπων και τον αποπροσανατολισμό της δασκάλας.

Ακόμα και στη σκηνή του club όπου βρίσκεται χαμένη ανάμεσα σε πλήθος κόσμου ξέροντας ότι ο δολοφόνος βρίσκεται εκεί κοντά, αντί να απογειωσεί με την ένταση τη ταινία, γίνονται όλα με μια απάθεια και εντελώς χαλαρά.

Γενικά η αίσθηση που μένει είναι ότι πρόκειται ή για προχειροδουλειά ή για ανικανότητα.

Ο δολοφόνος γίνεται φανερός από τη μέση και μετά, η τελική σκηνή είναι ανόητη και χωρίς την ένταση που θα έπρεπε και το τρικ με το μούσι μόνο γέλιο προκαλεί.

Στις ερμηνείες δεν είναι καλύτερα τα πράγματα, με τη Jovovich να προσπαθεί αλλά ο ρόλος της είναι εντελώς μονοδιάστατος και μονότονος και παρασύρεται κι αυτή στη μετριότητα.

Τέλος, ας πει κάποιος στον McMahon ότι το Nip/Tuck τελείωσε και ότι θα πρέπει να αλλάξει ύφος όταν υποδύεται αστυνομικό και όχι πλαστικό χειρουργό του Beverly Hills.

Παρόλο το κράξιμο, υπάρχουν και καλά στο Faces in the Crowd και αυτά εντοπίζονται στην ποιότητα της παραγωγής.

Θα μου πείτε, τί περίμενες.
Βλέποντας αρκετές φτηνο-dvd-κασέτες με γνωστά ονόματα, δε θα ήμουν και τόσο σίγουρος.

Θα μπορούσε κάποιος να διασκεδάσει βλέποντας το, αν θέλει να δει ένα πάρα πολύ light ψυχολογικό αστυνομικό θρίλερ κατάλληλο για όλες τις ηλικίες, αν έχει βάλει στοίχημα να βλέπει τα πάντα με τη Milla Jovovich και αν δεν τον ενοχλούν οι ανοησίες στο σενάριο.

Για τους υπόλοιπους, δεν υπάρχει λόγος.